Η θέση της Γερμανίας Σήμερα οι Γερμανοί επικρίνονται για εγωισμό και εθνικισμό, επειδή διστάζουν να διασώσουν άλλες χώρες. Οι παλιές κατηγορίες ξανά στο προσκήνιο. Αυτό είναι το ευρωπαϊκό σχέδιο;
Μήνυμα προς την Ευρώπη: Θα θέλαμε πολύ να συνεχίσουμε να πληρώνουμε, αλλά το χρήμα δεν είναι πια εδώ. Η Γερμανία διαθέτει ακόμη μεγάλες βιομηχανίες, αλλά η ανάπτυξή της δεν συνάδει με τον γηράσκοντα πληθυσμό. Η Μάργκαρετ Θάτσερ κάποτε φώναξε, κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων για τον προϋπολογισμό της Ε.Ε.: «Θέλω τα χρήματά μου πίσω». Φανταστείτε να έλεγε κάτι παρεμφερές η Γερμανία! Τουλάχιστον η Θάτσερ ζητούσε τα δικά της χρήματα πίσω - τη συμβολή της Βρετανίας στην Ε.Ε. Σήμερα ακούμε: «Θέλουμε χρήματα». Αν η Ευρώπη είναι μόνο για να δανείζει χρήματα, τότε μπορεί οι Γερμανοί να πουν: «Θέλουμε το μάρκο μας πίσω». Βεβαίως, θα συνεχίσουμε να θαυμάζουμε τη συμβολή της Ελλάδας στην ευρωπαϊκή κληρονομιά, να αγαπάμε τη γαλλική κουλτούρα, την ιταλική φιλία, την ομορφιά των ακτών της Ισπανίας. Απλώς δεν θα μοιραζόμαστε μαζί τους τον ίδιο κωδικό στα δικά μας ATM.
THE DAILY STARΟι αλλαγέςΑν κάποιος παρακολουθήσει από κοντά τις σχέσεις ΗΠΑ - Μέσης Ανατολής θα αντιληφθεί ότι τα πάντα εξαρτώνται από τις εσωτερικές διεργασίες στις ΗΠΑ και όχι από τις διπλωματικές πρωτοβουλίες. Μια τέτοια άποψη ενδεχομένως να μην είναι καλοδεχούμενη από όσους επιδιώκουν να παρουσιάσει η Ουάσιγκτον το νέο ειρηνευτικό σχέδιο και παράλληλα να πείσει Αραβες και Ισραηλινούς να διαπραγματευτούν μια συμφωνία διαρκείας. Παράλληλα, όμως, υπενθυμίζει το πώς ασκείται η εξουσία στις δημοκρατικές κοινωνίες, όπου το κέντρο λήψης αποφάσεων αντικατοπτρίζει την τομή μεταξύ των εθνικών πολιτικών, των προέδρων, των εκλογικών συμφερόντων και της γραφειοκρατίας της εξωτερικής πολιτικής. Δεν αποτελεί έκπληξη ότι η ισραηλινή κυβέρνηση και οι υποστηρικτές της στις ΗΠΑ έχουν αναλάβει να παίξουν το παιγνίδι της πολιτικής των δημοκρατικών δυνάμεων εντός των ΗΠΑ, ενώ ο αραβικός κόσμος παραμένει εκτός. Το αποτέλεσμα των τελευταίων εξελίξεων χαρακτηρίζεται ασαφές, αλλά ένα είναι βέβαιον: τον τελευταίο χρόνο, υπήρξαν αλλαγές στο ύφος και στην ουσία της αμερικανικής πολιτικής έναντι της αραβοϊσραηλινής διαμάχης.
HAARETZΔιάσταση απόψεωνΟι Ισραηλινοί και οι Παλαιστίνιοι ηγέτες θα πρέπει να αποδείξουν ότι δεν εγκαταλείπουν τις προσπάθειές τους και ότι είναι η άλλη πλευρά που υπαναχωρεί. Τόσο ο Νετανιάχου και ο Αμπάς βλέπουν τις διαπραγματεύσεις ως ένα παίγνιο μηδενικού αθροίσματος και όχι ένα πάρε-δώσε, όπου και οι δύο πλευρές ωφελούνται. Ο Αμπάς αντιτίθεται στην ενδιάμεση συμφωνία και ο Νετανιάχου δεν θέλει να υπογράψει συμφωνία για το τελικό καθεστώς. Εκαστος έχει υιοθετήσει στρατηγική φθοράς, όντας εγκλωβισμένος στις πάγιες θέσεις του και πολεμώντας τον άλλον με την εκτόξευση κατηγοριών με στόχο την προσέγγιση του Αμερικανού διαμεσολαβητή. Οι Παλαιστίνιοι ελπίζουν ότι ο Ομπάμα θα κατηγορήσει τον Νετανιάχου για διπλωματική αφερεγγυότητα και θα πιέσει το Ισραήλ σε συμφωνία για το τελικό καθεστώς. Από την πλευρά τους, οι Ισραηλινοί περιμένουν ότι ο Ομπάμα, διψασμένος για επιτυχίες στην εξωτερική πολιτική, αλλά στριμωγμένος από τους υποστηρικτές του Νετανιάχου στο Kογκρέσο, θα ζητήσει μια ενδιάμεση συμφωνία, την οποίαν θα επιβάλει στους Παλαιστίνιους. Αραγε, οι διαφορές μπορούν να γεφυρωθούν;
THE NEW YORK TIMESΜετεκλογικό ΙράκΣύμφωνα με όλες τις ανεξάρτητες πηγές, οι τελευταίες εκλογές στο Ιράκ υπήρξαν δίκαιες και ελεύθερες. Οι εκ των υστέρων προσπάθειες μιας δράκας πολιτικών -που δεν είναι μόνον ο πρωθυπουργός Μαλικί- θα πρέπει να εκληφθούν ως ύβρεις εναντίον των Ιρακινών ψηφοφόρων. Παράλληλα είναι και επικίνδυνες. Οσο καθυστερεί ο σχηματισμός νέας κυβέρνησης και όσο εγείρονται περισσότερες ερωτήσεις ως προς το διαδικαστικό σκέλος, τόσο πιο εύκολο θα είναι για τους εξτρεμιστές να εκμεταλλευτούν τη σημερινή αβεβαιότητα. Αν αυτή η αβεβαιότητα συνεχιστεί, το Ιράκ ενδεχομένως να μην αποκτήσει κυβέρνηση ώς το τέλος Αυγούστου, όταν τα αμερικανικά στρατεύματα θα αποχωρήσουν από τη χώρα. Ο πρόεδρος Ομπάμα θα πρέπει να παραμείνει στις εξαγγελίες του. Οποιαδήποτε αλλαγή στάσης θα έδινε την ευκαιρία τους Ιρακινούς ηγέτες να αποφύγουν για μία ακόμη φορά την ανάληψη των δικών τους ευθυνών. Ο Ομπάμα και οι σύμβουλοί του θα πρέπει να χρησιμοποιήσουν το μέγιστο της επιρροής τους προκειμένου να επιστρέψει η χώρα σε ένα φυσιολογικό μετεκλογικό πεδίο: να αποκτήσει κυβέρνηση.πηγηhttp://news.kathimerini.gr/:
