Του Δημητρη Pηγοπουλου
Kι όμως θα γίνει!
Πιο κοντά από ποτέ στην ανέγερση του Μουσείου Μοντέρνας Τέχνης, στο κέλυφος ιδιόκτητου κτιρίου στο Παγκράτι, βρίσκονται οι ιθύνοντες του Ιδρύματος Βασίλη και Ελίζας Γουλανδρή. Η μελέτη του διακεκριμένου αρχιτέκτονα Ιωάννη Βικέλα, την οποία φέρνει για πρώτη φορά στο φως της δημοσιότητας η «Κ», είναι έτοιμη, ενώ σε πολύ καλό δρόμο βρίσκονται οι διαδικασίες για την έκδοση της οικοδομικής άδειας, όπως μας διαβεβαιώνει ο κ. Κυριάκος Κουτσομάλλης, εκ μέρους του ιδρύματος. Τελευταίο ουσιαστικό εμπόδιο, η έγκριση της μελέτης μετασκευής του υπάρχοντος νεοκλασικού κτίσματος επί της οδού Ερατοσθένους σε σύγχρονο μουσειακό χώρο, από το Κεντρικό Συμβούλιο Νεωτέρων Μνημείων, μέσα στις επόμενες εβδομάδες. «Αν πάρουμε τη θετική ετυμηγορία του ΚΣΝΜ, μπορούμε να αρχίσουμε τον Σεπτέμβριο», συμπληρώνει ο κ. Κουτσομάλλης.
Εφόσον όλα προχωρήσουν κανονικά, η Αθήνα θα αποκτήσει ένα μουσείο διεθνούς ακτινοβολίας, αφού η συλλογή του ιδρύματος περιλαμβάνει περισσότερα από 500 αριστουργήματα σύγχρονης τέχνης με αιχμή καλλιτέχνες που διακρίθηκαν στην περίοδο του μοντερνισμού. Τα έργα εμβληματικών μορφών της τέχνης (Πικάσο, Κλέε, Τζιακομέτι, Βαν Γκογκ, Σεζάν, Γκογκέν, Μοντιλιάνι, Σαγκάλ, Μιρό, Ροντέν κ.ά.) φυλάσσονται σε θησαυροφυλάκια ελβετικών τραπεζών, ενώ πλήρης κατάλογός τους είχε κατατεθεί παλαιότερα στο υπουργείο Πολιτισμού.
Στη μελέτη του γραφείου του Ιωάννη Βικέλα γίνεται προσπάθεια ανάδειξης του υφιστάμενου διατηρητέου κελύφους με ιστορικά μορφολογικά χαρακτηριστικά και ταυτόχρονα επεξεργασία μιας σύγχρονης προσθήκης ώστε να αναπτύσσονται σ’ ένα ενιαίο λειτουργικό πρόγραμμα με αυξημένες απαιτήσεις και περιεχόμενο.
Το νέο κτίριο οργανώνεται στο περίγραμμα του διατηρητέου κτίσματος και σε πλάγια επέκταση ως προς αυτό. Οι όροφοι μελετήθηκαν σε υποχώρηση από τα όρια των όψεων του διατηρητέου, διαμορφώνοντας έναν διακριτό όγκο με νέο μορφολογικό λεξιλόγιο. Το νέο κέλυφος επενδύεται από λίθινες πλάκες μεγάλου σχήματος με σημειακές εσοχές από γραμμικούς φεγγίτες. Το φυσικό φως διαχέεται στους εκθεσιακούς χώρους μέσω εσωτερικών ανακλαστικών επιφανειών στη ζώνη των ψευδοροφών. Ο εκθεσιακός και ο εκπαιδευτικός χαρακτήρας του νέου μουσείου συνδέονται οργανικά μέσα από την ανάπτυξη χώρων βιβλιοθήκης, αίθουσας διαλέξεων, video room και παιδικού εργαστηρίου, ενώ σημειώστε το καφέ-εστιατόριο κοντά στην είσοδο, με πρόσβαση στην υπαίθρια προστατευμένη αυλή.
Το ιστορικό
Το 1992, η κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη παραχώρησε κατά κυριότητα στο Ιδρυμα Βασίλη και Ελίζας Γουλανδρή το γνωστό οικόπεδο της οδού Ρηγίλλης για την ανέγερση του μουσείου και διαμόρφωσε διά νόμου ειδικούς όρους δόμησης. Η μελέτη ανατέθηκε στον γνωστό αρχιτέκτονα Ι.Μ. Πέι. Γρήγορα εκδηλώθηκαν αντιδράσεις για τη χωροθέτηση τόσο από μεμονωμένους κατοίκους όσο και από επίσημους φορείς (Δήμος Αθηναίων, πολεοδομικές υπηρεσίες του ΥΠΕΧΩΔΕ). Περίοικοι προσέφυγαν στο Συμβούλιο της Επικρατείας, αλλά ήταν μια σωστική ανασκαφή του 1996 που αποκάλυψε ίχνη του Λυκείου του Αριστοτέλη και ματαίωσε το συγκεκριμένο σχέδιο.
Το ίδρυμα επανήλθε με νέα πρόταση, αυτή τη φορά στο «σκάμμα Καραμανλή», δίπλα στο Πολεμικό Μουσείο.
Ακολούθησε μια προσωρινή όξυνση των σχέσεων κράτους και ιδρύματος, αλλά τελικά η Πολιτεία αντιπρότεινε έκταση στο Αλσος Ριζάρη που επίσης δεν τελεσφόρησε, καθώς το ΣτΕ ακύρωσε την παραχώρηση της δημόσιας έκτασης στο εν λόγω πάρκο.
Κατόπιν τούτου είχαμε νέα χωροθέτηση σε άδειο κτίριο της οδού Αρδηττού και στη συνέχεια ανακοινώσεις του πρώην υπουργού ΠΕΧΩΔΕ. Γ. Σουφλιά για παραχώρηση έκτασης στο Ελληνικό. Νέο ναυάγιο, και στη συνέχεια το σημερινό σχέδιο της οδού Ερατοσθένους. Ας ελπίσουμε ότι εδώ μπαίνει οριστικό τέλος σε μια περιπέτεια που λίγο έλειψε να κοστίσει στην Ελλάδα και στην Αθήνα την απώλεια μιας από τις σημαντικότερες ιδιωτικές συλλογές μοντέρνας τέχνης στον κόσμο.πηγηhttp://news.kathimerini.gr/:
