Διάβασα από ανάρτηση ενός αγαπημένου φίλου και συντρόφου
ότι η κατηγορία “διεθνιστής” είναι τίτλος τιμής για πολλές και πολλούς
από μας. Συμφωνώ απολύτως. Είναι τίτλος τιμής, ταυτοτικό στοιχείο για
κάθε αριστερό και αριστερή, οδηγός σε ένα δρόμο δύσκολο, αλλά σίγουρα
αναγκαίο.
Κάποιοι, κάποιες, κάποια εντέλει, δεν συμφωνεί μαζί μας. Δικαίωμα…
Δικαίωμα, αλλά να… προσάπτεις στον Κυριάκο Μητσοτάκη
διεθνισμό, σαν να είναι περίπου ο νέος Τρότσκι, ε, αγγίζει και ίσως
ξεπερνά κάθε όριο. Τον “μακεδονομάχο” Μητσοτάκη. τη Νέα Δημοκρατία των
Βορίδη, Πλεύρη και Γεωργιάδη. Ε….
Η κυρία, που τυγχάνει να είναι βουλεύτρια και μάλιστα
αναπληρώτρια τομεάρχισσα (!), κάπου σε ζητήματα εξωτερικής πολιτικής,
έκανε και ένα βήμα παραπάνω, καθώς μας είπε ότι η Τουρκία δεν μαζεύεται
με καρότα, παρά μόνο με μαστίγια. Θα μου πείτε δικαίωμα, την άποψή της
είπε. Σωστά, αλλά την εξέφρασε σαν να μην πέρασε μέρα, σαν να είναι
πάντα στο ΠΑΣΟΚ, το “πατριωτικό”, το “βυθίστε…”, σαν να μην έχει
καταλάβει που βρίσκεται….
Όχι, έχει καταλάβει, αλλά δεν το θέλει, δεν το αγαπάει,
δεν το πιστεύει και θέλει πάση θυσία να το αλλάξει. Γι’ αυτό και μέσα
στο κατακαλόκαιρο χτύπησε και ζήτησε να τελειώνουμε με τις
αριστερίζουσες εκκρεμότητες, να μπούμε στην κανονικότητά που έχει στο
μυαλό της, σε κάτι “μπατριωτικούς” και κεντρώους αδιέξοδους δρόμους.
Τον Κυριάκο Μητσοτάκη και τη νέα Δημοκρατία έχουμε να
τους κατηγορήσουμε για πολλά, για πάρα πολλά. Αλλά θα το κάνουμε, το
κάνουμε ήδη, από τη σκοπιά της αριστερής, ριζοσπαστικής, φιλειρηνικής
και διεθνιστικής μας αντίληψης.
Αυτά αγαπητή μου….
Μία από τις πολλές, πάρα πολλές, αριστερίζουσες (και αντιεθνικιστικές παρακαλώ) εκκρεμότητες
*Ο Πάνος Λάμπρου είναι μέλος της Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ – Το κείμενο από τον λογαριασμό του στο facebook,https://independentnews.gr
