Φέτος τον χειμώνα μπορεί να μην καταφέρουμε να αγοράσουμε πετρέλαιο για να ζεστάνουμε το κοκαλάκι μας, αλλά μια… «ποιότητα» στη νυχτερινή Αθήνα θα τη ζήσουμε. Όλα τα μεγάλα ονόματα της πίστας την είδαν… «ποιοτικά» φέτος… Το κυνήγι για τον εναπομείναντα «εμπορικό» τραγουδιστή ξεκινά. Ποιος έμεινε άραγε να κρατά τις «Θερμοπύλες» των σουξέ και των γαρυφάλλων; Μην είναι η Βίσση; Μην είναι η Βανδή; Μην είναι η Πέγκυ, ο Ρέμος και ο Μαζώ; Όχι! Πώς τολμήσατε να σκεφτείτε ότι αυτοί οι σεμνοί, «ποιοτικοί» καλλιτέχνες μπορούν να χαρακτηρίσουν εαυτούς «εμπορικούς» (με την αγοραία σημασία της λέξης!); Επειδή έχουν πει και πέντε σουξέ παραπάνω; Επειδή έχουν προσγειωθεί στις πίστες με λαμπάκια, θρόνους, πυραμίδες και 30 ημίγυμνους χορευτές σε… φιλική συμμετοχή; Πάνε αυτά. Φέτος τον χειμώνα θα φορέσουν μαύρα ριχτά,
θα μαζέψουν το μαλλί αλογοουρά (όσοι έχουν) και με το eyeliner στο μάτι (αυτό δεν μπορεί να θυσιαστεί στο βωμό της ποιότητας!) θα ερμηνεύσουν κάτι από Θεοδωράκη, Ξαρχάκο και Μαρκόπουλο. Ενδιαμέσως θα πετάξουν κι ένα δικό τους σουξέ (αλλά από τα «ποιοτικά»). Η Καιτούλα θα βρει καταφύγιο στην σταθερή της αξία, το «Χαμένα». Η Βανδή θα θυμηθεί το «Νυχτολούλουδο» (αυτό σημαίνει ποιότητα για τη Δέσποινα!). Η Πέγκυ θα εξορίσει από το πρόγραμμά της το «Αν πας με άλλη θα σου σπάσω το κεφάλι» και θα ερμηνεύσει το… ποιοτικό «Αναθεώρησα». Η Αννούλα θα γυρίσει τον χρόνο μισό αιώνα πίσω για να συναντηθεί με τη «Μεθυσμένη πολιτεία». Κι ύστερα… ακόμη μια γύρα Θεοδωράκη, Ξαρχάκο, Μαρκόπουλο… Αλήθεια ποιος έμεινε να πει ένα βλαχο-ποπ-ροκ τσιφτετέλι να ξεσκάσουμε (όχι τον Βούδα και τον Κούδα, όχι πάλι ποιότητα!); Το Δεσποινάκι, που τόσα χρόνια ήταν η επιτομή του κιτς στα προγράμματά της, φέτος οι φήμες το θέλουν να συνεργάζεται με τον Κότσιρα στο Vox. Σε ένα πρόγραμμα… ποιοτικό. Βέβαια η Δέσποινα μπορεί να εννοεί ότι βγάζοντας το «Άπαπαπα» από το πρόγραμμα, αυτό χρίζεται αυτομάτως ποιοτικό! Η Πέγκυ συνεργάζεται πλέον με τον Μάνο Ελευθερίου στους στίχους (χρόνια μετά και κάτω απ’ την μαρκίζα… η μεγάλη συνάντησις!) και μοιράζεται την πίστα με τον Δημήτρη Μητροπάνο. Οπότε δικαιούται μετά το «Ματώνω» να πει και το «Νυν και αεί» του Ξαρχάκου και του Γκάτσου (μέχρι που θα βρεθεί εκείνος, που μετά το «αεί» θα της πάει «άι…!») Στην φετινή τους παρέα μάλιστα ακούγεται ότι θα συμμετέχει και ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου. Για να δώσει μία πιο έντεχνη ροκ διάσταση στην πίστα της «Ιεράς Οδού». Δηλαδή θα βγει ο Βασίλης και μπροστά στην κυρία με το λαμέ, που περιμένει να ξεκατινιαστεί με το «Είμαι καλά» της Ζήνα και να μερακλώσει με το «Σ’ αναζητώ» του Μητροπάνου, θα ερμηνεύσει το «Φοβάμαι γι’ αυτά που θα γίνουν για μένα, χωρίς εμένα»; Μόνο που, Βασίλη μου, μάλλον πλέον γίνονται για σένα, με σένα… Η Γαρμπή συνεργάζεται πια με τον Νίκο Αντύπα (που έχει δουλέψει και με την Πρωτοψάλτη και τη Λίνα). Ο Φοίβος είναι μακρινό παρελθόν. Τώρα έχει αλλάξει σελίδα. Καινούρια αυτή! Αλλά η ναφθαλίνη, Καίτη μου, μυρίζει για πάντα… Ο Ρέμος είναι αποδεκτός από όλους. Το παιδί έχει ερμηνεύσει Θεοδωράκη, έχει τραγουδήσει με τον Νταλάρα και την Πρωτοψάλτη, τον καλούν σε αφιερώματα για μεγάλους συνθέτες, πέρυσι στον Διογένη έκανε αφιέρωμα και στον Frank Sinatra (ο Χριστός κι η Παναγία!!!)