 |
Σάγκα στον ΕιρηνικόH φάλαινα που ανακαλύφθηκε από κομμάτι παστού κρέατος |
Όκλαντ, Νέα Ζηλανδία
Λωρίδες
αποξηραμένου κρέατος φάλαινας που δώρισαν σε ερευνητές οι ψαράδες μιας
ατόλης στον Ειρηνικό προσέφεραν τα πρώτα δείγματα γενετικού υλικού για
την αναγνώριση ενός νέου είδους φάλαινας. Το κήτος ανήκει στην
οικογένεια των ραμφοφαλαινών, μια από τις πλέον μυστηριώδες ομάδες
θαλάσσιων θηλαστικών.
Οι ραμφοφάλαινες, μέλη της οικογένειας Ziphiidae (ζιφιοειδή), είναι
φάλαινες με δόντια (αντί για μπαλένες όπως οι περισσότερες φάλαινες) οι
οποίες ζουν σε βαθιά νερά μακριά από τις ηπειρωτικές υφαλοκρηπίδες. Η
οικογένεια περιλαμβάνει 21 γνωστά είδη, δεν αποκλείεται όμως να υπάρχουν
και άλλα άγνωστα.
Τουλάχιστον δύο είδη, ο ζιφιός Ziphius cavirostris και βορεινή ραμφοφάλαινα Mesoplodon bidens ζουν και στα ελληνικά νερά.
Ακόμα ένα είδος ραμφοφάλαινας ανακαλύπτεται τώρα έπειτα από μια
περιπέτεια 40 ετών στα νερά του Ινδικού και του Ειρηνικού. Όλα ξεκίνησαν
το 1963, όταν μια νεκρή φάλαινα ξεβράστηκε στις ακτές της Σρι Λάνκα
στον Ινδικό. Το κήτος αναγνωρίστηκε αρχικά ως νέο είδος με την ονομασία Mesoplodon hotaula.
Δύο χρόνια αργότερα, όμως, το νέο είδος καταργήθηκε, καθώς άλλοι
ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι επρόκειτο για εκπρόσωπο του
γνωστού είδους M.ginkgodens.
Η υπόθεση επανήλθε στο προσκήνιο το 2003, όταν κάτοικοι μιας ατόλης του Κιριμπάτι στον δυτικό Ειρηνικό έδωσαν σε έναν βιολόγο λωρίδες αποξηραμένου κρέατος φάλαινας. Τα δείγματα εστάλησαν στο Πανεπιστήμιο του Όκλαντ στη Νέα Ζηλανδία, όπου διαπιστώθηκε ότι το DNA δεν ταίριαζε με το γενετικό υλικό άλλων ραμφοφαλαινών. Το ίδιο DNA βρέθηκε όμως δύο χρόνια αργότερα στα οστά μιας φάλαινας στην ατόλη Παλμύρα νοτιοανατολικά της Χαβάης, χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά από το Κιριμπάτι. Η τελική επιβεβαίωση ήρθε το 2009, όταν μια ακόμα φάλαινα Mesoplodon hotaula ξεβράστηκε νεκρή στις Σεϋχέλλες στο δυτικό Ινδικό. Οι έρευνες που οδήγησαν στην «ανάσταση» του είδους Mesoplodon hotaula δημοσιεύονται τώρα στην επιθεώρηση Marine Mammal Science από διεθνή ομάδα ερευνητών. Η νέα φάλαινα, όμως, δεν έχει ποτέ εντοπιστεί ζωντανή.Newsroom ΔΟΛ
Η υπόθεση επανήλθε στο προσκήνιο το 2003, όταν κάτοικοι μιας ατόλης του Κιριμπάτι στον δυτικό Ειρηνικό έδωσαν σε έναν βιολόγο λωρίδες αποξηραμένου κρέατος φάλαινας. Τα δείγματα εστάλησαν στο Πανεπιστήμιο του Όκλαντ στη Νέα Ζηλανδία, όπου διαπιστώθηκε ότι το DNA δεν ταίριαζε με το γενετικό υλικό άλλων ραμφοφαλαινών. Το ίδιο DNA βρέθηκε όμως δύο χρόνια αργότερα στα οστά μιας φάλαινας στην ατόλη Παλμύρα νοτιοανατολικά της Χαβάης, χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά από το Κιριμπάτι. Η τελική επιβεβαίωση ήρθε το 2009, όταν μια ακόμα φάλαινα Mesoplodon hotaula ξεβράστηκε νεκρή στις Σεϋχέλλες στο δυτικό Ινδικό. Οι έρευνες που οδήγησαν στην «ανάσταση» του είδους Mesoplodon hotaula δημοσιεύονται τώρα στην επιθεώρηση Marine Mammal Science από διεθνή ομάδα ερευνητών. Η νέα φάλαινα, όμως, δεν έχει ποτέ εντοπιστεί ζωντανή.Newsroom ΔΟΛ
