Είναι η παχυσαρκία κληρονομική; |
θα πρέπει, βέβαια, να διευκρινίσουμε ότι συστηματικές μελέτες που έχουν γίνει τα τελευταία χρόνια πάνω σε δίδυμα έδειξαν πως υπάρχουν σοβαρές ενδείξεις ότι οι κληρονομικές προδιαγραφές είναι πιο ισχυρές από το περιβάλλον και τις διατροφικές συνήθειες. Για να διευρύνουμε τιςγνώσεις μας γύρω από τη συσχέτιση μεταξύ κληρονομικότητας και πάχους, η έρευνα προχώρησε συγκρίνο- ντας δίδυμα τα οποία μεγάλωναν σε διαφορετικές περιβαλλοντικές συνθήκες. Το συμπέρασμα στο οποίο κατέληξε η μελέτη ήταν ότι, παρόλο που ο τρόπος ζωής και ανάπτυξης του ενός διδύμου απείχε πολύ από τον τρόπο ζωής και ανάπτυξηςτου αδελφού του, η σχέση Βάρους και ύψους ήταν περίπου η ίδια. Ειδικότερα, σε ποσοστιαία αναλογία περίπου 70%, το ποσοστό λίπους αλλά και ο σωματότυπος των διδύμων εξαρτάται από τις κληρονομικές προδιαγραφές και 30% από τις περιβαλλοντικές συνθήκες.
Από όλα αυτά γίνεται κατανοητό ότι τα γονίδιά μας καθορίζουν αν θα παίρνουμε ή θα χάνουμε εύκολα Βάρος. Ωστόσο, έρευνα που πραγματοποιήθηκε πρόσφατα στο Πανεπιστήμιο Laval στο Κεμπέκτου Καναδά μεταξύ εθελοντών με αποδεδειγμένα καλές κληρονομικές προδιαγραφές όσον αφορά τη λιποαπο- θήκευση, οι οποίοι προέρχονταν από αδύνατους γονείς, και εθελοντών με αποδεδειγμένα κακές προδιαγραφές, των οποίων και οι δύο γονείς ήταν παχύσαρκοι, έδειξε ότι όχι μόνο μπορούμε να επιδρόσουμε πάνω στο σώμα μας αλλά και να αλλάξουμε πλήρως την εικόνα μας.
Πιο συγκεκριμένα, η έρευνα Βασίστηκε στην αλλαγή του τρόπου ζωής των δύο πειραματικών ομάδων, μειώνοντας για τους μεν αδύνατους εθελοντές τη φυσική δραστηριότητα στο ελάχιστο και αυξάνοντας ταυτόχρονα την κατανάλωση τροφής, όπως επίσης και την ποσοστιαία αναλογία της τροφής σε λιπαρά, ενώ για τους παχύσαρκους αυξάνοντας κατά πολύ τη φυσική δραστηριότητα και μειώνοντας ταυτόχρονα τις ποσότητες τροφής που κατανάλωναν και την ποσοστιαία αναλογία σε λιπαρά. Το αποτέλεσμα, ύστερα από δεκαοχτώ εβδομάδες, ήταν οι γενετικά προικισμένοι αδύνατοι εθελοντές να παρουσιάσουν αύξηση στο ποσοστό του λίπους τους κατά οκτώ ποσοστιαίες μονάδες, ενώ αυτοί με τους παχύσαρκους γονείς, και φυσικά με επιβαρυμένες τις κληρονομικές προδιαγραφές, να έχουν μειώσει κατά δεκατέσσερις ποσοστιαίες μονάδες το ποσοστό λίπους τους, αυξάνοντας ταυτόχρονα 4% το μυϊκό τους Βάρος. Οπτικά, το αποτέλεσμα ήταν εντυπωσιακό, με τους αδύνατους να γίνονται σχετικά ευτραφείς και τους παχείς να γίνονται κανονικοί και σε ορισμένες περιπτώσεις αδύνατοι.
Επομένως, τόσο από τη θεωρία όσο και από την πράξη συνειδητοποιούμε ότι μπορούμε να επιδρόσουμε ευεργετικά πάνω στις κληρονομικές μας προδιαγραφές και να αλλάξουμε αυτό που από τη φύση προοριζόμαστε να γίνουμε.
Πηγή: “Διατροφή για μια καλύτερη ζωή”, Γιώργος Μουλίνος
Ευχαριστούμε τις εκδόσεις “Ψυχογιός"