Tου Στεφανου Kασιματη / kassimatis@kathimerini.gr
Μιλώντας στη Βουλή για τα προβλήματα των νέων, ξέφυγε μια πολύ κακιά λέξη από τα πρωθυπουργικά χείλη. Τόλμησε να πει... «επιχειρηματικότητα»! Το κατάλαβε όμως και για να μην του βάλουν πιπέρι ο Ρέππας και οι άλλοι Ηρακλείς της ελληνικής εκδοχής του σοβιετικού μοντέλου, είπε αμέσως μετά: «Και όταν μιλώ για επιχειρηματικότητα, μην παρεξηγούμαι. Δεν την ταυτίζω μόνο με το άνοιγμα ή με το ρίσκο του ανοίγματος μιας επιχείρησης. Την ταυτίζω με τη δημιουργικότητα και τη συλλογικότητα του Ελληνισμού, που, σε δύσκολες στιγμές, ξέρει να πλάθει, ξέρει να δημιουργεί. Και το θέμα δεν είναι ότι του λείπουν τα χρήματα – κι αυτό το βλέπουμε είτε στον μύθο του πολυμήχανου Οδυσσέα, από την εποχή του Ομήρου, είτε στην υπέροχη συλλογική δημιουργία των Αμπελακίων, είτε στην παράδοση της Ικαρίας, που ακόμα και οι μαρξιστές θεωρούσαν ουτοπία, είτε στο Σύνταγμα του Βουνού, μέχρι και στην καινοτομία των νέων σήμερα».
Συγγνώμη, αλλά βγάζουν νόημα τα παραπάνω; Το θέμα της Οδύσσειας είναι πώς επιβιώνει ένας αδέκαρος Οδυσσέας; Και τι σχέση μπορεί να έχει η «κυβέρνηση» της Εαμοκρατούμενης Ελλάδας με την επιχειρηματικότητα; Εντάξει, του ξέφυγε μια απρεπής λέξη. Ηταν ανάγκη να προσπαθήσει να την σκεπάσει με ένα σωρό από αρλούμπες; Θα μπορούσε απλώς να ζητήσει συγγνώμη...
Κρίση μεγαλοπρεπείαςΗταν άνοιξη του 2008 και ο υπαρκτός Ελληνισμός, ανυποψίαστος γι’ αυτό που τον περίμενε στο μέλλον, περνούσε τους τελευταίους μήνες ευτυχούς αμεριμνησίας, παρακολουθώντας να επιτελείται γύρω του το θαύμα της επανίδρυσης του κράτους. Το ελληνικό τμήμα της Διεθνούς Διαφάνειας, με επικεφαλής τον Κ. Μπακούρη, είχε αναλάβει τότε να φιλοξενήσει στην Αθήνα τη διοργάνωση του διεθνούς συνεδρίου της οργάνωσης, με εκατοντάδες συμμετοχές απ’ όλο τον κόσμο. Ζητήθηκε, για τον λόγο αυτό, η συνδρομή του κράτους, η οποία και βρέθηκε, χάρη σ’ ένα ευρωπαϊκό πρόγραμμα, τη διαχείριση του οποίου είχε το υπουργείο Δικαιοσύνης.
