Είναι μια νόσος που χαρακτηρίζεται από πόνο και περιορισμό των κινήσεων της άρθρωσης του ώμου. Είναι γνωστή και με άλλα ονόματα όπως συμφυτική θυλακίτιδα του ώμου ή περιαρθρίτιδα του ώμου.
Συνήθως είναι αποτέλεσμα της φλεγμονής που αναπτύσσεται μετά από κάποιο
τραυματισμό. Κάποιες άλλες φορές είναι επακόλουθο μιας μακράς
ακινητοποίησης του
ώμου όπως μετά από εγκεφαλικό.
Συνήθως πάσχουν άτομα άνω των 40 ετών και κυρίως οι γυναίκες. Επίσης
παράγοντας κινδύνου είναι ο διαβήτης.
Ποιά είναι τα συμπτώματα
Συνήθως εξελίσσονται βαθμιαία σε περίοδο εβδομάδων ή μηνών. Μπορεί να περιλαμβάνουν: πόνος στον
ώμο
που είναι έντονος στα αρχικά στάδια και χειροτερεύει τη νύχτα. Με τον
καιρό ο πόνος ελαττώνεται αλλά, μεγαλώνει η δυσκαμψία και η κίνηση του
ώμου περιορίζεται. Σε σοβαρές περιπτώσεις ο πόνος επεκτείνεται μέχρι και τον αγκώνα.
Πώς γίνεται η διάγνωση
Ο γιατρός θα κάνει τη διάγνωση από τα συμπτώματα και με την εξέταση του
ώμου.
Ποιά είναι η αντιμετώπιση
Χορηγούνται παυσίπονα ή μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη. Συστήνεται
φυσιοθεραπεία. Αν τα συμπτώματα επιμένουν μπορεί να γίνει έγχυση
κορτικοειδών μέσα στην άρθρωση του
ώμου. Παρόλα αυτά τα μέτρα μπορεί ο
ώμος
να παραμείνει δύσκαμπτος για 1 χρόνο περίπου. Ακόμη και μετά την
εξαφάνιση της δυσκαμψίας, η πλήρης υποχώρηση της φλεγμονής είναι αργή
και μπορεί να χρειαστεί 6 μήνες περίπου επιπλέον.Σήμερα με τη βελτίωση των απεικονιστικών μεθόδων και την πλήρη απεικόνιση της άρθρωσης του
ώμου
με χρήση μαγνητικής τομογραφίας, έχουν αρχίσει να εφαρμόζονται και
χειρουργικές θεραπείες. Με αρθροσκόπηση μπορεί να γίνουν μικρές τομές
γύρω από τον
ώμο, που θα βελτιώσουν την κινητικότητά του.http://www.healthpress.gr
