Σε μόνιμο πονοκέφαλο για τον Πούτιν εξελίσεται η υπόθεση Ναβάλνι. Οχι μόνο λόγω των κυρώσεων που επέβαλε η Ε.Ε. κατά ρώσων αξιωματούχων του περιβάλλοντος Πούτιν τον περασμένο Οκτώβρη, αλλά και εξαιτίας των διαδηλώσεων που ξέσπασαν σε πολλές πόλεις της Ρωσίας για την απελευθέρωσή του.
Μπορεί η εκπρόσωπος Τύπου του ρωσικού υπουργείου Εξωτερικών, Μαρία Ζαχάροβα, να έχει δίκιο όταν ζητεί από τους «αμερικάνους συναδέλφους» της να δώσουν εξηγήσεις για τη δημοσίευση του χάρτη των διαδηλώσεων από την αμερικάνικη πρεσβεία στη Μόσχα (προτρέποντας τους αμερικάνους υπηκόους να αποφύγουν αυτούς τους δρόμους), καλώντας τους να φανταστούν τι θα συνέβαινε αν η ρωσική πρεσβεία δημοσίευε χάρτη με την πορεία των διαδηλωτών προς το Καπιτώλιο, το γεγονός όμως είναι ότι η αμερικάνικη ανάμιξη δε γλιτώνει τον Πούτιν από τη λαϊκή δυσαρέσκεια. Ανεξάρτητα του τι συμβολίζει ο Ναβάλνι, οι χιλιάδες διαδηλωτές που κατέβηκαν στους δρόμους δεκάδων ρωσικών πόλεων το Σάββατο και οι πάνω από τρεις χιλιάδες συλλήψεις (μεταξύ των συλληφθέντων ήταν και 300 έφηβοι που αργότερα αφέθηκαν ελεύθεροι) δείχνουν ότι η λαϊκή δυσαρέσκεια για την κοινωνική κατάσταση στη Ρωσία αυξάνεται
Δεν μπορούμε να γνωρίζουμε πόσο θα οξυνθεί η κατάσταση, σε μία χώρα που πλήττεται βαριά από την πανδημία μετρώτας είκοσι χιλιάδες νέα κρούσματα καθημερινά και με τους νεκρούς που ανακοινώνονται επίσημα να φτάνουν ήδη τους εβδομήντα χιλιάδες. Το γεγονός, όμως, είναι ότι η Ρωσία αντιμετωπίζει κι αυτή σοβαρή οικονομική κρίση, με την Παγκόσμια Τράπεζα να εκτιμά, ότι το ρωσικό ΑΕΠ θα μειωθεί κατά 4% το 2020 (αρνητικό ρεκόρ έντεκα χρόνων), κυρίως λόγω της ραγδαίας μείσης των διεθνών τιμών του πετρελαίου (κατά 53% από τον Γενάρη μέχρι τον Μάη του 2020), ενώ η ανεργία έχει αυξηθεί στο 6.3% (το μεγαλύτερο ποσοστό των τελευταίων οκτώ χρόνων).
Τα μεροκάματα είναι χαμηλά, όπως καταγγέλλουν διαδηλωτές. Παρά την αύξηση του βασικού μισθού πριν από ένα χρόνο, ο μέσος μισθός που δίνουν οι στατιστικές της Moody’s, φαίνεται να μειώνεται από τον περασμένο Ιούλη. Δυστυχώς, οι στατιστικές μιλάνε για μέσους όρους, συγκαλύπτοντας την ταξική διαίρεση της κοινωνίας και τσουβαλιάζοντας μέσα σ’ αυτούς όλα τα κοινωνικά στρώματα. Ας αναλογιστούμε, όμως, ότι τον Ιούλη του 2019 οι μισοί από τους εργαζόμενους στη Ρωσία έβγαζαν κάτω από 35 χιλιάδες ρούβλια (550 ευρώ)το μήνα, όπως αποκάλυψαν οι Τάιμς της Μόσχας, ενώ ο αριθμός των ατόμων που ζουν κάτω από το όριο φτώχειας αυξήθηκε κατά 1.3 εκατομμύρια τον περασμένο χρόνο, φτάνοντας τα 19.9 εκατομμύρια άτομα (14.5% του πληθυσμού).