Πέρασε η άνοιξη, ήλθε το καλοκαίρι και, αφού οι οργανωτικές προετοιμασίες είχαν ολοκληρωθεί, εστάλη και στους επισήμους το πρόγραμμα της εκδήλωσης και οι προσκλήσεις. Ο υπουργός Σωτήρης Χατζηγάκης ίσως να περνούσε μια δύσκολη περίοδο εκείνη την εποχή, πάντως μόλις είδε το πρόγραμμα ο υπουργός, έπαθε μια ξαφνική κρίση μεγαλοπρεπείας, διαπιστώνοντας ότι είχε προγραμματισθεί η εκφώνηση του δικού του χαιρετισμού να έπεται εκείνων του Προέδρου της Δημοκρατίας και του πρωθυπουργού. Απαίτησε, λοιπόν, από τον Κ. Μπακούρη να προηγηθεί η δική του ομιλία, ειδάλλως απείλησε ότι δεν θα υπέγραφε τη χρηματοδότηση. Το γεγονός μετέφερε ο Κ. Μπακούρης στον Θ. Ρουσόπουλο, ο οποίος το έθεσε υπ’ όψιν του Κώστα Καραμανλή. Ο τελευταίος κάλεσε τότε τον Σ. Χατζηγάκη στο Μαξίμου και του εξήγησε πέντε πράγματα στη γαλλική (γλώσσα την οποία ο Σ. Χατζηγάκης κατέχει άριστα) και το θέμα έληξε εκεί. Το περιστατικό όχι απλώς συνέτισε τον Σ. Χατζηγάκη, αλλά του επέτρεψε να δει το θέμα του χαιρετισμού του στις βαθύτερες διαστάσεις του, καθώς μαζί με τις (οπωσδήποτε τιμητικές) αναφορές του υπουργού στους Ασσυρίους, τους Φαραώ, τον Σουητώνιο, τον λόρδο Ατκιν και τον Αλέξις ντε Τοκβίλ, συμπεριέλαβε στην ομιλία του και μια αναφορά στον Κώστα Καραμανλή...
Πράξη αντίστασηςΕγινε και εφέτος η τελετή αποφοίτησης του Κολλεγίου Αθηνών, όπου τα δύο κόμματα εξουσίας και πάλι εκπροσωπήθηκαν επαρκώς στο αποτελούμενο από γονείς και φίλους κοινό της εκδήλωσης. Ηταν εκεί για την αποφοίτηση του γιου του ο Γιώργος Βουλγαράκης, ο οποίος έδειχνε πολύ απορροφημένος στην προσπάθειά του να καταγράψει με τη φωτογραφική του κάμερα το λαμπρό γεγονός, ενώ από πλευράς ΠΑΣΟΚ έκλεψε τις εντυπώσεις η περήφανη παρουσία του Κώστα Σκανδαλίδη, ο οποίος έφθασε με πολύ μεγάλη καθυστέρηση. Η στάση του υπαγορεύθηκε από λόγους πολιτισμικούς (η λεγόμενη «ώρα ΠΑΣΟΚ»), αλλά και πολιτικούς. Οσον αφορά τους δεύτερους, η καθυστέρηση ήταν, εκ μέρους του Κ. Σκανδαλίδη, μια –ούτως ειπείν– πράξη αντίστασης στους αστικούς θεσμούς. Ενας φόρος τιμής, αν προτιμάτε, στις αξίες του ΠΑΣΟΚ, που υπερασπίσθηκε προσφάτως ο Δ. Ρέππας...
Το παιδί μίλησεΗ συζήτηση για το ασφαλιστικό έδωσε την ευκαιρία να δούμε και ντροπαλούς βουλευτές, που προτιμούν να κρύβονται, όπως ο πρώην ποδοσφαιριστής Γιώργος Ανατολάκης. Η ομιλία του στη Βουλή –συγκεκριμένα, η ανάγνωσή της από ένα φύλλο χαρτί που κρατούσε μπροστά του– απέδειξαν πόσο περιττό ήταν το σχόλιο, που προκαλούσε η κοινοβουλευτική του αφάνεια, ότι δηλαδή «δυσκολευόταν να μιλήσει». Σας πληροφορώ ότι δυσκολεύεται ακόμη και να διαβάσει...
Εθνικό θέμαΠαράγων των πολιτιστικών εκδηλώσεων της θερινής περιόδου μού εκμυστηρεύθηκε κάποτε ότι η μοναδική φορά που μίλησε με τον Κώστα Καραμανλή ήταν όταν ο τέως πρωθυπουργός του τηλεφώνησε, για να του ζητήσει (λίαν ευγενώς, αλλά με τέτοια σαφήνεια που δεν επέτρεπε αντιρρήσεις...) να περιληφθεί ο Θεατρικός Οργανισμός Κύπρου στο πρόγραμμα των εκδηλώσεων.