… Εντάξει, φέτος θα συνεργαστεί με την Παπαρίζου. Αλλά μπορείς εσύ αυτόν τον άνθρωπο να τον χαρακτηρίσεις «εμπορικό»; Θα πέσει φωτιά να σε κάψει! Ο Μαζωνάκης συνεργάζεται με τον χορογράφο Κωνσταντίνο Ρήγο, που τρέχει από το Εθνικό στις πίστες και τούμπαλιν! Άλλη άποψη… Ψαγμένα πράγματα. Ποιοτικά. Η Αννούλα είναι… η Αννούλα. Όπως και ο Σάκης… ο Σάκης. Idols. Το «ποιοτικό» και το «εμπορικό» χάνουν το νόημά τους μπροστά τους. Τόλμα εσύ να πεις κάτι κακό για τη Βίσση και τον Ρουβά! Όχι, τόλμα! Δεν ήταν ποιότητα το ντουέτο τους «Σε θέλω, με θέλεις»; Δεν είναι ποιότητα το «Τραύμα» της Άννας και το «Έλα» (ή αλλιώς το… παστίτσιο!) του Σάκη; Η μία είναι φωνάρα και ο άλλος είναι θεός. Άρα, το βουλώνεις…! Ποιον ξεχάσαμε; Α, τη Θεοδωρίδου. Φέτος είναι η μοναδική, που τη λες και «εμπορική». Αλλά μπορεί να έχεις εμπιστοσύνη στη Νατάσσα; Θα την ξεχάσω εγώ στο «Φως» να κάθεται στο σκαμπό της κουλτούρας και να μου απαγορεύει να πετάω λουλούδια; Ή λίγο αργότερα στο Ηρώδειο με τη Ρεμπούτσικα και την Πασπαλά; Επειδή μετά το ξαναγύρισε και φέτος θα τραγουδάει με τον Μαρτάκη; Για τη Νατάσσα, Μαρτάκης – Ρεμπούτσικα είναι μια σταλιά δρόμος… Καταλάβατε, αγαπητοί μου; Χάσαμε τους «εμπορικούς»… Στοπ. Όλοι στροφή στην… ποιότητα! Αλλά, καλή μου κυρία, το πρόβλημα δεν είναι αν μπορείς να τραγουδήσεις Χατζιδάκι, Θεοδωράκη και Ξαρχάκο. Πιθανότατα να μπορείς να τους τραγουδήσεις και πολύ καλύτερα από πολλές «έντεχνες» κακομοίρες! Το πρόβλημα είναι ότι επί 20 χρόνια (η Αννούλα τριάντα…) με έχεις ξεκατινιάσει να χορεύω πάνω στα τραπέζια και να ουρλιάζω κατάρες για τους πρώην μου! Επί 20 χρόνια σου πετάω ό,τι βρω πάνω στο τραπέζι πάνω στο τσακίρ κέφι κι εσύ κάνεις μπλονζόν με το μικρόφωνο για να τα αποφύγεις! Επί 20 χρόνια με έχεις τρελάνει… «να σου δέσω τα μάτια και να σε πετάξω στον γκρεμό!», «να σου ανοίξω το γκάζι για να τελειώνουμε!», «να σε κάψω με τον καφέ μου!» και «να σε μαζέψει ένα σκουπιδιάρικο!»… Και τώρα τι; Επειδή μου έβγαλες το μίνι και φόρεσες ένα μάξι ριχτό, μαύρο, μαζί με κοκάλινα γυαλιά και το βλέμμα της παρθένας, νομίζεις ότι άλλαξες; Δεν μπα να πάρεις και τριάντα κιλά (κάθε ποιοτικιά που σέβεται τον εαυτό της είναι χοντρή!), την «Αθανασία» δεν θα την πεις! Γιατί ο καθένας μας, κυρία μου, έχει μία διαδρομή! Η οποία γράφεται… Και μπορεί ο Τζον Λοκ (τον οποίον και δεν ξέρεις, αλλά εγώ σου λέω ότι ήταν Άγγλος φιλόσοφος) να είχε κάνει λόγο για αυτό το περιβόητο «tabula rasa» (λευκό χαρτί), αλλά στην αρχή… Δεν είχε πει ότι μπορεί να γράφουμε και να σβήνουμε όλη την ώρα. Το ’γραψες; Έμεινε. Γι’ αυτό κι εγώ φέτος τον χειμώνα θα ψάξω να βρω τον πιο «εμπορικό» τραγουδιστή. Και θα πάω να τα σπάσω εκεί. Που είμαι σίγουρος ότι δεν θα ακούσω ανάμεσα στα δυο σκυλάδικα τον «Εφιάλτη της Περσεφόνης»!πηγηhttp://www.nooz.gr:
