Οι εξελίξεις τον τελευταίο καιρό στην περιοχή της βόρειο-δυτικής Αφρικής είναι σημαντικές και -υπό προϋποθέσεις- επικίνδυνες. Με παρότρυνση και υποστήριξη των ΗΠΑ, το αντιδραστικό καθεστώς του Μαρόκου αποκατέστησε πλήρως και επίσημα τις σχέσεις του με τους εγκληματίες του Ισραήλ. Την συμφωνία ανακοίνωσε πανηγυρικά στις αρχές Δεκεμβρίου ο ίδιος ο απερχόμενος Αμερικανός πρόεδρος, συμπληρώνοντας πως η αμερικάνικη κυβέρνηση ως αντάλλαγμα αναγνωρίζει την μαροκινή κυριαρχία στην αμφισβητούμενη περιοχή της Δυτικής Σαχάρας. Μια περιοχή στην οποία για πολλές δεκαετίες διεξάγει απελευθερωτικό αγώνα ο λαός των Σαχράουϊ μέσω του μετώπου Πολισάριο. Το Ραμπάτ -σύμφωνα διεθνή ΜΜΕ- ανακοίνωσε πως οι ΗΠΑ θα ανοίξουν προξενείο στην Δυτική Σαχάρα στο πλαίσιο της συμφωνίας για την διασφάλιση της αμερικανικής αναγνώρισης της μαροκινής συμφωνίας στην περιοχή. Οι Ηνωμένες Πολιτείες γίνονται η μόνη χώρα στον κόσμο που αναγνωρίζει τη μονομερή προσάρτηση της Δυτικής Σαχάρας από το Μαρόκο. "Αυτό δεν θα αλλάξει ούτε στο παραμικρό την πραγματικότητα της σύγκρουσης και το δικαίωμα του λαού της Δυτικής Σαχάρας στην αυτοδιάθεση", τόνισε ο εκπρόσωπος του Μετώπου Πολισάριο στην Ευρώπη Ούμπι Μπαχράγια, διαμηνύοντας πως το Μέτωπο θα συνεχίσει την μάχη του. Η συμφωνία που αγνοεί ακόμη και αυτές τις κατά καιρούς αποφάσεις και ψηφίσματα του ΟΗΕ για αυτοδιάθεση του λαού της Δυτικής Σαχάρας, προκάλεσε την έντονη αντίδραση της Αλγερίας, την κατάρρευση της εκεχειρίας ανάμεσα στο Μαρόκο και το Πολισάριο, νέες επιθέσεις και σφαγές του Μαροκινού στρατού και απειλεί να βάλει φωτιά στην περιοχή. Για ενημέρωση των αναγνωστών μας, δημοσιεύουμε μια επιστολή που λάβαμε τις τελευταίες ημέρες σχετικά με μια πρωτοβουλία που εξελίσσεται από αντιπολιτευόμενες -αντιιμπεριαλιστικές όπως ονομάζονται- δυνάμεις στην Αλγερία. Η αναδημοσίευση της ανακοίνωσης δεν συνιστά απαραίτητα και πλήρη συμφωνία με το περιεχόμενό της. Βοηθά όμως να γίνουν γνωστές οι εσωτερικές συζητήσεις και αντιπαραθέσεις στην χώρα, καθώς και όψεις των κοινωνικών εξελίξεων που διαδραματίζονται. Στα πλαίσια αυτής της πρωτοβουλίας πρόκειται να πραγματοποιηθεί μια διαδικτυακή εκδήλωση - συζήτηση στις 15 Ιανουαρίου με την συμμετοχή Παλαιστινίων, Αλγερινών και εκπροσώπους του Μετώπου Πολισάριο και άλλων ενώ με βάση αυτό συγκεντρώνονται υπογραφές.
π.
Κάλεσμα προς τους εργαζόμενους και τους πατριώτες
Η ενότητα των αντιιμπεριαλιστικών δυνάμεων είναι επείγουσα, αναγκαία και εφικτή!
