Τί είναι ο υπερθυρεοειδισμός

Τί είναι ο υπερθυρεοειδισμός

Υπερθυρεοειδισμός ονομάζεται το κλινικό σύνδρομο που χαρακτηρίζεται από υψηλά επίπεδα στο αίμα των ορμονών που παράγονται από το θυρεοειδή αδένα. Οι ορμόνες που παράγονται από το θυρεοειδή αδένα είναι η τριϊωδοθυρονίνη (Τ3) και η τετραϊωδοθυρονίνη (Τ4).

Πόσο συχνός είναι ο υπερθυρεοειδισμός

Ο υπερθυρεοειδισμός εμφανίζεται κατά κύριο λόγο σε ηλικίες μεταξύ 20 και 40 ετών. Προσβάλλει το γυναικείο φύλο 6 φορές συχνότερα από το ανδρικό.
 

Ποιά είναι η αιτία του υπερθυρεοειδισμού

Ο υπερθυρεοειδισμός μπορεί να οφείλεται σε διάφορες αιτίες.
• Αυτοάνοσος υπερθυρεοειδισμός ή νόσος του Graves. Είναι η πιο συχνή αιτία υπερθυρεοειδισμού. Στην περίπτωση αυτή, το αμυντικό σύστημα του οργανισμού αρχίζει να δημιουργεί αντισώματα εναντίον του θυρεοειδούς αδένα του ίδιου του οργανισμού.
• Τοξικό αδένωμα του θυρεοειδούς. Στην περίπτωση αυτή ένας καλοήθης όγκος του θυρεοειδούς παράγει μεγάλες ποσότητες θυρεοειδικών ορμονών ανεξάρτητα από τον υπόλοιπο θυρεοειδή αδένα.
• Θυρεοειδίτιδα. Η θυρεοειδίτιδα αποτελεί μια φλεγμονή του θυρεοειδούς και για το λόγο αυτό συνοδεύεται συχνά από πυρετό και πόνο στην περιοχή. Συνήθως, η κατάσταση αυτή διαρκεί λίγους μήνες και στη συνέχεια αποκαθίσταται η λειτουργία του θυρεοειδούς ή ενδέχεται να εμφανιστεί υποθυρεοειδισμός.
•Άλλα πολύ σπανιότερα αίτια υπερθυρεοειδισμού είναι η περίπτωση ατόμων που λαμβάνουν θυρεοειδικές ορμόνες σε μορφή φαρμάκου για διάφορους λόγους, όγκοι της υπόφυσης, μιας ειδικής περιοχής του εγκεφάλου, ορισμένες σπάνιες κληρονομικές διαταραχές και παρουσία θυρεοειδικού ιστού σε κάποιο άλλο μέρος του σώματος.

Ποιά είναι τα συμπτώματα του υπερθυρεοειδισμού

Ο ασθενής που πάσχει από υπερθυρεοειδισμό συχνά αναφέρει εύκολη κόπωση και παρατηρεί σημαντική απώλεια βάρους, παρά το γεγονός ότι η ποσότητα τροφής που προσλαμβάνει είναι φυσιολογική έως και αυξημένη. Μπορεί ακόμη να παρουσιάζει ταχυκαρδία ή αίσθημα παλμών, δηλαδή αντίληψη των καρδιακών του παλμών ενώ βρίσκεται σε κατάσταση ηρεμίας.
Συχνό είναι ακόμη το τρέμουλο των χεριών, η παρουσία έντονης δυσφορίας στη ζέστη και η έντονη εφίδρωση, καθώς και οι διαταραχές της περιόδου στις γυναίκες. Σε ηλικιωμένα άτομα είναι δυνατόν να κυριαρχούν συμπτώματα όπως είναι η αρρυθμία και η νευρικότητα. Σε πολλές περιπτώσεις, είναι δυνατό να παρατηρηθεί διόγκωση στην περιοχή του τραχήλου, η οποία οφείλεται σε διόγκωση του θυρεοειδούς αδένα. Τέλος, χαρακτηριστικό εύρημα είναι ο λεγόμενος εξόφθαλμος, όπου τα μάτια του ασθενούς φαίνεται σαν να προεξέχουν από τις κόγχες και δεν διακρίνεται εύκολα το επάνω βλέφαρο. Ταυτόχρονα, μπορεί να συνυπάρχουν δυσανεξία στο έντονο φως και δακρύρροια. Σε πολύ πιο σπάνιες περιπτώσεις, είναι δυνατό να παρατηρηθεί μια αλλοίωση του δέρματος στην πρόσθια επιφάνεια της κνήμης, το λεγόμενο προκνημιαίο μυξοίδημα.

