Τέσσερα ελληνικά F16 σκίζουν τον ουρανό και πανέτοιμοι οι Ελληνες χειριστές τους ρίχνονται στη μάχη για να διώξουν από τον ελληνικό εναέριο χώρο τα τουρκικά μαχητικά. Η αδρεναλίνη χτυπάει κόκκινο και η αερομαχία βρίσκεται σε εξέλιξη. Ξαφνικά όλοι βλέπουν στην άκρη του γκρεμού, πάνω στα βράχια του ακρωτηρίου Ακραθως, έναν Αγιορείτη μοναχό να κρατά στα χέρια του την ελληνική σημαία και να προσεύχεται στον Θεό για να τους προστατεύσει.
Οι Τούρκοι αεροπόροι μόλις αντιλήφθηκαν ότι είχαν χάσει το «παιχνίδι», τράπηκαν σε φυγή. Οι Ελληνες πιλότοι πριν επιστρέψουν στη βάση τους, έκαναν κύκλους γύρω από το κελί του Αγίου Μηνά στη Βίγλα για να ευχαριστήσουν -όπως συνηθίζουν τα τελευταία δεκαεφτά χρόνια- τον «προστάτη» τους και να πάρουν την ευχή του.
Αλλωστε, γι’ αυτούς ο ερημίτης μοναχός Ιωσήφ (κατά κόσμον Χρήστος Μπαϊρακτάρης) είναι μέλος της οικογένειάς τους. Ολοι οι πιλότοι των ελληνικών μαχητικών αεροσκαφών (Phantom, Corsair και F16) τον αποκαλούν «άγιο προστάτη» τους. Μάλιστα, φροντίζουν τουλάχιστον μία φορά το χρόνο να τον επισκέπτονται στο ησυχαστήριό του, όπου έχει αποσυρθεί από το 1989, για να τον βλέπουν από κοντά και να παίρνουν την ευλογία του.
Ο 52χρονος μοναχός από το χωριό Αγιος Βασίλειος Κορινθίας (ένας άνθρωπος με βιβλική μορφή, καλοσυνάτος και γεμάτος αγάπη) μόλις ακούει το θόρυβο των αεροσκαφών και αντιλαμβάνεται ότι θα σημειωθεί «αερομαχία», πετιέται από το κελί του και τρέχοντας φτάνει μέχρι την άκρη του γκρεμού για να τους συμπαρασταθεί στο δύσκολο αγώνα τους. Πότε κρατώντας μια τεράστια ελληνική σημαία, πότε μια βυζαντινή, τη σηκώνει στα ουράνια και με κομμένη την ανάσα παρακολουθεί τη μάχη. Οταν οι Ελληνες πιλότοι καταφέρουν να αποκτήσουν επιχειρησιακό πλεονέκτημα και να στρέψουν τα «εχθρικά» μαχητικά σε φυγή, τότε γεμάτος συγκίνηση και με δάκρυα στα μάτια σηκώνει τα χέρια ψηλά και τους δίνει την ευχή του, για να επιστρέψουν σώοι και ασφαλείς στη βάση τους, αλλά και στις οικογένειές τους. Νιώθει σίγουρος ότι με τις προσευχές του θα γίνουν ακόμα πιο γενναίοι, για να υπερασπίζονται πάντα την Ελλάδα.
Σύμφωνα με τα όσα ανέφερε ο μοναχός Φώτιος, ο οποίος γνωρίζει την αγάπη των πιλότων για τον ερημίτη Ιωσήφ: «Από το σημείο της Βίγλας, σε μικρή απόσταση ψηλά στον ουρανό, υπάρχει σημείο διελεύσεως αεροσκαφών της Πολεμικής Αεροπορίας πριν ή και μετά από τις αποστολές. Υπάρχει, δε, ένας ιδιότυπος κώδικας επικοινωνίας των ιπτάμενων χειριστών και του ασκητή της Βίγλας, ο οποίος κραδαίνει τεράστιες ελληνικές και βυζαντινές σημαίες ευχόμενος επιτυχία στην αποστολή τους. Δέχεται, δε, τις άμεσες ενθουσιώδεις απαντήσεις και ευχαριστίες τους με εντυπωσιακούς ακροβατικούς χειρισμούς των αεροσκαφών. Το αυτό συμβαίνει και με τη διέλευση από θαλάσσης σκαφών του Πολεμικού Ναυτικού».πηγη:http://www.madata.gr
