 |
Εφηβεία: Η κόρη μου έχει σχέση με μεγαλύτερο, τι να κάνω; |
Η 15 ΧΡΟΝΗ ΚΟΡΗ ΜΟΥ ΕΧΕΙ ΣΧΕΣΗ ΜΕ
ΕΝΑΝ 24 ΧΡΟΝΟ ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΩ; ΤΗ ΜΑΛΩΣΑ ΚΑΙ ΔΙΕΚΟΨΕ ΓΙΑ ΕΝΑ ΔΙΑΣΤΗΜΑ ΑΛΛΑ
ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΑΝΑΚΑΛΥΨΑ ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΠΑΛΙ ΜΑΖΙ... ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΝΩ;
Απ' την αφήγησή σας εισπράττω την ανησυχία για την κόρη σας παράλληλα με
την κατανόηση και το σεβασμό που δείχνετε στο ότι θέλει να σχετίζεται
ερωτικά. Μοιάζει πως η ανησυχία σας έχει φτάσει σε ένα σημείο που δεν
μπορείτε να την αγνοείτε παρόλο που θέλετε να αφήσετε την κόρη σας να
κάνει τις επιλογές της. Με λίγα λόγια παλεύει μέσα σας το να την
προστατεύσετε με το να την αφήσετε ελεύθερη. Δεν είναι αδικαιολόγητη η
ανησυχία σας, ούτε και η στοργή σας. Η διαφορά ηλικίας με το φίλο της
είναι αρκετά μεγάλη ώστε να φαντάζεστε σενάρια που σας κάνουν να
ανησυχείτε για την κόρη σας και να θυμώνετε με τον φίλο της. Πάντως το
ότι δεν φοβάται να σχετιστεί με ένα αρκετά μεγαλύτερο άνδρα μπορεί να
σημαίνει ότι σαγηνεύτηκε, ότι παρασύρθηκε ή ό,τι άλλο δηλώνει το μικρό
ποσοστό ευθύνης της, όμως σημαίνει εξίσου πως δε φοβάται. Αυτό πρέπει να
το αξιολογήσετε με βάση το πως έχει μεγαλώσει μαζί σας. Δηλαδή νιώθετε
πως είναι άνετη σε ρεαλιστικό βαθμό ή θέτε τον εαυτό της σε κίνδυνο
κάνοντας παράτολμες πράξεις; Με λίγα λόγια τί εικόνα έχετε όσον αφορά
την ικανότητά της να προστατεύει τον εαυτό της; Εφόσον συμβαίνει να
αντιμάχεται η χειραφέτηση και η προστατευτικότητα μέσα σας αυτό σημαίνει
ότι ως ένα βαθμό της έχετε εμπιστοσύνη. Είναι λοιπόν βοηθητικό για σας
να σκεφτείτε τί είναι αυτό που σας φοβίζει για την επιλογή αυτή της
κοπέλας; Είναι κάτι που έχει να κάνει με σωματική βλαβη; Με ψυχική;
Φοβάστε τα ναρκωτικά; Την προωρη ορίμανση; Αποσαφηνίστε στο νου σας τον
κίνδυνο με σκοπό να δείτε κάπως το μέγεθός του έστω και εικονικά. Αυτό
μικραίνει κάπως το άγχος αφού του δίνει ένα αντικείμενο και το
μετατρέπει σε φόβο που εκφράζεται με λόγια: "Είμαι η μητέρα σου και
βλέπω αυτό. Με φοβίζει και δεν έχω σκοπό να σε αφήσω να το ρισκάρεις".
Νομίζω επίσης πως είναι σημαντικό να πάρει θέση και ο πατέρας της στο
θέμα. Τα παιδιά στην ηλικία της εφηβείας έρχονται σε αντιπαράθεση με
τους γονείς "γιατί έτσι". Δηλαδή όπως και να'χει. Το να υπάρχει κάτι
ρεαλιστικό όπως η θέσπιση ορίων ώστε να "αντιπαρατεθεί" θα δώσει νόημα
στο θυμό της, θα ξεφουσκώσει τις ενοχές που έτσι κι αλλιώς νιώθει σαν
έφηβη και άρα θα επικοινωνεί μαζί σας έστω και θυμώνοντας. Σ'αυτή τη
θέσπιση ορίων η παρουσία της πατρικής φιγούρας είναι σίγουρα αναγκαία
γιατί μοιράζονται τα ξεσπάσματα θυμού που προκαλούνται από τα όρια που
θεσπίζετε κι έτσι νιώθετε λιγότερο βαριά την ευθύνη και άρα μικρότερη
αμφιβολία για το αν "κάνετε το σωστό", όποιο κι αν είναι αυτό.http://www.boro.gr/