Πώς θα διαγνώσει ο γιατρός τον υπερθυρεοειδισμό

Ο ενδοκρινολόγος είναι ο υπεύθυνος γιατρός για τη διερεύνηση του υπερθυρεοειδισμού. Κατά την επίσκεψη, θα εξετάσει κλινικά τον ασθενή ψηλαφώντας το θυρεοειδή αδένα, με σκοπό να διαπιστώσει πιθανή διόγκωση και παρουσία οζιδίων. Στη συνέχεια, θα ζητήσει τη διενέργεια ειδικής εξέτασης αίματος με τη βοήθεια της οποίας θα διαπιστωθούν οι τιμές των θυρεοειδικών ορμονών στο αίμα. Στον υπερθυρεοειδισμό, οι θυρεοειδικές ορμόνες Τ3 και Τ4 είναι αυξημένες, ενώ η ορμόνη TSH, η οποία παράγεται από μια ειδική περιοχή του εγκεφάλου, την υπόφυση, εμφανίζεται ελαττωμένη. Τέλος, το σπινθηρογράφημα του θυρεοειδούς μπορεί επίσης να είναι απαραίτητο.

Ποιά είναι η αντιμετώπιση του υπερθυρεοειδισμού

Η αντιμετώπιση του υπερθυρεοειδισμού μπορεί να είναι φαρμακευτική, επεμβατική ή χειρουργική ανάλογα με τα επιμέρους χαρακτηριστικά του συγκεκριμένου ασθενούς. Η φαρμακευτική θεραπεία περιλαμβάνει αντιθυρεοειδικά φάρμακα τα οποία αναστέλλουν την αυξημένη σύνθεση θυρεοειδικών ορμονών από το θυρεοειδή αδένα. Σε άλλες περιπτώσεις, μπορεί να προτιμηθεί η χειρουργική θεραπεία, όπου αφαιρείται μέρος ή ολόκληρος ο θυρεοειδής, με αποτέλεσμα ο ασθενής να μεταπέσει σε υποθυρεοειδισμό και κατόπιν να λαμβάνει εφ’ όρου ζωής τις απαραίτητες θυρεοειδικές ορμόνες τις οποίες πλέον αδυνατεί να συνθέσει. Τέλος, μία τελευταία επιλογή είναι η χορήγηση ραδιενεργού ιωδίου, το οποίο επίσης προκαλεί καταστολή του θυρεοειδικού ιστού.

Ποιές είναι οι πιθανές επιπλοκές του υπερθυρεοειδισμού

Ένας σημαντικός αλλά σπάνιος κίνδυνος του υπερθυρεοειδισμού είναι η πιθανότητα μετάπτωσης στη λεγόμενη θυρεοτοξική κρίση. Η κατάσταση αυτή εμφανίζεται σε περιπτώσεις που ο ασθενής δεν αντιμετωπίζεται φαρμακευτικά ή σε περίπτωση που υποστεί κάποια σοβαρή απορρύθμιση, όπως για παράδειγμα μετά από κάποια χειρουργική επέμβαση ή σοβαρή νόσο. Πρόκειται για μια επικίνδυνη ακόμη και για τη ζωή του ασθενούς κατάσταση που χαρακτηρίζεται από μεγάλη ταχυκαρδία, εμέτους και διάρροια, πυρετό, απώλεια των αισθήσεων και γενικά όλων των συμπτωμάτων του υπερθυρεοειδισμού. Απαιτείται άμεση μεταφορά στο νοσοκομείο και ταχεία έναρξη της φαρμακευτικής αντιμετώπισης.Ιδιαίτερη προσοχή χρειάζεται η αντιμετώπιση του υπερθυρεοειδισμού κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης της γυναίκας, καθώς ορισμένα από τα χορηγούμενα φάρμακα δεν ενδείκνυνται κατά τη διάρκεια αυτής της χρονικής περιόδου ή απαιτείται προσαρμογή της δοσολογίας τους καθώς ενδέχεται να αποδειχτούν βλαπτικά για το έμβρυο.http://www.healthpress.gr