 |
Το παιδί μου δεν έχει φίλους… |
Η φίλια είναι μία σχέση πολύ σημαντική στη ζωή του κάθε ατόμου.
Απ΄το ξεκίνημα της ζωής του μέχρι την ενηλικίωση μπορεί να περνά από
διάφορες φάσεις όμως αδιαμφισβήτητα αποτελεί μία ζωτική πηγή εμπειριών
για τον καθένα μας.
Κάθε παιδί λοιπόν έχει ανάγκη
την καθοδήγηση των γονιών του και το «ντάντεμα» τους, όμως έχει εξίσου
ανάγκη και την παιδική παρουσία γύρω του. Έχει ανάγκη από
συνομηλίκους για να παίξει μαζί τους, να κάνει ζαβολιές, να τολμήσει, να
δοκιμάσει τα όριά του, να ονειρευτεί, να φανταστεί, να δημιουργήσει, να
χαρεί και να νιώθει πόσο πιο όμορφη είναι η ζωή όταν την μοιράζεσαι
μ΄άλλους.
Μαθαίνοντας να τα πηγαίνει καλά με τα άλλα παιδιά, αποκτά εμπιστοσύνη στον εαυτό του, γίνεται πιο αυτόνομο και αποφασιστικό.
Ταυτόχρονα, ανακαλύπτει κομμάτια του εαυτού του. Μαθαίνει τις
δυνατότητές του, τις προτιμήσεις του αλλά και εκείνα τα πράγματα που δεν
του αρέσουν. Αρχίζει, να κατανοεί πως λειτουργούν οι ανθρώπινες
σχέσεις, πως να πλησιάζει τους άλλους, να επιλύει από κοινού τα
προβλήματα που ανακύπτουν και συνειδητοποιεί ότι οι άλλοι το
υπολογίζουν. Αποκτά την ικανότητα να κατανοεί τη θέση των άλλων και να
αντιλαμβάνεται τις επιθυμίες και τις ανάγκες τους.
Από την πρώτη στιγμή ενός παιδί χαίρεται όταν έρχεται σε επαφή με άλλα παιδιά.
Πόσα παιδιά αλληλεπιδρούν με τα αδέλφια τους ακόμα και στην βρεφική
ηλικία. Οι πρώτες σχέσεις όμως εμφανίζονται περίπου στην ηλικία των 2
ετών, τότε που μαθαίνει να ανεξαρτητοποιείτε και αρχίζει να επικοινωνεί
και με το λόγο. Μέχρι τα 3 όμως μην σας φανεί περίεργο αν το μικρό σας
προτιμά να παίζει μόνο του ενώ βρίσκεται στον ίδιο χώρο και μ΄άλλα
παιδιά. Μετά τα 3 αρχίζει να παίρνει τα παιχνίδια του φίλου του και
ακόμα πιο σπάνια να δίνει το δικό του για να παίξει. Συνυπάρχουν, αλλά
μετά τα 4 το παιχνίδι γίνεται πιο συντροφικό.
Σε κάθε ηλικιακή φάση το παιδί κατακτά κάτι από αυτή την σχέση. Ανακαλύπτει σταδιακά πως μπορεί να γίνει ένας καλός φίλος. Οι γονείς τώρα μπορούν να ενθαρρύνουν την φιλία και να βάλουν κι εκείνοι το δικό τους λιθαράκι.
Πώς;
Αρχικά, δημιουργώντας τις συνθήκες εκείνες όπου το παιδί μπορεί να έρθει σε επαφή και μ’ άλλα παιδιά.
Παιδικά πάρτι, χώροι που ενθαρρύνουν το δημιουργικό παιχνίδι,
παιδότοποι κτλ είναι τα μέρη όπου τα παιδιά έχουν την ευκαιρία να
αναπτύξουν την κοινωνικότητά τους. Είναι εξίσου σημαντικό οι γονείς να
σέβονται το χρόνο και την προσωπικότητα του κάθε παιδιού. Οι συγκρίσεις
και οι πιέσεις δεν βοηθούν.
Λόγω του bulling και των
δυσκολιών που αντιμετωπίζουν σήμερα τα παιδιά στο σχολείο υπάρχει σοβαρό
θέμα στην κοινωνικοποίηση τους. Ένα παιδί μπορεί να
δυσκολεύεται να βρει φίλους στο σχολείο όμως να τα πηγαίνει καλύτερα με
τα παιδιά από τις εξωσχολικές δραστηριότητες. Συνεπώς, μπορείτε να
ενθαρρύνετε τη σχέση αυτή δημιουργώντας τις κατάλληλες συνθήκες. Καλέστε
τους φίλους του το Σαββατοκύριακο ή ορίστε μία μέρα μέσα στην εβδομάδα
που θα μπορούν να παίξουν.
Να ακούτε όσα σας λένε τα παιδιά και να λαμβάνετε σοβαρά υπόψη όλα όσα δεν σας λένε. Παρατηρήστε τη συμπεριφορά τους και να είστε ενήμεροι γι όλα εκείνα που κρύβουν.
Αν, ωστόσο, παρατηρείτε πως το παιδί σας
έχει μεγάλη δυσκολία στο να κοινωνικοποιηθεί και να βρει φίλους τότε
καλό θα είναι να συμβουλευτείτε έναν ειδικό.http://www.jenny.gr/
