Τα τελευταία χρόνια η παχυσαρκία έχει πάρει μορφή πανδημίας. Μάλιστα σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (Π.Ο.Υ.) θεωρείται ασθένεια με σοβαρές επιπτώσεις στην υγεία. Μερικά παραδείγματα αυτών είναι οι δυσλιπιδαιμίες, ο σακχαρώδης διαβήτης τύπου II, η υπέρταση, η άπνοια, προβλήματα στα οστά, η κατάθλιψη κ.ά. Πρέπει να δώσουν όλοι προσοχή σε αυτό το φαινόμενο, επιστήμονες υγείας, πολίτες και κράτος, προκειμένου να αντιμετωπιστεί. Από την άλλη, είναι και οικονομικά ασύμφορο για μια χώρα να έχει τόσο μεγάλα ποσοστά ασθενών.
Να αναφέρουμε σε αυτό το σημείο ότι υπέρβαρο θεωρείται το άτομο με Δείκτη Μάζας Σώματος (Δ.Μ.Σ.) 25-30kg/m2 και παχύσαρκο με Δ.Μ.Σ. >30kg/ m2. Για να υπολογίσει κάποιος τον Δ.Μ.Σ. του θα πρέπει να διαιρέσει το σωματικό του βάρος με το τετράγωνο του ύψους του σε μέτρα: Δ.Μ.Σ.= Β/Υ2.
Το 2009-2010 σύμφωνα με τους Flegal KM και συνεργάτες, τα ποσοστά της παχυσαρκίας για τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, ήταν γύρω στο 70%! Αυτό σημαίνει πως ξοδεύονται υπέρογκα ποσά ετησίως για ιατρική κάλυψη. Τα υπέρβαρα άτομα συγκριτικά με εκείνα που έχουν φυσιολογικό Δ.Μ.Σ., έχουν αυξημένα τα κόστη νοσηλείας κατά 46% , αύξηση των ιατρικών επισκέψεων κατά 27% και των συνταγογραφούμενων φαρμάκων κατά 80%. Οι ιατρικές δαπάνες για την παχυσαρκία ανήλθε το 2008 στα 147 δισεκατομύρια δολάρια για τις Η.Π.Α. μόνο.
Τα ποσοστά εμφάνισης της παχυσαρκίας στην Ελλάδα αυξάνονται με ταχείς ρυθμούς και αυτό φαίνεται και από την πορεία που χαράζει η παιδική παχυσαρκία. Η μελέτη GRECO δείχνει ότι 4 στα 10 παιδιά έχει Δ.Μ.Σ. πάνω από 25kg/m2. Κρίνεται απαραίτητο να δράσουν άμεσα όλοι οι επιστήμονες υγείας.
Στο τέλος του 2013, δόθηκαν νέες οδηγίες για την αντιμετώπιση της παχυσαρκίας από την Αμερικάνικη Εταιρία Καρδιολογίας, το Αμερικάνικο Κολλέγιο Καρδιολογίας και την Εταιρεία Παχυσαρκίας. Αυτές προτείνουν τη μείωση του σωματικού βάρους μέσω του περιορισμού των θερμίδων που λαμβάνει το άτομο από τη διατροφή του, την αύξηση της ενεργειακής απώλειας μέσω της άσκησης και τη συμβουλευτική. Υπάρχει και η λύση των χειρουργικών επεμβάσεων, όπου αυτό κρίνεται αναγκαίο.
Για να μειωθεί το βάρος σώματος πρέπει να υπάρχει αρνητικό ενεργειακό ισοζύγιο. Πρέπει με λίγα λόγια το άτομο να έχει μικρότερη ενεργειακή πρόσληψη μέσω της τροφής ή να αυξήσει την ενεργειακή του δαπάνη μέσω της φυσικής δραστηριότητας ή να κάνει και τα δύο. Για άμεσα αποτελέσματα, τα οποία θα έχουν διάρκεια στο χρόνο η χρυσή σταθερά είναι να ξεκινά ο ενδιαφερόμενος άσκηση και δίαιτα απώλειας βάρους -με πτυχιούχο διαιτολόγο- παράλληλα. Η επίσημη πρόταση είναι να υπάρχει ενεργειακό έλλειμμα της τάξεως του 30% καθημερινά.
Για την αύξηση της ενεργειακής δαπάνης, οι οδηγίες αναφέρουν 150 λεπτά αερόβιας άσκησης κάθε εβδομάδα ή 30 λεπτά περίπου κάθε μέρα. Για τη διατήρηση της απώλειας βάρους ή τη μειωμένη ανάκτησή του, συστήνεται άσκηση 200-300 λεπτών εβδομαδιαίως.
Πολύ σημαντικό σημείο για την απώλεια ή τη συντήρηση των απωλεσθέντων κιλών, είναι η αλλαγή της διατροφικής συμπεριφοράς με τη βοήθεια ειδικών. Στη συμπεριφοριστική παρέμβαση πρέπει να πραγματοποιηθούν περισσότερες από 14 συνεδρίες σε ένα εξάμηνο είτε σε ατομικό, είτε σε ομαδικό επίπεδο. Στο πλαίσιο αυτής της αλλαγής το άτομο πρέπει να κάνει τακτική καταγραφή της άσκησης που κάνει, της προσλαμβανόμενης τροφής και του βάρους του.
