Γιώργος Παυλόπουλος
Σε νέα φάση το Παλαιστινιακό και όλη η Μέση Ανατολή
Η μάχη στη «φυλακή» της Γάζας έχει αντικειμενικά ημερομηνία λήξης, καθώς είναι συντριπτική η στρατιωτική υπεροχή του κράτους-δολοφόνου του Ισραήλ και των συμμάχων του, που είναι συνένοχοι στο έγκλημα. Δεν ισχύει όμως το ίδιο με τον πόλεμο για τη λευτεριά της Παλαιστίνης, καθώς η θυσία ενός ολόκληρου λαού και οι ποταμοί αίματος που χύνει δημιουργούν νέα δεδομένα για όλους.
Η απόφαση του γενικού γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών, Αντόνιο Γκουτέρες, να ενεργοποιήσει το άρθρο 99 της Χάρτας του διεθνούς οργανισμού –κάτι που δεν έχει κάνει ούτε στην περίπτωση της Ουκρανίας– μπορεί να έχει κυρίως συμβολική σημασία αποτυπώνει ωστόσο τα σενάρια τρόμου που γεννά η εισβολή και τα κατά συρροή εγκλήματα τα οποία διαπράττει το κράτος-δολοφόνος του Ισραήλ στη Λωρίδα της Γάζας εδώ και δύο μήνες. Σενάρια τα οποία έχουν αρχίσει να ανησυχούν και τους συμμάχους (και συνένοχους) του Ισραήλ, όπως δείχνουν και τα σχέδια επιβολής κυρώσεων από τις ΗΠΑ και την ΕΕ σε βάρος των ακραίων Εβραίων εποίκων, τα οποία αποτελούν ένα συνολικό μήνυμα προς τον Μπέντζαμιν Νετανιάχου και την ακροδεξιά κυβέρνησή του.
Σημειώνεται πως, σύμφωνα με το συγκεκριμένο άρθρο, ο εκάστοτε επικεφαλής του ΟΗΕ έχει τη δυνατότητα να παραπέμπει κατά βούληση στο Συμβούλιο Ασφαλείας θέματα τα οποία κρίνει ότι συνιστούν άμεση απειλή για την παγκόσμια ειρήνη και ασφάλεια. Παρά το γεγονός ότι οι συσχετισμοί και τα βέτο των πέντε μόνιμων μελών (ΗΠΑ, Ρωσία, Κίνα, Βρετανία και Γαλλία) δεν αφήνουν χαραμάδα ελπίδας ότι μπορεί να ληφθεί μια απόφαση που θα οδηγήσει στον άμεσο τερματισμό του πολέμου και την τιμωρία των ενόχων, το στίγμα είναι ξεκάθαρο.
Με απλά λόγια: Ο Γκουτέρες –και όχι μόνο– θεωρεί πως αυτή η σύγκρουση απειλεί να βάλει φωτιά σε όλη την περιοχή και πέρα από αυτήν, κάτι που θα σημάνει άμεση εμπλοκή όλων σχεδόν των μεγάλων δυνάμεων, μετατρέποντας πρακτικά τη Γάζα σε σύγχρονο… Σεράγεβο και πυροδοτώντας μια νέα σύρραξη παγκοσμίων διαστάσεων. Ταυτόχρονα, σφραγίζεται από ένα «μοντέλο» μαζικής σφαγής ενός λαού, το οποίο μπορεί να αποτελέσει ένα εξαιρετικά επικίνδυνο προηγούμενο για την εποχή των πολέμων στην οποία έχει εισέλθει η ανθρωπότητα. Κι αυτό είναι κάτι που προκαλεί δέος ακόμη και σε κορυφαίους εκπροσώπους του παγκόσμιου καπιταλιστικού οικοδομήματος, στο οποίο προφανώς ανήκει και ο ΟΗΕ.
Η αλήθεια, βεβαίως, είναι πως η κίνηση του Γκουτέρες δεν αρκεί για να σταματήσει τον Νετανιάχου και τους εταίρους του, που μοιάζουν αποφασισμένοι να καταστρέψουν συθέμελα τη Γάζα, χωρίς να υπολογίζουν το κόστος. Γι’ αυτούς, άλλωστε, οι Παλαιστίνιοι είναι απλώς αριθμοί και υποψήφια θύματα, με αποτέλεσμα οι νεκροί να έχουν φτάσει τους 17.000 (στο μεγαλύτερο ποσοστό γυναίκες και παιδιά), ενώ οι εκτοπισμένοι να ανέρχονται σε περίπου 2 εκατομμύρια, σε σύνολο 2,3 εκατομμυρίων που κατοικούν σε όλη τη Λωρίδα. Πρακτικά, μάλιστα, μέσα στις επόμενες ημέρες, κανείς Παλαιστίνιος της Γάζας δεν θα ζει πλέον στο σπίτι του, καθώς κάθε πόλη, χωριό και προσφυγικός καταυλισμός θα έχει μετατραπεί σε θέατρο σκληρών και πολύνεκρων μαχών και σε πεδίο βολής για τα κανόνια, τα τανκς, τα αεροπλάνα και τους ελεύθερους σκοπευτές των Ισραηλινών.