Διαβάζω, τώρα, ότι ο ΘΟΚ θα έχει και εφέτος το προνόμιο να εμφανισθεί στο Ηρώδειο, μολονότι η αίτηση εκ μέρους υποβλήθηκε εκπρόθεσμα. Ελπίζω, ωστόσο, τούτη τη φορά να μην χρειάσθηκαν άνωθεν παρεμβάσεις. Ολοι πρέπει να έχουν καταλάβει ότι η παρουσία του ΘΟΚ στο Ηρώδειο είναι «εθνικό θέμα» και οι παραστάσεις μέρος του τιμήματος που πληρώνει η χώρα για τις ευθύνες της στο Κυπριακό...
ΠοδοσφαιρικόΔεν μπορώ να προσδιορίσω επακριβώς τη σχέση αυτών των δύο, αλλά διαισθάνομαι ότι υπάρχει. Μόλις είχε λήξει ο ποδοσφαιρικός αγώνας των εθνικών ομάδων Γερμανίας και Ισπανίας, όπου η Γερμανία ηττήθηκε και αποκλείστηκε, ήταν αδύνατο να μη θυμηθώ αυτό που είπε ο Χίτλερ, αφού προηγουμένως είχε περάσει ώρες στην Hendaye της κατεχόμενης Γαλλίας, προσπαθώντας μάταια να πείσει τον Ισπανό δικτάτορα Φράνκο να ταχθεί με την πλευρά του Αξονα στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο: «Καλύτερα πέντε ώρες στον οδοντίατρο παρά να ξανασυναντήσω τον Φράνκο»...
Οι φίλοι του προέδρου«Αποκάλυψη! Ελληνόφωνος και όχι Ελληνας ο πρόεδρος της ΔΕΘ!», «Η Δραγώνα θέλει να καταργήσει την αρχαία ελληνική γλώσσα στο Γυμνάσιο!», «Οι μετανάστες οφείλουν να σέβονται την ελληνικό πολιτισμό», «Θα αλλάξουμε τον μεταναστευτικό νόμο! (Ομιλία προέδρου)». Τα παραπάνω είναι ορισμένοι τίτλοι των δημοσιευμάτων, που βρίσκει κανείς στην ιστοσελίδα «Φίλοι του Αντώνη Σαμαρά». Καλά κάνουν οι άνθρωποι, δικαίωμά τους είναι. Απλώς διερωτώμαι τι τους εμποδίζει να είναι και φίλοι του Γιώργου Καρατζαφέρη συγχρόνως και γιατί τσιγγουνεύονται στη σελίδα τους μια καλή κουβέντα και για τον πρόεδρο του ΛΑΟΣ...
Κοντά στους νέους!Στην ομιλία του στη Βουλή, με θέμα τα προβλήματα των νέων, ο Γιώργος Παπανδρέου, κατά κάποιο τρόπο, αφέθηκε να ονειρευτεί με τα μάτια ορθάνοιχτα και μοιράστηκε με τους αντιπροσώπους του έθνους το όνειρό του για ΤΕΙ, τα οποία θα προσελκύουν φοιτητές από το εξωτερικό. «Από εκεί που λέγαμε “κάθε χωριό και ΤΕΙ”, να πούμε “κάθε ΤΕΙ και διεθνή (sic) παρουσία”». Ανεξαρτήτως των όρων και των προϋποθέσεων υπό τις οποίες το όνειρο του Γιώργου θα ήταν εφικτό, είναι βέβαιο ότι ο Γιώργος βρίσκεται κοντά στους νέους. Διότι, γραμματικώς, το έθεσε με τον τρόπο που θα το έθετε ένας οποιοσδήποτε εικοσάχρονος, του οποίου οι σχέσεις με την τρίτη κλίση έχουν διαταραχθεί σοβαρά...πηγηhttp://news.kathimerini.gr/:
