Το δημοψήφισμα της Παρασκευής για την επικύρωση ή την απόρριψη της Συνθήκης της Λισαβόνας αποτελεί μία από τις πιο κρίσιμες στιγμές στην ιστορία της Ένωσης, με περίπου τρία εκατομμύρια ψηφοφόρους να καθορίζουν την πορεία 500 εκατομμυρίων Ευρωπαίων.
Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι το 48% των Ιρλανδών προτίθεται να ψηφίσει υπέρ, το 33% κατά και ένα κρισιμότατο 19% δεν έχει ακόμη αποφασίσει. Τα περισσότερα πολιτικά κόμματα έχουν ταχθεί υπέρ της επικύρωσης, με πρώτο τον πρωθυπουργό Μπράιν Κόουεν, αλλά τα εσωτερικά της Ιρλανδίας φαίνεται ότι παίζουν εξίσου σημαντικό ρόλο, και το δημοψήφισμα αποτελεί για κάποιους Ιρλανδούς ψήφο αποδοκιμασίας του κυβερνητικού συνασπισμού.
Αν η Ιρλανδία ψηφίσει υπέρ, η Συνθήκη που θα δώσει περισσότερο «ομοσπονδιακό χαρακτήρα» στην Ευρωπαϊκή Ένωση θα έχει ξεπεράσει ένα τεράστιο εμπόδιο, και η απόφαση για την τελική ισχύ της Συνθήκης (που πρέπει να επικυρωθεί και από τα 27 κράτη-μέλη) θα περάσει στις κυβερνήσεις Πολωνίας και Τσεχίας. Ο Πολωνός πρόεδρος, Λεχ Καζίνσκι, έχει δεσμευθεί ότι θα κυρώσει τη Συνθήκη αν η Ιρλανδία πει το «ναι».
Στο εσωτερικό της Ιρλανδίας, το «ναι» θα είναι σημαντική ψήφος εμπιστοσύνης στον κυβερνητικό συνασπισμό υπό τον Μπ.Κόουεν, και αναμένεται να ενισχύσει την εμπιστοσύνη της υπόλοιπης κοινότητας στην ιρλανδική οικονομία. Ο Κόουεν θα είχε επίσης κάπως μεγαλύτερο περιθώριο για να προωθήσει τις μεταρρυθμίσεις του και το σχέδιο για δημιουργία τραπεζών που θα απορροφήσουν τα «τοξικά» της ιρλανδικής οικονομίας, αλλά και τις περικοπές σε δημόσιες δαπάνες.
Αν οι Ιρλανδοί απορρίψουν τη Συνθήκη, για δεύτερη φορά, θα είναι η αρχή της «μητέρας όλων των μαχών» για τη δημιουργία ευρωπαϊκού Συντάγματος σύμφωνα με το Reuters, με «τρίτη Λισαβόνα» να έχει αποκλειστεί. Σε τέτοια περίπτωση, η εισαγωγή των μεταρρυθμίσεων ενδεχομένως να γίνει στην επόμενη «υποδοχή» νέου μέλους στην Ένωση -κατά πάσα πιθανότητα της Κροατίας.
Ενδεχόμενο «όχι» θα είχε εξίσου σημαντικές συνέπειες και στην Ιρλανδία και την οικονομία της, βλάπτοντας την εικόνα της στις διεθνείς αγορές για τη δέσμευσή της στην ενοποιημένη ευρωπαϊκή οικονομία (η Ιρλανδία είναι χώρα της Ευρωζώνης), και εκτινάσσοντας το spread μεταξύ του δεκαετούς ιρλανδικού ομολόγου και του αντίστοιχου γερμανικού.
Η θέση του Ιρλανδού πρωθυπουργού θα κινδυνεύσει, όπως και η τύχη του σχεδίου της κυβέρνησης για τη «σωτηρία» του ιρλανδικού τραπεζικού συστήματοςΠΗΓΗ:http://www.in.gr/
