Η μείωση της ποσότητας του φαγητού που καταναλώνει κάποιος μπορεί με το πέρασμα του χρόνου να συρρικνώσει την όρεξη. Ωστόσο, αν η δίαιτα συρρικνώνει όντως και το στομάχι, όπως πολλοί πιστεύουν, είναι άλλο θέμα. Και αυτό, διότι σημασία δεν έχει μόνο η ποσότητα του φαγητού αλλά και η συχνότητα με την οποία καταναλώνεται.
Κατ΄ αρχάς, έως τώρα οι μελέτες δείχνουν ότι πρέπει κάποιος να περιορίσει πάρα πολύ τις θερμίδες που καταναλώνει για να προκύψει μετρήσιμη μείωση στη χωρητικότητα του στομάχου του.
Σε μια μελέτη, λ.χ., οι ερευνητές επιστράτευσαν μικρό αριθμό παχύσαρκων ανδρών και γυναικών, τους οποίους χώρισαν σε δύο ομάδες. Η πρώτη ομάδα έτρωγε ό,τι ήθελε, ενώ η δεύτερη ακολούθησε ιδιαίτερα αυστηρό και στερητικό διαιτολόγιο που παρείχε λιγότερες από 1.000 θερμίδες την ημέρα - δηλαδή, διαιτολόγιο που δεν συνιστάται για απώλεια βάρους, ακριβώς επειδή δεν καλύπτει τις ημερήσιες ανάγκες του οργανισμού σε θερμίδες και θρεπτικά συστατικά.
Για τις ανάγκες της μελέτης, όμως, οι μισοί εθελοντές το ακολούθησαν και το μέγεθος του στομάχου τους μετρήθηκε με τη βοήθεια ειδικών μπαλονιών πριν από την έναρξη της μελέτης και τέσσερις εβδομάδες αργότερα. Μεταξύ όσων έκαναν την αυστηρή δίαιτα, η χωρητικότητα του στομάχου μειώθηκε κατά 27% έως 36%.
Άλλες μελέτες έχουν δείξει πως δεν είναι μόνο τα μεγάλα (σε όγκο) γεύματα που ξεχειλώνουν το στομάχι αλλά και το συνεχές τσιμπολόγημα. Σε μελέτη του 2001, επιστήμονες διαπίστωσαν πως εθελοντές με φυσιολογικό βάρος οι οποίοι συνήθιζαν να τσιμπολογούν κάτι όλη την ημέρα είχαν μεγαλύτερο στομάχι από ό,τι παχύσαρκοι συνομήλικοί τους.
Όταν αυτοί οι παχύσαρκοι χωρίστηκαν σε εκείνους που τσιμπολογούσαν και σε εκείνους που έτρωγαν τον... άμπακο τρεις φορές την ημέρα, όσοι τσιμπολογούσαν πάλι είχαν μεγαλύτερο στομάχι.πηγηhttp://www.madata.gr/:
