Ο Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών Μπαράκ Ομπάμα, χαιρέτισε τα νέα ότι η αμερικανική οικονομία επέστρεψε σε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης, την περίοδο Ιουλίου – Σεπτεμβρίου. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, η οικονομία αναπτύχθηκε με ρυθμό 3,5% κατά το τελευταίο τρίμηνο. Είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει κάτι τέτοιο, εντός του 2009. Η οικονομική ανάπτυξη έλαβε ισχυρή ώθηση από την αύξηση των κρατικών δαπανών αλλά και από το πρόγραμμα απόσυρσης παλαιών αυτοκινήτων. Πάντως ο Πρόεδρος Ομπάμα παραδέχθηκε ότι η οικονομική ανάκαμψη θα αργήσει να έρθει, καθώς η “Αμερική διανύει την βαθύτερη οικονομική ύφεση μετά το κραχ του 1930”.
Η ανακοίνωση των θετικών για την αμερικανική οικονομία στοιχείων για την ανάπτυξη ώθησε προς τα πάνω και την Γουόλ Στριτ, που έκανε άλμα 200 μονάδων και έφτασε τις 9,962,58. Ο Πρόεδρος Ομπάμα δήλωσε ότι το πακέτο στήριξης της οικονομίας επηρέασε θετικά την οικονομική δραστηριότητα και την ανάπτυξη, αλλά προσέθεσε ότι η ανασυγκρότηση της οικονομίας, θα πάρει πολύ χρόνο. Είπε επίσης ότι υπάρχουν και άλλοι δείκτες που μετρούν την οικονομική πρόοδο, όπως είναι το αν δημιουργούνται νέες θέσεις εργασίας, αν οι επιχειρήσεις κάνουν προσλήψεις και έχουν κέρδη, και αν τα νοικοκυριά μπορούν να καλύψουν τις υποχρεώσεις τους και να πληρώσουν τους λογαριασμούς τους.
Ο ρυθμός ανάπτυξης της αμερικανικής οικονομίας έφτασε το 0,9%, ενώ την αντίστοιχη περίοδο, δηλαδή το τρίτο τρίμηνο, η βρετανική οικονομία συρρικνώθηκε κατά 0,4%. Η αμερικανική οικονομία, που είναι η ατμομηχανή της παγκόσμιας οικονομικής ανάπτυξης, μαζί με την ιαπωνική, τη γερμανική και τη γαλλική, βγαίνουν αργά αλλά σταθερά από την ύφεση. Πάντως η χαμηλή ισοτιμία του δολαρίου με τα ξένα νομίσματα, επηρεάζει αρνητικά τις εξαγωγές άλλων χωρών προς τις Ηνωμένες Πολιτείες, ενώ οι Αμερικανοί ταλαιπωρούνται και από την υψηλή ανεργία που βρίσκεται στο 9,8%.
Κοινό χαρακτηριστικό της οικονομικής πολιτικής των κυβερνήσεων των χωρών που ξεφεύγουν από την ύφεση, είναι ότι ξαναθυμήθηκαν τον Κέυνς, και αποφάσισαν, είτε με αυξημένες δαπάνες, είτε με φοροαπαλλαγές, είτε και με ένα συνδυασμό τους, να ενισχύσουν τη ζήτηση στην αγορά και την οικονομία ώστε να αναθερμάνουν την οικονομική δραστηριότητα και να αυξήσουν τα δημόσια έσοδα. Αξίζει δε να σημειωθεί ότι η πολιτική προέλευση και ιδεολογία των κυβερνήσεων αυτών ποικίλει, αλλά όλες ανεξαιρέτως δίνουν προτεραιότητα στον οικονομικό πραγματισμό και την επίτευξη των οικονομικών τους στόχων, παραμερίζοντας ιδεολογικούς δογματισμούς περί ελλειμμάτων.
Οι εξελίξεις αυτής δίνουν το δικαίωμα στον Πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου να υποστηρίζει εντός της χώρας αλλά και στο εξωτερικό, την ορθότητα του οικονομικού προγράμματος του ΠΑΣΟΚ, περί ενίσχυσης της οικονομικής δραστηριότητας στην Ελλάδα με αυξημένες κρατικές δαπάνες αλλά και ενίσχυσης της ζήτησης στην οικονομία. Υπό μια όμως προϋπόθεση, ότι οι δαπάνες αυτές θα κατευθυνθούν προς συγκεκριμένους τομείς της οικονομίας που έχουν σοβαρό πρόβλημα, ότι θα χρηματοδοτηθούν μόνον παραγωγικές επενδύσεις, τόσο στον ιδιωτικό όσο και στο δημόσιο τομέα, και ότι θα ενισχυθούν οι παραγωγικές δομές της οικονομίας με νέες σύγχρονες μεθόδους παραγωγής και νέα ποιοτικά προϊόντα, που θα δίνουν στη χώρα συγκριτικό πλεονέκτημα στις ξένες αγορές. Ο αγροτικός τομέας της χώρας, αλλά και ο τομέας παραγωγής ενέργειας, όσο και ο τομέας της Παιδείας θεωρούνται εξαιρετικά κρίσιμοι για το μέλλον της χώρας.
Αρκεί βέβαια τα χρήματα που θα δαπανήσει το κράτος να μην σπαταληθούν από την κρατική και κομματική γραφειοκρατία, να μην πάνε σε ημετέρους και κρατικοδίαιτους επιχειρηματίες, που δεν έχουν πραγματικό λόγο ύπαρξης στην αγορά, ούτε να χρησιμοποιηθούν για την αύξηση των αμοιβών των κρατικών μανδαρίνων, κάτι που ουσιαστικά οδηγεί σε άκριτο καταναλωτισμό αλλά και υπέρμετρο δανεισμό τόσο των φυσικών προσώπων, των επιχειρήσεων αλλά και του κράτους συνολικά.
Η κυβέρνηση Παπανδρέου μπορεί να επιτύχει στην οικονομική της πολιτική, αν συνδυάσει την αύξηση των δημοσίων επενδύσεων, με τον εκσυγχρονισμό του κρατικού μηχανισμού, την πάταξη της γραφειοκρατίας, τη διευκόλυνση της ιδιωτικής πρωτοβουλίας και των επιχειρήσεων που επενδύουν στο μέλλον, με την ενίσχυση των χαμηλών εισοδημάτων, την ένταξη στην παραγωγική διαδικασία ανθρώπων που μπορούν να προσφέρουν σε όλους τους τομείς, το νοικοκύρεμα των δημοσίων οικονομικών και την πάταξη της φοροδιαφυγής, έστω και αν για κάποιο διάστημα τα ελλείμματα παραμείνουν σε υψηλά επίπεδα. Για να αυξηθούν τα δημόσια έσοδα, και να αναδιανεμηθεί ο πλούτος, πρέπει να πληρώσουν όλοι ανάλογα με τις δυνατότητες τους, αλλά και να παραχθεί περισσότερος πλούτος στη χώρα. Μια οικονομία παγωμένη το μόνο που θα επιτύχει θα είναι να ανακυκλώνει την κρίση.ΠΗΓΗ:http://www.skai.gr
