3 λάθη που δεν διδάσκουν την αξία του να «μοιράζεσαι»

 

Πολλές φορές οι γονείς γίνονται μάρτυρες σε καβγάδες μεταξύ των παιδιών τους ή φίλων. Η αιτία που καβγά είναι κάποιο παιχνίδι που διεκδικούν και οι δύο πλευρές. Οι γονείς τότε παρεμβαίνουν με τρόπο κάπως «απότομο», μπαίνοντας σε ρόλο διαιτητή ή κριτή. Όμως, ο τρόπος αυτός δεν βοηθά σε καμία περίπτωση τα παιδιά να μάθουν τη αξία που να μοιράζεσαι με τον άλλον πράγματα, συναισθήματα, μια εμπειρία.

Εμείς σας έχουμε εδώ τα τρία βασικά λάθη που θα πρέπει να αποφεύγεται και θα ακολουθήσει συνέχεια με το τι μπορείτε να κάνετε.

• Μην αρπάζετε το παιχνίδι από τα χέρια τους. Πώς νομίζεται ότι νιώθει ένα παιδί όταν του αρπάζουν το παιχνίδι απ΄τα χέρια του και το δίνουν σ΄ένα άλλο; Πόσο δίκαιο είναι για εκείνο; Σκεφτείτε λίγο να μπαίνει στο γραφείο ο διευθυντής και να σας παίρνει το project που ετοιμάζεται και να το δίνει σ΄ένα συνάδελφό σας. Θεωρείτε ότι αυτή η χειρονομία θα σας κάνει, στη συνέχεια, να θέλετε να μοιραστείτε τα πράγματά σας; Μόνο εφόσον συντρέχουν λόγοι ασφάλειας δικαιολογείται να αρπάξετε από τα χέρια του παιδιού σας το παιχνίδι του. Εάν καταλήξετε να χρησιμοποιήσετε βία για να του το αποσπάσετε, απλώς διδάσκετε στο παιδί σας να κάνει το ίδιο. Προσπαθήστε να του ζητήσετε το παιχνίδι, προτείνοντας το χέρι σας και με χαμηλό τόνο στη φωνή σας.
• Θα πρέπει να σταματήσει κάποια στιγμή ο διαχωρισμός μεταξύ του μεγάλου και του μικρού αδελφού. Ο μεγάλος δεν γίνεται να υποχωρεί πάντα και ο μικρός να παίρνει αυτό που θέλει. Μην ξεχνάτε ότι το να μάθετε τα παιδιά σας να σέβονται το χώρο του άλλου είναι τόσο σημαντικό, όσο και το αίσθημα γενναιοδωρίας που προσπαθείτε να τους εμφυσήσετε.
• Δεν υπάρχει σειρά στο παιχνίδι. Δεν γίνεται να παίζει 5 λεπτά το ένα και 5 λεπτά το άλλο εναλλάξ. Το σημαντικό είναι να μάθουν να μοιράζονται τόσο τα παιχνίδια τους όσο και ποιοτικό και δημιουργικό χρόνο μαζί. Για να έχει η κίνησή σας διδακτική αξία, θα πρέπει πρώτα τα παιδιά να καταλάβουν τι εστί χρόνος. Λάβετε υπόψη σας ότι η αίσθηση του χρόνου δεν αναπτύσσεται στο παιδί μέχρι την ηλικία των τριών χρόνων. Συνεπώς, είναι μάταιο να ζητάμε από ένα παιδί μικρότερο των πέντε ετών να πειθαρχήσει. Ίσως να μας ευχαριστήσει δίνοντας το παιχνίδι του, αλλά σίγουρα η κίνησή του αυτή δεν είναι αποτέλεσμα του μαθήματος που του δώσαμε.http://www.jenny.gr/