Η αποψινή συγκέντρωση του ΚΚΕ είχε πλήθος, παλμό και πολλά από τα
χαρακτηριστικά στα οποία μας έχει συνηθίσει, αλλά σε μεγαλύτερο βαθμό σε
σχέση με τα τελευταία χρόνια.
Λαό, όσο δε θα δεις σε καμία άλλη προεκλογική συγκέντρωση, που δε χρειαζόταν τον Μπιρσίμ για να ρετουσάρει τα κενά. Ελπίδα και ενθουσιασμό, που δεν έπαψαν ποτέ να υπάρχουν μεταξύ των συντρόφων, αλλά είχαν δεχτεί ισχυρά πλήγματα στο ενδιάμεσο.
Ο κόσμος γέμισε τη Φιλελλήνων, από το ύψος της Καραγιώργη Σερβίας ως τη Μητροπόλεως -που συνεχίζει ως Όθωνος. Ενώ ήταν γεμάτος όλος ο κεντρικός διάδρομος που διασχίζει την πλατεία πηγαίνοντας προς το μετρό, με το κτίριο της Βουλής στο βάθος. Εκατέρωθεν από τις δυο μεριές έβλεπε κανείς μίζερα εκλογικά περίπτερα, που είδαν τόσο κόσμο για πρώτη και μοναδική φορά, και θυμήθηκαν τι πάει να πει εκλογική συγκέντρωση.
Από την ομιλία του ΓΓ, που άνοιξε τη συγκέντρωση ξεχωρίζουμε κάποια σημεία. Ότι ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ είναι όλοι μαζί στο ίδιο κότερο. Ότι ο λαός βαριέται το θέατρο που βλέπει να ανεβάζουν, γιατί δεν αφορά τη ζωή του, την αλλαγή, την ελπίδα. Η οποία έχει όνομα και γράφεται με κόκκινα, μεγάλα γράμματα. Κι ότι προοδευτική συμμαχία δε γίνεται με τους δολοφόνους του Λαμπράκη, που δέχτηκε σα σήμερα το μοιραίο, δολοφονικό χτύπημα από το παρακράτος που είχε τις πλάτες των ΗΠΑ.
Από τους χαιρετισμούς, αφήνουμε το Μάρκο Ρίτσο που είναι μια κατηγορία μόνος του, και στεκόμαστε στη σημείωση του Σοφιανού πως “παλεύουμε μαζί Έλληνες και μετανάστες εργάτες” -παρά τα γελοία λιβελογραφήματα με “αριστερό πρόσημο” ότι παράγει τάχα ρατσιστικό λόγο. Ενώ έκλεισε αισιόδοξα με την ατάκα “να τους κόψουμε τη φόρα, να τους πάρουμε τον αέρα”.
Λίγο αργότερα, η Σεμίνα Διγενή συνόψιζε την πολιτική πορεία της τελευταίας 25ετίας. Κάποιοι ψήφισαν Παπανδρέου και Σημίτη, για να τιμωρήσουν το Μητσοτάκη. Μετά τον Καραμανλή για να τιμωρήσουν το Σημίτη. Τον Παπανδρέου για να τιμωρήσουν τον Καραμανλή. Το Σαμαρά για να τιμωρήσουν το ΓΑΠ και τον Τσίπρα για να τιμωρήσουν το Σαμαρά. Είναι δυνατόν τώρα να ψηφίσουν πάλι ένα Μητσοτάκη, με το ίδιο σκεπτικό;
Ακολουθεί ένα μικρό φωτορεπορτάζ, με κάποια χαρακτηριστικά στιγμιότυπα.
Η πλατεία ήταν γεμάτη από κόσμο. Τις υπόλοιπες μέρες της προεκλογικής περιόδου γεμίζει με κάποιες φαραωνικές σχεδόν κατασκευές-περίπτερα του κυβερνώντος κόμματος, που έχει λεφτά και το δείχνει. Αυτό που δεν μπορεί να κρύψει είναι η Πασοκιά, που αναδεικνύεται από κάθε πόρο τους, ακόμα και σε συμβολικό επίπεδο με το πράσινο χρώμα της προοδευτικής συμμαχίας.
Η ορθοστασία αντιμετωπίζεται με καρεκλάκι. Τα άλλα μεγάλα προβλήματα της ζωής με αγώνα.
Κοκκίνισε, κοκκίνισε ολόκληρη η πλατεία…
Θα έρθει και η ώρα του κτιρίου στο βάθος.
Κατιούσα;
Παρούσα…
Το τρένο της ΕΤΕ στην υπηρεσία των κομμουνιστών. Ένας σύντροφος χρησιμοποιεί μια εφαρμογή αυτόματης μετάφρασης στο κινητό και δείχνει στο διπλανό του το αποτέλεσμα, για να πιάσει το γενικό νόημα. Η γλώσσα της επανάστασης είναι διεθνής…
Αυτή τη φορά οι ομιλίες στη συγκέντρωση είχαν και απόδοση στη νοηματική. Η μεταφράστρια απέδιδε ακόμα και τα συνθήματα… Πώς να είναι άραγε στη νοηματική γλώσσα ο ιμπεριαλισμός;http://www.katiousa.gr/
Λαό, όσο δε θα δεις σε καμία άλλη προεκλογική συγκέντρωση, που δε χρειαζόταν τον Μπιρσίμ για να ρετουσάρει τα κενά. Ελπίδα και ενθουσιασμό, που δεν έπαψαν ποτέ να υπάρχουν μεταξύ των συντρόφων, αλλά είχαν δεχτεί ισχυρά πλήγματα στο ενδιάμεσο.