Η ενότητα των αντιιμπεριαλιστικών δυνάμεων είναι επείγουσα, αναγκαία και εφικτή!
Οι πρόσφατες εξελίξεις στην περιοχή, στα σύνορα της χώρας, δεν αφήνουν περιθώρια για αδιαφορία ούτε για στάση αναμονής από μεριάς κανενός πατριώτη, ούτε καμίας πολιτικής δύναμης που δηλώνουν ότι ενεργούν ταυτόχρονα υπέρ της υπεράσπισης της εθνικής κυριαρχίας, της διαφύλαξης των κεκτημένων και της κατάκτησης νέων δικαιωμάτων από τα στρώματα των εργαζομένων. Η νέα γενιά είναι ιδιαιτέρως ενδιαφερόμενη, καθ’ ότι λόγω των κινδύνων που απειλούν την Αλγερία βλέπει το μέλλον της να υπονομεύεται, και είναι αυτή που θα κληθεί να υποστεί τις μεγαλύτερες θυσίες.
Οι μαροκινές αρχές εξουσίας αποφάσισαν να εντείνουν τις επιθέσεις τους κατά του λαού της Δυτικής Σαχάρας: στρατιωτική επιδρομή στο Ελ Γκουεργκεράτ, οικονομική επίθεση μέσω της εκμετάλλευσης και της παράνομης και αθέμιτης ιδιοποίησης του φυσικού του πλούτου, αλλά και κοινωνική επίθεση με την επιβολή δυσχερών συνθηκών διαβίωσης σε χιλιάδες ανθρώπους που ωθούνται στην εξορία.
Πρόκειται για μια εμπόλεμη κατάσταση που δημιουργείται με τον τρόπο αυτό στα δυτικά σύνορα της χώρας, για μια κατάσταση που απαιτεί τη μέγιστη κινητοποίηση των δυνάμεων του ANP (του Εθνικού Λαϊκού Στρατού της Αλγερίας) και τη διάθεση περισσότερων μέσων άμυνας της εδαφικής επικράτειας.
Οι εν λόγω αντιδραστικές αρχές εξουσίας δεν θα μπορούσαν να είχαν επιλέξει τη στιγμή που έλαβαν αυτή την απόφαση χωρίς τη συγκατάθεση και τον συντονισμό με τους αμέριστους υποστηρικτές τους: τους ιμπεριαλιστές ηγέτες, με επικεφαλής στην πρωτοβουλία και τον χειρισμό, αυτούς της Γαλλίας και των ΗΠΑ.
Η εξαγγελία για εξομάλυνση των σχέσεων του μαροκινού κράτους με το σιωνιστικό κράτος – που δεν κάνει παρά να επικυρώσει μια de facto κατάσταση – εντάσσεται με συνεκτικό τρόπο στο πλαίσιο μιας σειράς στρατιωτικών και πολιτικών ενεργειών στην περιοχή του Μαγκρέμπ, μεταξύ των οποίων μπορούμε να αναφέρουμε τις πιο πρόσφατες: διαρκής περικύκλωση των συνόρων της χώρας μας· συνέχιση των τρομοκρατικών ενεργειών στα γειτονικά κράτη και στο εσωτερικό της χώρας· υπογραφή της δεκαετούς στρατιωτικής συμφωνίας μεταξύ ΗΠΑ και Τυνησίας (Σεπτέμβρης του 2020)· απόφαση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου που καλεί σε πολιτική ανάμιξη (Νοέμβρης 2020)· ευρωπαϊκές αντιδράσεις κατά της αναθεώρησης της συμφωνίας Αλγερίας-ΕΕ.
