Ένα άτομο ανά δύο τετραγωνικά: Ένα κακό ανέκδοτο

 

Οι καταγγελίες πληθαίνουν το τελευταίο διάστημα πως οι αρχές επιβάλλουν εξαντλητικά πρόστιμα και βάζουν λουκέτα σε καταστήματα εστίασης, με βάση τον κανόνα ένα άτομο ανά δύο τετραγωνικά.

Πρόκειται για κανόνα που ορίστηκε βασικά για τους εσωτερικούς χώρους των καταστημάτων (εμπορικών και εστίασης), αλλά πλέον ισχύει «κατα το δοκούν» -όπως αποδεικνύεται- και για τους εξωτερικούς χώρους.

Δημιουργεί τεράστια προβλήματα σε επιχειρηματίες, εργαζομένους και πελάτες και εξελίσσεται σε «ανέκδοτο» με πικρό χιούμορ.

Στο Παγκράτι με κριτήριο τον παραπάνω κανόνα μπήκε λουκέτο ήδη σε έξι μαγαζιά εστίασης, ενώ σε ολόκληρη την Ελλάδα έχουν κλείσει λιγότερα από εξήντα μαγαζιά. Το 10% των λουκέτων δηλαδή εντοπίζεται σε μία συγκεκριμένη περιοχή της Αθήνας, στην οποία τυχαίνει να κατοικώ και να έχω την ευκαιρία να διαπιστώνω καθημερινά με τα ίδια μου τα μάτια πως στα περισσότερα καταστήματα τηρούνται και οι αποστάσεις και η χρήση μάσκας. Επίσης, το τελευταίο διάστημα, δεν είδα πουθενά όρθιο πελάτη.

Για να γίνω ακόμα πιο σαφής με βάση τον κανόνα «1 προς 2», τα μαγαζιά (για παράδειγμα) των 30 τετραγωνικών πρέπει να εξυπηρετούν μάξιμουμ 15 πελάτες. Και σημειώστε πως είτε σε κλειστούς είτε σε εξωτερικούς χώρους, ο κανόνας είναι ίδιος.

Πρόστιμα 10.000 ευρώ και λουκέτα επιβλήθηκαν σε τέτοιου μεγέθους μαγαζιά επειδή κατά τον έλεγχο είχαν 2 ή 3 πελάτες παραπάνω. Όχι όρθιους, όχι ο ένας πάνω στον άλλο. Απλώς αντί για 15 καθήμενους πελάτες είχαν 18.

Θορυβημένοι οι επιχειρηματίες της περιοχής αποφάσισαν να κλείσουν τα μαγαζιά τους άρον- άρον. Καλύτερα μηδέν τζίρος, παρά πρόστιμο 10.000 ευρώ, που για πολλούς φυσικά ισοδυναμεί με οριστικό λουκέτο.

Ένα παράδειγμα θα σας πείσει πως δεν έχουν άλλη επιλογή: Το τελευταίο βράδυ πριν κλείσει (οικειοθελώς) το αγαπημένο μου στέκι (Βαρνάβα καφέ) στην πλατεία Βαρνάβα βρεθήκαμε να πίνουμε ποτά 14 άτομα (μετρημένα) σε εσωτερικό χώρο. Στον εξωτερικό χώρο επιτρέπονταν την ίδια ώρα 5 άτομα!

image1

Και αυτό δεν είναι το μόνο παράδοξο-παράλογο δεδομένο που προκύπτει από το συγκεκριμένο κανόνα.

Θυμηθείτε πως η μάσκα σε εσωτερικούς χώρους είναι υποχρεωτική. Σε εξωτερικούς χώρους δεν είναι υποχρεωτική. Αλλά επιτρέπονται περισσότερα άτομα σε εσωτερικούς χώρους ενός καφέ-μπαρ, απ’ ό,τι στο χώρο που πληρώνει στο δήμο για να βγάλει τραπεζάκια έξω…

Και εγώ μπορεί να το έκοψα το τσιγάρο, αλλά αν ο εντός του καταστήματος καθήμενος επιθυμεί να βγει για να καπνίσει, που θα απολαύσει το τσιγάρο του; Όρθιοι δεν επιτρέπονται και ο εξωτερικός χώρος έχει πλέον αντί για πέντε μόνο 2 τραπέζια.

Οι ελεγκτές σε μία τέτοια περίπτωση έγραψαν ιστορία, απαντώντας αφοπλιστικά στον ιδιοκτήτη καφετέριας στο Μετς: “Προτιμάτε πρόστιμο για τον αντικαπνιστικό νόμο ή για παραβίαση των μέτρων για τον κορονοϊό;”

Κανείς δεν θεωρεί πως δεν πρέπει να υπάρχουν μέτρα προστασίας, αντισηπτικά, μάσκες και αποστάσεις. Αλλά και οι επιχειρηματίες πρέπει να δουλέψουν για να ζήσουν αυτοί και οι εργαζόμενοί τους και όχι κάθε μέρα να ζουν με το άγχος και να παίζουν κορόνα – γράμματα την επιχείρησή τους. Αν οι αρχές θέλουν νέο lockdown χωρίς να δώσουν αποζημιώσεις να μας το πουν ευθέως…

Γιατί άλλο τα μέτρα προστασίας κι άλλο ο εκφοβισμός. Άλλο οι κανόνες κι άλλο το «κλείνουμε» εύκολους στόχους για να δείξουμε ότι ο κρατικός μηχανισμός κάνει ό,τι μπορεί, αλλά οι ανεύθυνοι πολίτες μας οδηγούν σε δεύτερο κύμα…

*Το κείμενο δημοσιεύτηκε πρώτα στο reporter.gr

Η λίστα ιστολογίων μου