Κατάληψη Νοταρά: «δεν κατάφεραν ποτέ να μας κόψουν το γέλιο όταν είμαστε μαζί»

Maria Louka
Το δεύτερο κερί για τα γενέθλια μου το έσβησα στη γυναικεία συνέλευση της Νοταρά. Στους φεμινιστικούς χώρους μιλάμε συχνά για sisterhood. Το sisterhood πολύ περισσότερο από θεωρία είναι αίσθηση, βίωμα, η εμπειρία του να μη νιώθεις μόνη, να ξέρεις ότι υπάρχει ένας χώρος που δε θα ντρέπεσαι, που θα μπορείς να δείξεις τις πληγές σου, που θα σε φροντίσουν οι αδερφές σου, που οι πολύγλωσσες φωνές σας θα συντονίζονται στο ηχόχρωμα της αλληλεγγύης. Απ’ έξω μάρσαραν τα μηχανάκια της ομάδας Δίας. Εμείς όμως δε σπάσαμε τον κύκλο.
Έχει περάσει ένας χρόνος από τότε που συστηματοποιήθηκε ο ανελέητος εκφοβισμός της κατάληψης. Από το βράδυ των εκλογών ξεκίνησαν να απειλούν, μετά έκοψαν το ρεύμα, τραμπούκισαν δεκάδες φορές πρόσφυγες/ισσες και αλληλέγγυους/ες, περνούν σχεδόν καθημερινά απ’ έξω, όταν είναι αρκετά αφηνιασμένοι κοπανάνε την πόρτα, προσπαθούν να τη σπάσουν, ρίχνουν με τους φακούς, παίρνουν φωτογραφίες, βρίζουν, φωνάζουν ναζιστικά συνθήματα. Αλλά δεν κατάφεραν ποτέ να μας κόψουν το γέλιο όταν είμαστε μαζί.
Η Νοταρά, η πρώτη προσφυγική κατάληψη που άνοιξε τον Οκτώβρη του 2015. Και παραμένει ακόμα ένα χαράκωμα ζωής.http://artinews.gr/

Η λίστα ιστολογίων μου