Τί είναι η ουρική αρθρίτιδα
Η
ουρική αρθρίτιδα είναι μία μορφή αρθρίτιδας η
οποία οφείλεται σε αυξημένη συγκέντρωση ουρικού οξέος στον οργανισμό
και, κατ’ επέκταση, εναπόθεσή του στις αρθρώσεις.
Ποιά είναι η αιτία της ουρικής αρθρίτιδας
Φυσιολογικά, το ουρικό οξύ είναι μια ουσία που δημιουργείται στον
οργανισμό από την αποικοδόμηση τροφών που περιέχουν ουσίες που
ονομάζονται πουρίνες. Τροφές πλούσιες σε πουρίνες είναι ορισμένα είδη
κρέατος, τα θαλασσινά, τα φασόλια και ο αρακάς. Αύξηση του φυσιολογικού
επιπέδου του ουρικού οξέος στον οργανισμό μπορεί να οφείλεται σε:
1. Αυξημένη παραγωγή ουρικού οξέος στον οργανισμόπ.χ. σε ◦Αυξημένη
λήψη τροφών πλούσιων σε πουρίνες, όπως εγκέφαλο, σπλάγχνα, όσπρια και
μπίρα.
◦Παρουσία κακοήθων όγκων στον οργανισμό.
◦Αυξημένη σύνθεση ουρικού οξέος στον οργανισμό λόγω γενετικής προδιάθεσης.
2. Ελαττωμένη απομάκρυνση του ουρικού οξέος από τον οργανισμό από
τους νεφρούς π.χ. σε: ◦ Γενετική προδιάθεση κατά την οποία ο νεφρός δεν
απομακρύνει ικανοποιητικά την περίσσεια του ουρικού οξέος από τον
οργανισμό.
◦Χρήση κάποιων φαρμάκων, όπως ασπιρίνης, διουρητικών, κυκλοσπορίνης
κ.ά. τα οποία αναστέλλουν την απομάκρυνση του ουρικού οξέος από τους
νεφρούς.
◦Κατάχρηση οινοπνεύματος. Η αλκοόλη και αυξάνει τη σύνθεση του
ουρικού οξέος στον οργανισμό, αλλά και ελαττώνει την απομάκρυνσή του από
τους νεφρούς.
Ωστόσο, εάν το επίπεδο του ουρικού οξέος του οργανισμού αυξηθεί
περισσότερο από το φυσιολογικό, τείνει να σχηματίσει κρυστάλλους οι
οποίοι επικάθονται στους ιστούς και κυρίως στις αρθρώσεις, προκαλώντας
κρίσεις ουρικής αρθρίτιδας.
Πόσο συχνή είναι η ουρική αρθρίτιδα
Η
ουρική αρθρίτιδα είναι μια συνηθισμένη κατάσταση των πλούσιων βιομηχανικών χωρών και προσβάλλει συχνότερα τους άνδρες σε σχέση με τις γυναίκες.
Ποιά είναι τα συμπτώματα της ουρικής αρθρίτιδας
Η
ουρική αρθρίτιδα εκδηλώνεται κατά κρίσεις. Η
άρθρωση που προσβάλλεται πιο συχνά είναι η άρθρωση του μεγάλου δακτύλου
του ποδιού. Χαρακτηρίζεται από έντονο πόνο, ο οποίος πολλές φορές
εμφανίζεται απότομα τη νύχτα και συνοδεύεται από πρήξιμο, κοκκινίλα και
θερμότητα στην περιοχή. Τα συμπτώματα αυτά κορυφώνονται σε μία με δύο
ημέρες, διαρκούν μία εβδομάδα με 10 ημέρες και στη συνέχεια υφίενται
χωρίς θεραπεία. Σπανιότερα, μπορεί να προσβληθούν και άλλες αρθρώσεις,
όπως αυτή του αστραγάλου, του γόνατος ή της άρθρωσης του μεγάλου
δακτύλου του χεριού. Η αύξηση του ουρικού οξέος στον οργανισμό μπορεί
επίσης να προκαλέσει διαταραχές στη λειτουργία των νεφρών, όπως για
παράδειγμα εμφάνιση λίθων στους νεφρούς ή νεφρικής ανεπάρκειας.
Πώς θα διαγνώσει ο γιατρός την ουρική αρθρίτιδα
Η πιο βασική εξέταση για τη διαπίστωση της
ουρικής αρθρίτιδας
είναι η αναζήτηση κρυστάλλων ουρικού οξέος στο υγρό που περιέχει η
άρθρωση. Επίσης, γίνεται και ειδική εξέταση αίματος για υπολογισμό του
επιπέδου του ουρικού οξέος στο αίμα, αλλά σε μερικές περιπτώσεις
ενδέχεται κατά η διάρκεια μιας κρίσης
ουρικής αρθρίτιδας, το ουρικό οξύ του αίματος να είναι φυσιολογικό.
Ποιά είναι η αντιμετώπιση – θεραπεία της ουρικής αρθρίτιδας
Εάν τα επίπεδα του ουρικού οξέος του οργανισμού είναι αυξημένα αλλά
δεν παρουσιάζονται συμπτώματα δεν απαιτείται κάποια ιδιαίτερη θεραπεία.
Μια κρίση
ουρικής αρθρίτιδας αντιμετωπίζεται με τη
χορήγηση κολχικίνης ή εναλλακτικά μη στεροειδών αντιφλεγμονοδών φαρμάκων
μέχρι την υποχώρηση των συμπτωμάτων. Εάν η
ουρική αρθρίτιδα
είναι χρόνια, δηλαδή παρουσιάζει υποτροπές, σκοπός της θεραπείας είναι
να προλάβει επόμενες κρίσεις και να μειώσει τα επίπεδα του ουρικού οξέος
του οργανισμού. Στην περίπτωση αυτή, επιχειρείται η μείωση του ουρικού
οξέος με την υιοθέτηση της κατάλληλης δίαιτας. Η διατροφή πρέπει να μην
περιέχει τροφές πλούσιες σε πουρίνες, αλλά αντιθέτως να αντικατασταθούν
από τροφές φτωχές σε πουρίνες, όπως τα φρούτα και τα λαχανικά, το γάλα,
το τυρί και το αυγό και οπωσδήποτε να περιοριστεί η κατανάλωση αλκοόλ.
Στο φαρμακευτικό σκέλος αντιμετώπισης της χρόνιας
ουρικής αρθρίτιδας
περιλαμβάνεται η αλλοπουρινόλη, ένα ιδιαίτερα δραστικό φάρμακο το οποίο
αναστέλλει τη σύνθεση του ουρικού οξέος στον οργανισμό. Σε έγκαιρη
διάγνωση και θεραπεία της
ουρικής αρθρίτιδας, αυτή δεν παρουσιάζει ιδιαίτερες επιπτώσεις για τον ασθενή και δεν προκαλεί σημαντικές επιπλοκέςhttp://www.healthpress.gr