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο 44χρονος δικηγόρος Ναβάλνι δεν αποτελεί πρόβλημα για το σύστημα αλλά περισσότερο για τον Πούτιν. Ξεκινώντας από μπλόγκερ και μέλος του δεξιού και νεοφιλελεύθερου «Ενωμένου Δημοκρατικού Κόμματος της Ρωσίας» (του γνωστού Γιάμπλοκο), διαγράφηκε από αυτό για «εθνικισμό» το 2007 (επειδή υποστήριξε τη διεξαγωγή των εθνικιστικών διαδηλώσεων το 2006) και έκτοτε αυτοχαρακτηρίζεται ως «εθνικιστής δημοκράτης». Ο Ναβάλνι βρίσκεται στο στόχαστρο των διωκτικών αρχών από το 2011, όταν συνελήφθη με την κατηγορία της διοργάνωσης απαγορευμένης διαδήλωσης, στην οποία κατηγορούσε τον Πούτιν ως κλέφτη. Τον περασμένο Αύγουστο δηλητηριάστηκε με την νευροτονική ουσία Νόβιτσοκ, σε αεροπορικό ταξίδι του στη Σιβηρία, και μεταφέρθηκε στο γερμανικό νοσοκομείο Charité. Από τότε έχει ξεκινήσει ένα διπλωματικό μπρα-ντε-φερ μεταξύ ρωσικών αρχών και Δύσης για το θέμα αυτό, με τον Πούτιν να δηλώνει σαρκαστικά ότι αν ήθελαν να τον δηλητηριάσουν θα το έκαναν «μέχρι τέλους». Με την επιστροφή του στην Ρωσία ο Ναβάλνι συνελήφθη, ενώ το κόμμα του «Η Ρωσία του μέλλοντος» έχει απαγορευτεί.
Το πρόβλημα της Ρωσίας, όμως, δεν είναι μόνο, ούτε κυρίως, η διαφθορά. Αυτή υπάρχει σε όλα τα καπιταλιστικά κράτη, ανεξάρτητα αν καλύπτεται με «νόμιμο» μανδύα. Αλήθεια, ο ουρανοξύστης του Τραμπ και το μέγαρό του στη Φλόριντα συνιστούν μικρότερη πρόκληση από το παλάτι του Πούτιν στη Μαύρη Θάλασσα, που έβγαλε στη φόρα σε βίντεο ο Ναβάλνι;
Το πρόβλημα είναι ο καπιταλισμός. Σ’ αυτόν οφείλεται η μείωση των λαϊκών εισοδημάτων, οι ταξικές ανισότητες και η αύξηση της φτώχειας. Αυτό το γνωρίζουν πολλοί πολίτες που το 2019 σε δημοσκόπηση του ρωσικού ερευνητικού ινστιτούτου Levada–Centr έδειξαν σε ποσοστό της τάξης του 70% θετική εκτίμηση στο πρόσωπο του Στάλιν και της περιόδου οικοδόμησης του σοσιαλισμού στη Σοβιετική Ενωση. Οσο κι αν ο παλινορθωμένος καπιταλισμός, από τη δεκαετία του ’60 μέχρι την πτώση του, προβοκάρισαν κάθε ένοια σοσιαλισμού, οι κατακτήσεις που επιτεύχθηκαν στα χρόνια που πραγματικά οικοδομούνταν ο σοσιαλισμός στην Σοβιετική Ενωση δεν μπορούν να σβηστούν από τη συλλογική μνήμη του ρωσικού λαού ακόμα και σήμερα, παρά την ανυπαρξία ταξικής οργάνωσης στη χώρα.https://eksegersi.gr/