Σε περίπτωση που δεν αποδώσουν αυτές οι τακτικές, τότε ο επιστήμονας υγείας, πρέπει να παραπέμψει το παχύσαρκο άτομο (Δ.Μ.Σ.>35kg/m2) σε κάποιον βαριατρικό χειρουργό. Είναι εξαιρετικά επικίνδυνο για την υγεία ενός ατόμου αλλά και για την οικονομία ενός κράτους να παραμένει παχύσαρκο.http://www.mednutrition.gr
Να αναφέρουμε σε αυτό το σημείο ότι υπέρβαρο θεωρείται το άτομο με Δείκτη Μάζας Σώματος (Δ.Μ.Σ.) 25-30kg/m2 και παχύσαρκο με Δ.Μ.Σ. >30kg/ m2. Για να υπολογίσει κάποιος τον Δ.Μ.Σ. του θα πρέπει να διαιρέσει το σωματικό του βάρος με το τετράγωνο του ύψους του σε μέτρα: Δ.Μ.Σ.= Β/Υ2.
Το 2009-2010 σύμφωνα με τους Flegal KM και συνεργάτες, τα ποσοστά της παχυσαρκίας για τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, ήταν γύρω στο 70%! Αυτό σημαίνει πως ξοδεύονται υπέρογκα ποσά ετησίως για ιατρική κάλυψη. Τα υπέρβαρα άτομα συγκριτικά με εκείνα που έχουν φυσιολογικό Δ.Μ.Σ., έχουν αυξημένα τα κόστη νοσηλείας κατά 46% , αύξηση των ιατρικών επισκέψεων κατά 27% και των συνταγογραφούμενων φαρμάκων κατά 80%. Οι ιατρικές δαπάνες για την παχυσαρκία ανήλθε το 2008 στα 147 δισεκατομύρια δολάρια για τις Η.Π.Α. μόνο.
Τα ποσοστά εμφάνισης της παχυσαρκίας στην Ελλάδα αυξάνονται με ταχείς ρυθμούς και αυτό φαίνεται και από την πορεία που χαράζει η παιδική παχυσαρκία. Η μελέτη GRECO δείχνει ότι 4 στα 10 παιδιά έχει Δ.Μ.Σ. πάνω από 25kg/m2. Κρίνεται απαραίτητο να δράσουν άμεσα όλοι οι επιστήμονες υγείας.
Στο τέλος του 2013, δόθηκαν νέες οδηγίες για την αντιμετώπιση της παχυσαρκίας από την Αμερικάνικη Εταιρία Καρδιολογίας, το Αμερικάνικο Κολλέγιο Καρδιολογίας και την Εταιρεία Παχυσαρκίας. Αυτές προτείνουν τη μείωση του σωματικού βάρους μέσω του περιορισμού των θερμίδων που λαμβάνει το άτομο από τη διατροφή του, την αύξηση της ενεργειακής απώλειας μέσω της άσκησης και τη συμβουλευτική. Υπάρχει και η λύση των χειρουργικών επεμβάσεων, όπου αυτό κρίνεται αναγκαίο.
Για να μειωθεί το βάρος σώματος πρέπει να υπάρχει αρνητικό ενεργειακό ισοζύγιο. Πρέπει με λίγα λόγια το άτομο να έχει μικρότερη ενεργειακή πρόσληψη μέσω της τροφής ή να αυξήσει την ενεργειακή του δαπάνη μέσω της φυσικής δραστηριότητας ή να κάνει και τα δύο. Για άμεσα αποτελέσματα, τα οποία θα έχουν διάρκεια στο χρόνο η χρυσή σταθερά είναι να ξεκινά ο ενδιαφερόμενος άσκηση και δίαιτα απώλειας βάρους -με πτυχιούχο διαιτολόγο- παράλληλα. Η επίσημη πρόταση είναι να υπάρχει ενεργειακό έλλειμμα της τάξεως του 30% καθημερινά.
Για την αύξηση της ενεργειακής δαπάνης, οι οδηγίες αναφέρουν 150 λεπτά αερόβιας άσκησης κάθε εβδομάδα ή 30 λεπτά περίπου κάθε μέρα. Για τη διατήρηση της απώλειας βάρους ή τη μειωμένη ανάκτησή του, συστήνεται άσκηση 200-300 λεπτών εβδομαδιαίως.
Πολύ σημαντικό σημείο για την απώλεια ή τη συντήρηση των απωλεσθέντων κιλών, είναι η αλλαγή της διατροφικής συμπεριφοράς με τη βοήθεια ειδικών. Στη συμπεριφοριστική παρέμβαση πρέπει να πραγματοποιηθούν περισσότερες από 14 συνεδρίες σε ένα εξάμηνο είτε σε ατομικό, είτε σε ομαδικό επίπεδο. Στο πλαίσιο αυτής της αλλαγής το άτομο πρέπει να κάνει τακτική καταγραφή της άσκησης που κάνει, της προσλαμβανόμενης τροφής και του βάρους του.
Σε περίπτωση που δεν αποδώσουν αυτές οι τακτικές, τότε ο επιστήμονας υγείας, πρέπει να παραπέμψει το παχύσαρκο άτομο (Δ.Μ.Σ.>35kg/m2) σε κάποιον βαριατρικό χειρουργό. Είναι εξαιρετικά επικίνδυνο για την υγεία ενός ατόμου αλλά και για την οικονομία ενός κράτους να παραμένει παχύσαρκο.http://www.mednutrition.gr