Η ενεργοποίηση του συγκεκριμένου ιμπεριαλιστικού προγράμματος, που θέτει στο στόχαστρο το εθνικό κράτος, βάζει την Αλγερία στην επιχειρησιακή δίνη των στρατιωτικών, πολιτικών και οικονομικών δυνάμεων της ΕΕ, του ΝΑΤΟ και των αραβικών μοναρχικών καθεστώτων. Όπως ακριβώς συνέβη και με τις άλλες χώρες του Μετώπου της Άρνησης και της Σθεναρότητας («Jabhat Errafdh wa Essomoud»: Ιράκ, Συρία, Λιβύη, Υεμένη). Σήμερα, οι εχθρικές στρατιωτικές και κατασκοπευτικές δυνάμεις αύξησαν σε μεγάλο βαθμό τις δυνατότητες κινητοποίησης και επέμβασης στα σύνορά μας.
Τα γεγονότα που περιγράφουμε αναδεικνύουν τη στρατηγική που αποσκοπεί στην παρέμβαση στους αγώνες με επίκεντρο την επιλογή του αναπτυξιακού δρόμου, που παραμένουν επίκαιροι. Το ταξικό διακύβευμα αυτών των ιμπεριαλιστικών απειλών και αυτών των αγώνων συνίσταται στο να καταστεί μη αναστρέψιμος ο καπιταλιστικός δρόμος που εφαρμόζεται εδώ και σχεδόν τέσσερις δεκαετίες, πολλαπλασιάζοντας και δυναμώνοντας τα εμπόδια ώστε η χώρα να απομακρυνθεί από την επιστροφή στο δρόμο της ανεξάρτητης εθνικής ανάπτυξης.
Όπως και παλαιότερα, στη διάρκεια του αγώνα για εθνική απελευθέρωση, έτσι και σήμερα η υλοποίηση του καθήκοντος πατριωτικής υπεράσπισης του εθνικού κράτους προϋποθέτει την αύξηση των δυνατοτήτων έκφρασης και παρέμβασης της νεολαίας, των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων.
Αυτά τα στρώματα του πληθυσμού δεν πρέπει να εξακολουθούν να αποδυναμώνονται με τη συνεχιζόμενη εφαρμογή μιας «φιλελεύθερης» πολιτικής, που στην πραγματικότητα είναι υποταγμένη στα συμφέροντα των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων και διεκδικείται από την τάξη των κατεχόντων και τους εκπροσώπους τους (με πλατιά μιντιακή κάλυψη).
Η πανδημία της COVID-19 συνέβαλε στην επιδείνωση των συνθηκών διαβίωσης των εργαζόμενων στρωμάτων, που ήταν ήδη σε μεγάλο βαθμό υποβαθμισμένες, όπως φανερώνεται από τα πάμπολλα διεκδικητικά και απεργιακά κινήματα σε χώρους εργασίας, τόσο του δημόσιου όσο και του ιδιωτικού τομέα (ιδίως στις εταιρείες ENIEM, GTP, NUMILOG και ETRHB).
Οι συγκεκριμένοι αγώνες, εκτός του ότι είναι αναγκαίοι και δίκαιοι με στόχο τη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης της μεγάλης πλειονότητας των Αλγερινών, δείχνουν και την αναγκαιότητα συνέχισης και εντατικοποίησης της κινητοποίησης προκειμένου να επιβληθεί η πραγματική και συνεπής ρήξη με τις «φιλελεύθερες» επιλογές, όπου συμπεριλαμβάνονται η ανάκτηση και ο κρατικός και λαϊκός έλεγχος των στρατηγικών τομέων της οικονομίας.
Προς αυτή την κατεύθυνση, οι συνυπογράφοντες αυτού του καλέσματος απευθύνουν έκκληση στους αλγερινούς εργαζόμενους και πατριώτες ώστε να σφυρηλατήσουν ένα λαϊκό πατριωτικό μέτωπο δράσεων και να προχωρήσουν σε συγκλίνουσες ενέργειες με σκοπό:
την υπεράσπιση του ΕΘΝΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ
την υπεράσπιση του ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ
· την υποστήριξη του αγώνα του λαού της Δυτικής Σαχάρας
· την υποστήριξη του αγώνα του παλαιστινιακού λαού,https://antigeitonies3.blogspot.com/
