 |
Η φιλία στην εφηβεία |
Η φιλία παίζει πολύ μεγάλο ρόλο στη ζωή ενός έφηβου.
Κατά την περίοδο της εφηβείας, οι
σχέσεις του εφήβου με τους συνομηλίκους είναι πολύ σημαντικές και
επηρεάζουν σημαντικά την κοινωνική και συναισθηματική του ανάπτυξη.
Το διαβάσαμε στο 4moms.gr.
Όταν λέει φιλία, ο έφηβος εννοεί
την στενή σχέση που δημιουργεί με παιδιά της ίδιας ηλικίας ή και λίγο
μεγαλύτερα από εκείνον, η οποία χαρακτηρίζεται από υποστήριξη,
εμπιστοσύνη, δέσμευση, μοίρασμα εμπειριών και συναισθημάτων, στοργή και
αμοιβαιότητα. Τα στοιχεία που βοηθούν τον έφηβο να δημιουργήσει
φιλικές σχέσεις, είναι η ομοιότητα με τους φίλους του, καθώς επιθυμεί
να μοιάζει, να έχει τα ίδια ενδιαφέροντα, τα ίδια γούστα μ’ εκείνους και
συγχρόνως να βρίσκεται συνέχεια μαζί με την παρέα του. Οι φιλίες που
αναπτύσσονται ανάμεσα σε εφήβους του ίδιου φύλου είναι συνήθως πολύ
στενές και επιτρέπουν στη συνέχεια τη δημιουργία μίας στενής σχέσης με
άτομα του αντίθετου φύλου.
Ο ρόλος που παίζει η φιλία είναι
πρωταγωνιστικός, καθώς βοηθά τον έφηβο να ανεξαρτητοποιηθεί από την
οικογένεια του και να εξερευνήσει τον κόσμο. Μέσα από την
φιλία, αρχίζει να μαθαίνει πράγματα για τον εαυτό του, τους άλλους και
τον κόσμο γύρω του. Αρχίζει να συναναστρέφεται με άλλα άτομα, να συζητά
τις ανάγκες του, τις ανησυχίες του και τα θέματα που τον απασχολούν με
άτομα που φαίνεται ότι μπορούν να τον καταλάβουν περισσότερο απ’ ότι η
οικογένεια του. Είναι πολύ σημαντικό για τον έφηβο να αισθάνεται ότι τον
αποδέχονται οι φίλοι του, έτσι όπως είναι, και να νοιώθει ότι ανήκει σε
μια ομάδα. Έτσι, ενισχύεται η αυτοεκτίμηση του και η εικόνα του.
Συχνά, οι φίλοι τους έχουν παρόμοιους στόχους και σχέδια για το μέλλον.
Έτσι και ο ίδιος ο έφηβος, προσπαθεί να τους μιμηθεί και να ταυτίσει τα
πιστεύω του με τα δικά τους, με σκοπό να γίνει αποδεκτός από την ομάδα
και να ενταχθεί πιο εύκολα σ’ αυτήν. Παράλληλα, επειδή δεν μπορεί να
πάρει κάποιες αποστάσεις από τους φίλους του, η σχέση του μαζί τους
είναι τόσο στενή και σημαντική για εκείνον, που τον εμποδίζει να
σχηματίσει αντικειμενική γνώμη γι’ αυτούς. Στα μάτια του φίλου του
βλέπει τον ιδανικό φίλο που πάντα ήθελε να έχει, χωρίς αυτό βέβαια να
είναι πάντα αλήθεια.Καθώς ο έφηβος παρατηρεί στο φίλο του,τον ίδιο του
τον εαυτό, αγαπά περισσότερο την εικόνα που έχει σχηματίσει για εκείνον-
και όχι αυτό που πραγματικά είναι. Δεν λείπουν οι συγκρούσεις,
καθημερινό φαινόμενο στις σχέσεις των εφήβων.
Είναι πολλές οι φορές που ο
χαρακτήρας της φιλίας ανησυχεί τους γονείς, ιδιαίτερα όταν ο φίλος ή η
φίλη είναι άτομο που δεν εγκρίνουν ή δεν γνωρίζουν. Ο έφηβος
πολλές φορές αρνείται να συνοδεύσει τους γονείς του σε εξόδους ή να
συμμετάσχει σε οικογενειακές εκδηλώσεις, καθώς επιλέγει να βρίσκεται και
να περνάει πολύ χρόνο με την παρέα του. Αυτή η συμπεριφορά του εφήβου
ταράζει τους γονείς, οι οποίοι αισθάνονται ότι χάνουν το παιδί τους και
συχνά οδηγούνται σε αδικαιολόγητες πράξεις και τιμωρίες, σε έντονες
παρεμβάσεις, προσπαθώντας να επιβάλλουν την δική τους γνώμη και να
ελέγξουν την κατάσταση. Μ αυτόν τον τρόπο πιστεύουν ότι θα μπορέσουν να
τους κρατήσουν λίγο περισσότερο κοντά τους.Οι γονείς λοιπόν χρειάζεται να είναι
συναισθηματικά κοντά στους εφήβους, να έχουν την υπομονή και την
ικανότητα ν΄αντέξουντην επιθετικότητα, την άρνηση καθώς και όλα τα
αρνητικά συναισθήματα που προβάλλει ο έφηβος επάνω τους. Στην ουσία ο
έφηβος περιμένει από τους γονείς του αποδοχή, φιλικότητα, κατανόηση και
ενθάρρυνση, ώστε να καταφέρει να τους απομυθοποιήσει, να απομακρυνθεί
από εκείνους, δημιουργώντας τις δικές του σχέσεις, και να ενηλικιωθεί. Όταν
οι γονείς καταφέρνουν να αντέξουν αυτή την προσπάθεια του εφήβου, τότε
και ο ίδιος καταφέρνει να βρει την δική του ταυτότητα και την δική του
πορεία ζωής.http://www.jenny.gr/
