«Η ζωή προ και μετά ΔΝΤ». Η φράση οικονομικού παράγοντα αποτυπώνει σε έξι λέξεις το τι μας περιμένει μετά την προσφυγή στο μηχανισμό στήριξης, η ενεργοποίηση του οποίου είναι πλέον απλώς θέμα χρόνου.
Επειδή ο Γ. Παπανδρέου και ο Γ. Παπακωνσταντίνου ξέρουν πολύ καλά τι μας περιμένει, πρωτίστως ο υπουργός Οικονομικών και κατά δεύτερο λόγο ο πρωθυπουργός επιχείρησαν μέχρι την ύστατη ώρα να αποφύγουν αυτή την κίνηση, αφού ξέρουν ότι ουσιαστικά τελειώνουν τα περιθώρια άσκησης πολιτικής από την ελληνική κυβέρνηση, της οποίας ο ρόλος πλέον ώς τη λήξη της θητείας της θα περιοριστεί στο να εφαρμόζει τις αποφάσεις που θα ληφθούν όταν καθήσει στο τραπέζι με την Ε.Ε. και το ΔΝΤ και θα προσπαθεί να διαχειριστεί τις τεράστιες κοινωνικές συνέπειες των νέων μέτρων που έρχονται, υφιστάμενη μεγάλο κόστος και με απροσδιόριστες πολιτικές συνέπειες. Πολλά κυβερνητικά στελέχη ωστόσο πιστεύουν ότι αφού η προσφυγή είναι βέβαιη, όσο νωρίτερα το κάνουμε, τόσο κερδίζουμε χρόνο και γλιτώνουμε ταλαιπωρία. Για την ενεργοποίηση του μηχανισμού θα υπάρξουν δυο χωριστές διαδικασίες: Θα υποβληθεί αίτημα στην Ε.Ε. και χωριστό αίτημα (με τη μορφή του «Letter of Intent») στο ΔΝΤ. Στην Ουάσιγκτον θα βρίσκεται στις 27 Απριλίου και ο Γ. Παπακωνσταντίνου και θα έχει συνάντηση με τον επικεφαλής του Ταμείου Ντομινίκ Στρος Καν (μέχρι τότε το πιο πιθανό είναι ότι θα έχουμε προσφύγει στο μηχανισμό).
Παρ' ότι από την κυβέρνηση λένε ότι «δεν πρόκειται να ζητηθούν πρόσθετα μέτρα», ομολογούν ότι στο πλαίσιο της εξειδίκευσης του τριετούς προγράμματος που θα μπει στο τραπέζι αύριο που θα βρίσκονται στην Αθήνα εκπρόσωποι της Ευρωπαϊκής Ενωσης, της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και του ΔΝΤ θα κουβεντιαστούν νέα μέτρα, τα οποία θα είναι ακόμη πιο επώδυνα απ' αυτά που έχουν αποφασιστεί και θα αφορούν όχι μόνο το δημόσιο αλλά και τον ιδιωτικό τομέα. Τι θα περιλάβουν οι συζητήσεις για το πρόγραμμα για τα επόμενα τρία χρόνια (κυρίως το 2011 και το 2012);
1 Μείωση του αριθμού των δημοσίων υπαλλήλων. Τα πρώτα θύματα θα είναι οι συμβασιούχοι, οι οποίοι θα βρεθούν στο δρόμο. Επίσης στο τραπέζι βρίσκεται και το ενδεχόμενο απόλυσης υπαλλήλων εκεί που θα καταργηθούν δημόσιοι οργανισμοί, αντί της τακτικής των μετατάξεων που ίσχυε μέχρι σήμερα. Επίσης θα ξαναρχίσει η συζήτηση για να κοπεί τελείως ο 14ος και να ισχύσει και η μείωση στον 13ο μισθό.
2 Τα μέτρα λιτότητας ζητείται να επεκταθούν και στον ιδιωτικό τομέα, στο πλαίσιο της «εσωτερικής υποτίμησης», όπως δήλωσε πρόσφατα ο επικεφαλής του ΔΝΤ Ντομινίκ Στρος Καν. Σύμφωνα με πληροφορίες, κάποιες προτάσεις μιλούν για μείωση των μισθών στον ιδιωτικό τομέα κατά 10%. Σε ερώτηση σε κυβερνητικό παράγοντα, αν η κυβέρνηση το συζητάει, η απάντηση είναι ότι «η κουβέντα δεν έχει αρχίσει, αλλά όταν κάθεσαι στο τραπέζι δεν μπορείς να πεις αυτό δεν το συζητάω Μπορούμε να τους πείσουμε όμως ότι οι μισθοί στον ιδιωτικό τομέα είναι χαμηλοί και η μείωσή τους θα είναι επιβλαβής για την οικονομία», προσθέτει. Στο πώς μπορεί να γίνει μείωση αφού αφορά τις συλλογικές διαπραγματεύσεις, η απάντηση είναι ότι μπορεί να γίνει με πράξη νομοθετικού περιεχομένου, όπως είχε γίνει και στη δεκαετία του '80. Στις κουβέντες θα τεθεί και το ζήτημα της επέκτασης των περικοπών στον 14ο μισθό και στον ιδιωτικό τομέα.
3 Πρόσθετα διαρθρωτικά μέτρα (εκτός ασφαλιστικού, φορολογικού και απελευθέρωσης επαγγελμάτων) θα περιλαμβάνουν και την αλλαγή του 2% για τις απολύσεις. Ο τρόπος με τον οποίο θα γίνει η διαχείριση της προσφυγής (αν θα γίνει διάγγελμα από τον πρωθυπουργό, αν θα προηγηθεί διαβούλευση με τους πολιτικούς αρχηγούς), δεν έχει ακόμη κουβεντιαστεί.
Κυβερνητικοί παράγοντες προσπαθούν να «χρυσώσουν το χάπι», λέγοντας ότι στο ΔΝΤ έχουν πάρει μαθήματα από το παρελθόν κι ότι ο Ντ. Στρος Καν θέλει να είναι υποψήφιος για την προεδρία της Γαλλίας με το Σοσιαλιστικό Κόμμα, ως εκ τούτου θα είναι πολύ προσεκτικός. Μάλλον μοιάζουν με παρηγοριά στον άρρωστο...πηγη:http://www.enet.gr