Ο κόσμος γέμισε τη Φιλελλήνων, από το ύψος της Καραγιώργη Σερβίας ως τη Μητροπόλεως -που συνεχίζει ως Όθωνος. Ενώ ήταν γεμάτος όλος ο κεντρικός διάδρομος που διασχίζει την πλατεία πηγαίνοντας προς το μετρό, με το κτίριο της Βουλής στο βάθος. Εκατέρωθεν από τις δυο μεριές έβλεπε κανείς μίζερα εκλογικά περίπτερα, που είδαν τόσο κόσμο για πρώτη και μοναδική φορά, και θυμήθηκαν τι πάει να πει εκλογική συγκέντρωση.
Από την ομιλία του ΓΓ, που άνοιξε τη συγκέντρωση ξεχωρίζουμε κάποια σημεία. Ότι ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ είναι όλοι μαζί στο ίδιο κότερο. Ότι ο λαός βαριέται το θέατρο που βλέπει να ανεβάζουν, γιατί δεν αφορά τη ζωή του, την αλλαγή, την ελπίδα. Η οποία έχει όνομα και γράφεται με κόκκινα, μεγάλα γράμματα. Κι ότι προοδευτική συμμαχία δε γίνεται με τους δολοφόνους του Λαμπράκη, που δέχτηκε σα σήμερα το μοιραίο, δολοφονικό χτύπημα από το παρακράτος που είχε τις πλάτες των ΗΠΑ.
Από τους χαιρετισμούς, αφήνουμε το Μάρκο Ρίτσο που είναι μια κατηγορία μόνος του, και στεκόμαστε στη σημείωση του Σοφιανού πως “παλεύουμε μαζί Έλληνες και μετανάστες εργάτες” -παρά τα γελοία λιβελογραφήματα με “αριστερό πρόσημο” ότι παράγει τάχα ρατσιστικό λόγο. Ενώ έκλεισε αισιόδοξα με την ατάκα “να τους κόψουμε τη φόρα, να τους πάρουμε τον αέρα”.
Λίγο αργότερα, η Σεμίνα Διγενή συνόψιζε την πολιτική πορεία της τελευταίας 25ετίας. Κάποιοι ψήφισαν Παπανδρέου και Σημίτη, για να τιμωρήσουν το Μητσοτάκη. Μετά τον Καραμανλή για να τιμωρήσουν το Σημίτη. Τον Παπανδρέου για να τιμωρήσουν τον Καραμανλή. Το Σαμαρά για να τιμωρήσουν το ΓΑΠ και τον Τσίπρα για να τιμωρήσουν το Σαμαρά. Είναι δυνατόν τώρα να ψηφίσουν πάλι ένα Μητσοτάκη, με το ίδιο σκεπτικό;
Ακολουθεί ένα μικρό φωτορεπορτάζ, με κάποια χαρακτηριστικά στιγμιότυπα.
Η πλατεία ήταν γεμάτη από κόσμο. Τις υπόλοιπες μέρες της προεκλογικής περιόδου γεμίζει με κάποιες φαραωνικές σχεδόν κατασκευές-περίπτερα του κυβερνώντος κόμματος, που έχει λεφτά και το δείχνει. Αυτό που δεν μπορεί να κρύψει είναι η Πασοκιά, που αναδεικνύεται από κάθε πόρο τους, ακόμα και σε συμβολικό επίπεδο με το πράσινο χρώμα της προοδευτικής συμμαχίας.
Η ορθοστασία αντιμετωπίζεται με καρεκλάκι. Τα άλλα μεγάλα προβλήματα της ζωής με αγώνα.
Κοκκίνισε, κοκκίνισε ολόκληρη η πλατεία…
Θα έρθει και η ώρα του κτιρίου στο βάθος.
Κατιούσα;
Παρούσα…
Το τρένο της ΕΤΕ στην υπηρεσία των κομμουνιστών. Ένας σύντροφος χρησιμοποιεί μια εφαρμογή αυτόματης μετάφρασης στο κινητό και δείχνει στο διπλανό του το αποτέλεσμα, για να πιάσει το γενικό νόημα. Η γλώσσα της επανάστασης είναι διεθνής…
Αυτή τη φορά οι ομιλίες στη συγκέντρωση είχαν και απόδοση στη νοηματική. Η μεταφράστρια απέδιδε ακόμα και τα συνθήματα… Πώς να είναι άραγε στη νοηματική γλώσσα ο ιμπεριαλισμός;http://www.katiousa.gr/
