Τα σεξουαλικά προβλήματα είναι πολύ συνηθισμένα στις γυναίκες που ξεπερνούν τον καρκίνο του μαστού, σύμφωνα με μία νέα μελέτη. Από τις 1.000 ασθενείς που συμμετείχαν, σχεδόν τα τρία τέταρτα είπαν πως δύο χρόνια αργότερα ήταν αντιμέτωπες με μειωμένη ερωτική επιθυμία και δραστηριότητα.«Βλέπουμε μεγάλο αριθμό γυναικών οι οποίες λένε πως αυτό συνιστά πρόβλημα στη ζωή τους», λέει η ερευνήτρια Μέρι Πανγιάρι, από την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Monash, στην Αυστραλία. «Το γεγονός ότι περισσότερο από το 70% των εθελοντριών μας, οι οποίες είχαν ηλικία κάτω των 70 ετών, ανέφεραν τέτοιου είδους προβλήματα χρόνια μετά την αρχική διάγνωση και θεραπεία, πραγματικά δείχνει πολλά».Η μελέτη, που δημοσιεύεται στην ηλεκτρονική έκδοση της «Επιθεώρησης Σεξουαλικής Ιατρικής» (JSM) έχει μεγάλη σημασία, δεδομένου του αυξανόμενου αριθμού των γυναικών οι οποίες εκδηλώνουν καρκίνο του μαστού και τον ξεπερνούν.
Η δρ Πανγιάρι και οι συνεργάτες της επιστράτευσαν για τη μελέτη τους τις εθελόντριες μέσα σε 12 μήνες από την αρχική διάγνωση, η οποία για όλες ήταν διηθητικός (μη τοπικός) καρκίνος του μαστού.
Επί πέντε χρόνια τις παρακολουθούσαν, ζητώντας τους να συμπληρώνουν ερωτηματολόγια για την αγωγή που ακολουθούσαν, το αν έχουν ερωτικό σύντροφο ή όχι, την εικόνα που είχαν για το σώμα τους, τα συμπτώματα εμμηνόπαυσης που τυχόν είχαν και τη σεξουαλική λειτουργικότητά τους.
Το 80% των εθελοντριών ανέφεραν πως πριν μάθουν ότι έχουν καρκίνο, είχαν μια πολύ ενεργή και ικανοποιητική ερωτική ζωή. Το 20% των εθελοντριών είχαν ηλικία κάτω των 50 ετών και δεν είχαν μπει στην κλιμακτήριο.Στην ανάλυση των ερευνητών δεν συμπεριελήφθησαν ασθενείς με ενεργό νόσο, χήρες ή γυναίκες δίχως ερωτικό σύντροφο.Το 80% των γυναικών οι οποίες δήλωσαν ότι αντιμετώπιζαν σεξουαλικά προβλήματα μετά τη διάγνωση του καρκίνου είχαν επίσης συμπτώματα κλιμακτηρίου, όπως εξάψεις και νυχτερινές εφιδρώσεις, τα οποία είναι καλά τεκμηριωμένο πως επηρεάζουν αρνητικά τη σεξουαλική λειτουργία.
Ωστόσο, η μελέτη έδειξε πως σημαντικό ρόλο παίζει και το είδος της φαρμακευτικής αγωγής που ακολουθεί η γυναίκα, αλλά και η εικόνα που έχει για τον εαυτό της.«Οι γυναίκες που έπαιρναν αναστολείς της αρωματάσης είχαν 2,5 φορές περισσότερες πιθανότητες να αναφέρουν προβλήματα σεξουαλικής λειτουργίας, ιδίως όταν ταυτοχρόνως είχαν πρόβλημα με την εικόνα του σώματός τους», λέει η δρ Πανγιάρι.