Θεωρητικά, με βάση τον συντριπτικό στρατιωτικό συσχετισμό υπέρ του Ισραήλ και καθώς η Λωρίδα της Γάζας είναι «σφραγισμένη» από στεριά και θάλασσα ενώ τα σύνορα με την Αίγυπτο παραμένουν κλειστά, όσα διαδραματίζονται σήμερα στη ματωμένη Παλαιστίνη έχουν ημερομηνία λήξης. Κι αυτό, διότι η ένοπλη αντίσταση, στην οποία συμμετέχουν όλες οι οργανώσεις, δεν έχει πολλές ελπίδες επικράτησης στα πεδία των μαχών, ειδικά καθώς η κυβέρνηση Νετανιάχου δεν δείχνει να υπολογίζει ούτε τον αριθμό των στρατιωτών που θα χάσει ούτε τις ζωές των ομήρων.
Στην πραγματικότητα, ωστόσο, πρόκειται για κάτι που γνώριζαν εκ των προτέρων όσοι συνέλαβαν και οργάνωσαν την επιδρομή της 7ης Οκτωβρίου στο έδαφος του Ισραήλ, η οποία ουσιαστικά ισοδυναμούσε με μια μαζική αποστολή αυτοκτονίας. Όχι μόνο για τους ένοπλους που συμμετείχαν σε αυτήν, αλλά για ένα ολόκληρο λαό, ο οποίος δεν μπορούσε να αντέξει άλλη «ζωή» μέσα στη μεγαλύτερη ανοιχτή φυλακή του κόσμου. Για να το διατυπώσουμε διαφορετικά: Η μάχη αυτή είναι δεδομένο πως θεωρούνταν εκ των προτέρων χαμένη. Ο πόλεμος για τη λευτεριά της Παλαιστίνης, όμως, είναι κάτι που όχι απλώς δεν έχει κριθεί αλλά εισέρχεται σε μια νέα φάση. Μια φάση, μάλιστα, στην οποία είναι πολύ πιθανό το Ισραήλ να μην βρίσκεται σε θέση δύναμης, αλλά αδυναμίας.
Ξεπερνούν τους 17.000 οι νεκροί Παλαιστίνιοι, ενώ σχεδόν το σύνολο των 2,3 εκατ. της Λωρίδας είναι εκτοπισμένοι
Η θυσία του λαού της Γάζας, η ασύλληπτη καταπίεση που βιώνουν οι Παλαιστίνιοι της Δυτικής Όχθης, οι επιδρομές των Εβραίων εποίκων και οι πορείες μίσους των ακροδεξιών σιωνιστών στην Ανατολική Ιερουσαλήμ (όπως αυτή που έγινε την Πέμπτη, με την άδεια και την προστασία της κυβέρνησης), οι ποταμοί αίματος τους οποίους διαβαίνει η μπότα του κατακτητή, συνιστούν έτσι κι αλλιώς ένα γεγονός ιστορικών διαστάσεων. Ανεξαρτήτως της χρονικής στιγμής που θα κηρυχθεί επισήμως το τέλος της εισβολής και της ισοπέδωσης της Γάζας, από την επόμενη μέρα τίποτα δεν θα είναι πλέον ίδιο. Όχι μόνο για τους Παλαιστίνιους και το Ισραήλ, αλλά και για τις ΗΠΑ και για τα αραβικά καθεστώτα της περιοχής, τα οποία όσο και να το θέλουν δεν θα μπορέσουν να σβήσουν από τις σελίδες της ιστορίας αυτή την «κηλίδα», η οποία θα πάρει μια θέση ανάλογη με τη «Νάκμπα» του 1948 και με την ήττα στον Πόλεμο των Έξι Ημερών του 1967.
Όσο για τη Χαμάς, η οποία το πιθανότερο είναι πως θα βγει από τη σύγκρουση αυτή με τσακισμένη τη «ραχοκοκαλιά» της, θα έχει κερδίσει αντικειμενικά τον χαρακτηρισμό του συλλογικού ηρωικού «μάρτυρα» στις καρδιές και τις συνειδήσεις εκατομμυρίων Παλαιστινίων και Αράβων. Κι αυτό, αφενός, θα «διαγράψει» τις δικές της σκοτεινές σελίδες και, αφετέρου, θα αποτελέσει την υποθήκη για ένα νέο κύμα οργανωμένου, ακόμη πιο ριζοσπαστικού κύματος στις τάξεις των Παλαιστινίων, που θα είναι αποφασισμένο να φτάσει ως το τέλος. Άλλωστε, θα είναι κάτι που θα χρωστάει στα αδέρφια, τους πατεράδες, τις μανάδες και τους μαχητές που βάφουν σήμερα με το αίμα τους τα σοκάκια της Γάζας, της Χαν Γιουνίς, της Τζαμπαλίγια. Το μεγάλο στοίχημα θα έχει να κάνει με τον χαρακτήρα και τον προσανατολισμό αυτού του κύματος https://prin.gr/
