Εσείς γνωρίζετε για την «συναισθηματική» πείνα;

Ο τρόπος και το περιεχόμενο της διατροφής μας, υποδηλώνουν πολλά στοιχεία για τον τρόπο ζωής μας αλλά και για την ψυχολογική μας κατάσταση και την προσωπικότητας μας (Τί ώρα θα φάμε, πόσο γρήγορα θα καταπιούμε την τροφή, αν θα φάμε όρθιοι ή σε στρωμένο τραπέζι, μόνοι μας ή με παρέα).

Το φαγητό αποτελεί το καύσιμο του οργανισμού μας, δίνοντάς του ενέργεια και το σώμα μας ειδοποιεί γιαυτό μέσω της πείνας.

Η πείνα είναι ένας βιολογικός μηχανισμός που μας κινητοποιεί ώστε να φροντίσουμε να βρούμε τροφή είτε από οργανική ανάγκη, ώστε να επιβιώσουμε, είτε από «συναισθηματική» ανάγκη, ώστε να ανακουφιστούμε.

Πολλές ψυχικές καταστάσεις μπορούν να μας οδηγήσουν στην αναζήτηση τροφής ακόμα και αν δεν πεινάμε πραγματικά ή στην στέρησή της ακόμα και αν πεινάμε πραγματικά. Δεν είναι τυχαίο που όλες οι διατροφικές διαταραχές συνδέονται με ψυχολογικούς παράγοντες (νευρική ανορεξία, νευρική βουλιμία, ορθορεξία, νυχτερινό σύνδρομο κ.ά.)

Όταν δυσκολευόμαστε να χειριστούμε με τον κατάλληλο τρόπο διάφορες καταστάσεις (με συζήτηση, ενδοσκόπηση, με ψυχοθεραπεία) και αφήνουμε ακάλυπτες συναισθηματικές μας ανάγκες, ένας τρόπος που επιλέγουμε (όχι λειτουργικός) να τις καλύψουμε ,είναι η αναζήτηση τροφής.

Αυτό ονομάζεται «συναισθηματική» πείνα και η έλλειψη τροφής σε αυτή την περίπτωση δεν δημιουργεί οργανικό πρόβλημα.

Βασικό χαρακτηριστικό που μας βοηθάει να διακρίνουμε την «συναισθηματική» πείνα απ´την βιολογική είναι η συναισθηματική ενοχή που συνοδεύεται μετά. Επίσης δεν νιώθουμε ότι χορταίνουμε και τρώμε ποσότητες, κυρίως γλυκών και υδατανθράκων.

Μέσα από το φαγητό μπορεί να αναζητούμε μια εσωτερική ανακούφιση, μια παρηγοριά, μια παρέα, ασφάλεια(συνήθως αναζητάμε γλυκές γεύσεις σ” αυτήν την περίπτωση), να αντιμετωπίζουμε μια είδους απόρριψη, να γεμίζουμε ψυχικά κενά, να στρέφουμε την προσοχή μας αλλού (όπως γίνεται στην ορθορεξία με την τόσο έντονη ενασχόληση των υγιεινών τροφών), να τιμωρούμαι τον εαυτό μας, να αποφεύγουμε την συντροφικότητα και την σεξουαλική δραστηριότητα και να αντικαταστούμε μέχρι και την επικοινωνία μας με τους άλλους.

Ο έλεγχος της διατροφικής μας συμπεριφοράς συνδέεται με τον έλεγχο της συναισθηματικής μας κατάστασης και μας κάνει να νιώθουμε όμορφα.

Για να μην υπερβάλλουμε όμως, το φαγητό αποτελεί σχεδόν για όλους μας μια από τις πιο ωραίες απολαύσεις στην ζωή μας. Δεν χρειάζεται λοιπόν να το στερούμαστε, ούτε να γινόμαστε ψυχαναγκαστικοί. Αυτό που πρέπει να μάθουμε είναι γιατί τρώμε όταν τρώμε , πόσο τρώμε και να το απολαμβάνουμε! Και όσον αφορά τα αρνητικά μας συναισθήματα, κάτι θέλουν να μας πουν, ας μην τα «καλύπτουμε» αμέσως με το φαγητό γιατί με αυτό τον τρόπο χάνουμε την επικοινωνία με τον εαυτό μας.

Ευχαριστούμε την Άννα Σταματελάτου, Ψυχοθεραπεύτρια, 210-3600466-6972100906.http://www.jenny.gr