 |
Τι να κάνεις αν δεν έχεις να πάρεις καινούργια ρούχα στο παιδί; |
Aναγνώστριά μας ρωτά:
Kαλησπέρα είμαι μητέρα ενός
κοριτσιού στην εφηβεία 13 ετών προερχόμαστε από φτωχή οικπογένεια εγώ
είμαι άνεργη και ο σύζυγος δουλεύει όλη μέρα για να τα βγάλουμε πέρα.
Όσο η μικρή μεγαλώνει έχει απαιτήσεις όχι υπερβολικές αλλά τη βλέπω πως
αισθάνεται άσχημα που οι άλλες κοπέλες στο γυμνάσιο έχουν λεφτά και
αλλάζουν συνέχεια ρούχα ξέρω πως είναι ένα κορίτσι να μην έχει τα ρούχα
και όλα όσα θα ήθελε τη βλέπω πολλές φορές στεναχωριέται και εγώ επίσης
τι να κανεις όταν βλέπεις το παιδί σου να είναι λυπημένο ξέρετε. Είναι
και η ηλικία που θέλουν να περιποιηθουν τι να της πω συνέχεια δεν έχει
λεφτά ο πατέρας σου μπορείτε να με βοηθησετε να μη νιώθει το παιδί
κομπλεξικά ευχαριστώ.
Αγαπητή αναγνώστρια:
Δεν είστε μόνη σε όλο αυτό που περνάτε. Όλες οι μητέρες θέλουν να νιώθουν πως παρέχουν ό,τι χρειάζονται τα παιδιά τους. Κι αυτό είναι μια θέση ευθύνης. Σ'αυτή τη θέση είναι που συνήθως οι άνθρωποι νιώθουν "λίγοι" ή "ανεπαρκείς". Τα παιδιά στο σχολείο μπορεί να συγκρίνονται μεταξύ τους και κάποια να νιώθουν πιο προνομιούχα όμως η μητρική παροχή και αγάπη δεν είναι θέμα σύγκρισης, δηλαδή ποσοτικό, αλλά παρουσίας. Νομίζω πως την κόρη σας, όσο ματαιωμένη κι αν νιώθει από πλευράς οικονονικής δυνατότητας, μπορείτε να την κάνετε να νιώθει αυτοπεποίθηση χωρίς να περνά αυτό από τον ανταγωνισμό με τους συνομιλήκους. Ο πατήρ Βασίλειος Θερμός, ψυχίατρος, είπε πως το αίτημα που θέτει ένα παιδί στο γονιό του όταν ζητά υλικά αγαθά δεν είναι καθεαυτά τα αγαθά αλλά έμμεσα μια συναισθηματική κάλυψη. Το παιδί ζητά να δει αν αντέχει ο γονιός να αγαπά. Και μέσα απ' τα αιτήματά του, λογικά-παράλογα ζητά να μάθει τη φύση της αληθινής σχέσης. Δεν εννοώ να καταργήσετε ή να αφορίσετε τα ανταγωνιστικά στοιχεία μέσα της εξ ολοκλήρου για να "μην πληγώνεται". Ο ανταγωνισμός άλλωστε στην υγειή του μορφή είναι θεμιτός γιατί βοηθά στη διεκδίκηση, όπως και η ματαίωση. Η κόρη σας είναι σε μια ηλικία που έχει αντίληψη και μπορείτε να της μιλήσετε ξεκάθαρα για την οικονομική σας κατάσταση, για το πως είναι το χρήμα στην κοινωνία μας, για τη σημασία και τη διαφορά μεταξύ συναισθηματικών και υλικών αναγκών. Η στήριξη και η παρουσία σας είναι μια περιουσία ανεκτίμητη που θα δώσει πολλά εφόδια στην κόρη σας ώστε να ικανοποιήσει όλα αυτά που θεωρεί πως της λείπουν. Οι σχέσεις είναι η πραγματική περιουσία. Τα υλικά είναι μέσο που αν γίνει σκοπός τότε μπερδευόμαστε στις σχέσεις μας.http://www.boro.gr/7
Δεν είστε μόνη σε όλο αυτό που περνάτε. Όλες οι μητέρες θέλουν να νιώθουν πως παρέχουν ό,τι χρειάζονται τα παιδιά τους. Κι αυτό είναι μια θέση ευθύνης. Σ'αυτή τη θέση είναι που συνήθως οι άνθρωποι νιώθουν "λίγοι" ή "ανεπαρκείς". Τα παιδιά στο σχολείο μπορεί να συγκρίνονται μεταξύ τους και κάποια να νιώθουν πιο προνομιούχα όμως η μητρική παροχή και αγάπη δεν είναι θέμα σύγκρισης, δηλαδή ποσοτικό, αλλά παρουσίας. Νομίζω πως την κόρη σας, όσο ματαιωμένη κι αν νιώθει από πλευράς οικονονικής δυνατότητας, μπορείτε να την κάνετε να νιώθει αυτοπεποίθηση χωρίς να περνά αυτό από τον ανταγωνισμό με τους συνομιλήκους. Ο πατήρ Βασίλειος Θερμός, ψυχίατρος, είπε πως το αίτημα που θέτει ένα παιδί στο γονιό του όταν ζητά υλικά αγαθά δεν είναι καθεαυτά τα αγαθά αλλά έμμεσα μια συναισθηματική κάλυψη. Το παιδί ζητά να δει αν αντέχει ο γονιός να αγαπά. Και μέσα απ' τα αιτήματά του, λογικά-παράλογα ζητά να μάθει τη φύση της αληθινής σχέσης. Δεν εννοώ να καταργήσετε ή να αφορίσετε τα ανταγωνιστικά στοιχεία μέσα της εξ ολοκλήρου για να "μην πληγώνεται". Ο ανταγωνισμός άλλωστε στην υγειή του μορφή είναι θεμιτός γιατί βοηθά στη διεκδίκηση, όπως και η ματαίωση. Η κόρη σας είναι σε μια ηλικία που έχει αντίληψη και μπορείτε να της μιλήσετε ξεκάθαρα για την οικονομική σας κατάσταση, για το πως είναι το χρήμα στην κοινωνία μας, για τη σημασία και τη διαφορά μεταξύ συναισθηματικών και υλικών αναγκών. Η στήριξη και η παρουσία σας είναι μια περιουσία ανεκτίμητη που θα δώσει πολλά εφόδια στην κόρη σας ώστε να ικανοποιήσει όλα αυτά που θεωρεί πως της λείπουν. Οι σχέσεις είναι η πραγματική περιουσία. Τα υλικά είναι μέσο που αν γίνει σκοπός τότε μπερδευόμαστε στις σχέσεις μας.http://www.boro.gr/7