«Συνεπώς, τόσο τα φάρμακα όσο και η εικόνα του σώματος επιδεινώνουν τα σεξουαλικά προβλήματα των γυναικών».Οι αναστολείς της αρωματάσης είναι ουσίες που εμποδίζουν την ανάπτυξη των καρκινικών όγκων οι οποίοι «τρέφονται» από τα οιστρογόνα, μειώνοντας την παραγωγή αυτής της ορμόνης. Η απουσία των οιστρογόνων, όμως, είναι γνωστό πως σχετίζεται με τα σεξουαλικά προβλήματα των γυναικών μετά την κλιμακτήριο, όταν και εκ φύσεως ελαττώνεται δραστικά η ποσότητά τους που κυκλοφορεί στο αίμα. Και αυτό, διότι προκαλεί προβλήματα, όπως η κολπική ξηρότητα, που καθιστά επώδυνο το σεξ. Οντως, στη μελέτη του Monash η λήψη των αναστολέων σχετίστηκε με την κολπική ξηρότητα.Εκτός από τα φάρμακα, πολλές εθελόντριες είπαν πως τους δημιουργούσαν πρόβλημα οι ουλές από τη μαστεκτομή στην οποία είχαν υποβληθεί και τα «σημάδια» στο δέρμα τους από τις ακτινοβολίες, που συνεχώς τους θύμιζαν τη νόσο τους. Πολλές εξάλλου είπαν πως ανησυχούσαν ότι οι ουλές και οι δερματικές αλλοιώσεις της ακτινοθεραπείας θυμίζουν και στον ερωτικό τους σύντροφο την αρρώστιά τους _ και αυτό ήταν ένα ακόμα εμπόδιο στο σεξ.
Η αντιμετώπισηΟλα αυτά δεν σημαίνουν πως δεν υπάρχουν λύσεις. «Η μειωμένη σεξουαλικότητα μετά τον καρκίνο του μαστού είναι ένα πολύ σημαντικό πρόβλημα και οι γυναίκες πρέπει να νιώθουν ότι μπορούν να συζητήσουν γι' αυτό», λέει η δρ Κριστίν Ντέρζκο, αναπληρώτρια καθηγήτρια Μαιευτικής & Γυναικολογίας στο Πανεπιστήμιο του Τορόντο, στον Καναδά, η οποία έχει ασχοληθεί επισταμένως με το θέμα.«Τι μπορούν να κάνουν οι γυναίκες; Εννοείται, κατ' αρχήν, πως δεν θα κόψουν τα αντικαρκινικά φάρμακά τους επειδή έχουν μειωμένη ερωτική επιθυμία. Αντ' αυτού πρέπει να συζητήσουν με τον θεράποντα γιατρό τους για να τους προτείνει κάποιο κολπικό λιπαντικό, ώστε να πάψει να είναι επώδυνη η ερωτική επαφή».Πολύτιμο είναι ακόμη, προσθέτει, να συμμετέχει ο ερωτικός σύντροφος στη συζήτηση της ασθενούς με τον γιατρό της για τα σεξουαλικά της προβλήματα, διότι «οι άντρες συχνά φοβούνται ότι θα πονέσουν τη σύντροφό τους, η οποία ήδη είναι καταπονημένη».Για τη διέγερση της ερωτικής επιθυμίας και τα ζητήματα σχετικά με την εικόνα του σώματος, η δρ Ντέρζκο συνιστά στις ασθενείς να εξετάσουν το ενδεχόμενο της ψυχολογικής στήριξης, επιλέγοντας έναν ειδικό με εξειδίκευση σε θέματα εικόνας σώματος και σεξουαλικότητας.Ολες οι ασθενείς πάντως πρέπει να θυμούνται ότι δεν θα αποδειχθούν πλεονέκτες εάν επιζητούν να έχουν ικανοποιητική σεξουαλική ζωή μετά τον καρκίνο, καταλήγει. Πολλές πιστεύουν ότι πρέπει να νιώθουν ευγνωμοσύνη μόνο και μόνο επειδή ζουν, και όχι να παραπονιούνται για την ερωτική τους ζωή», λέει. «Ομως το σεξ είναι θέμα ευεξίας _ και ασφαλώς δεν πλεονεκτεί όποια γυναίκα το επιθυμεί και μετά τον καρκίνο».http://ygeia.tanea.gr