LE MONDE
Εσφαλμένη πολιτική
Η απέλαση των οικογενειών των Ρομά δεν είναι λύση. Το ζήτημα είναι να αναγνωρίσουμε ότι τα μέλη της μειονότητας των Ρομά έχουν λόγους να επιθυμούν να εγκατασταθούν στο εξωτερικό, καθώς αναζητούν μια καλύτερη ζωή. Η αλήθεια είναι ότι οι περισσότεροι αθίγγανοι της Ευρώπης ζουν μέσα σε αφόρητη δυστυχία και υφίστανται διακρίσεις όταν επιχειρούν να αποκτήσουν θέση εργασίας, κατοικία ή πρόσβαση στην κοινωνική πρόνοια. Σε ορισμένες χώρες, τα παιδιά των Ρομά,
θεωρούμενα μαθητές δεύτερης διαλογής, τοποθετούνται σε χωριστές τάξεις. Τα ευρωπαϊκά κράτη οφείλουν να αναγνωρίσουν την ευθύνη τους για τη σημερινή κατάσταση των Ρομά. Πρέπει να θέσουμε τέλος στον διάλογο που τους στιγματίζει και να αναλάβουμε δράση κατά των διακρίσεων, κάνοντας την αρχή από τις χώρες καταγωγής τους. Η λήψη μέτρων είναι απαραίτητη ώστε να αποκατασταθούν οι αδικίες. Θα πρέπει να δώσουμε στα παιδιά την ευκαιρία να μορφωθούν και στους ενηλίκους τη δυνατότητα να βρουν εργασία. Οι μεταρρυθμίσεις για την προστασία των δικαιωμάτων των αθίγγανων δεν θα καρποφορήσουν εάν δεν κριθούν στο πλαίσιο ενός διαλόγου με εκπροσώπους τους.
ΠPABDAΚαμία δικαιολογίαΟι μουσουλμάνοι είναι θύματα των πλέον αδικαιολόγητων διακρίσεων. Φέρουν την ετικέτα των εξτρεμιστών, κάθε τρομοκρατική επιχείρηση αποδίδεται σε αυτούς. Tι είναι λοιπόν το Ισλάμ; Είναι μια θρησκεία βίας και βαρβαρότητας όπως ισχυρίζονται οι Αμερικανοί; Υποκινεί την τρομοκρατία και τον εξτρεμισμό; Μια γενική έρευνα επί των ισλαμικών αξιών μπορεί να δώσει την απάντηση. Υπάρχουν πολυάριθμες ενδείξεις που βεβαιώνουν ότι οι μουσουλμάνοι είναι μεταξύ των πλέον ειρηνικών λαών του κόσμου. Οι προσβολές κατά του Κορανίου στις ΗΠΑ δίνουν έμφαση στο γεγονός ότι εκείνοι οι οποίοι θεωρούν εαυτούς προάγγελους της αμοιβαίας κατανόησης, της θρησκευτικής ανεκτικότητας, της ειρηνικής συνύπαρξης και της ελευθερίας της έκφρασης, απλώς προβάλλουν αβάσιμους ισχυρισμούς και μονίμως αποτυγχάνουν στην πράξη. Πρόκειται για ισχυρισμούς, σχεδιασμένους να δημιουργήσουν μια ιδανική εικόνα των ΗΠΑ και του πολιτισμού τους. Η πυρπόληση του Κορανίου ή οι απειλές για την καύση του αποτελούν σαφή ένδειξη μιας μη πολιτισμένης και βάρβαρης πράξης, για την οποία δεν μπορεί να υπάρξει καμία δικαιολογία ή εξήγηση.
THE WASHINGTON POSTΙστορική ευκαιρίαΙστορική και καθυστερημένη ευκαιρία άρσης της πολιτικής αποσιώπησης των σεξουαλικών προτιμήσεων, «μη ρωτάς, μη λες», θα έχει την ερχόμενη εβδομάδα η Γερουσία των ΗΠΑ. Η ψήφος δεν αναμένεται να δημιουργήσει διλήμματα στους γερουσιαστές, καθώς ο υπουργός Αμυνας, Ρόμπερτ Γκέιτς, και ο αρχηγός ΓΕΕΘΑ, Μάικλ Μάλεν, έχουν ζητήσει την άρση της πολιτικής αυτής, πράγμα που έκανε και ο πρόεδρος Ομπάμα. Πρόσφατες σφυγμομετρήσεις έδειξαν ότι 80% των Αμερικανών υποστηρίζουν την παραπάνω πρωτοβουλία. Αν οι γερουσιαστές χρειάζονται επιπλέον κίνητρα για να καταργήσουν την πολιτική αυτή, θα πρέπει να μελετήσουν την απόφαση ομοσπονδιακού δικαστή την περασμένη εβδομάδα, που αποφάνθηκε ότι το «μη ρωτάς, μη λες» αποτελεί αντισυνταγματική παρέμβαση στα δικαιώματα των ομοφυλόφιλων μελών των ενόπλων δυνάμεων. Μικροπολιτικές σκοπιμότητες και διαδικαστικά προσκόμματα απειλούν, όμως, να εκτροχιάσουν την απόφαση της Γερουσίας. Οι νομοθέτες καλούνται τώρα να συνειδητοποιήσουν τις ευθύνες τους και να πολεμήσουν τον σεξισμό στον στρατό.
THE INDEPENDENTΕμφύλιοςΤο Ρεπουμπλικανικό Κόμμα πήρε αυτό που ζήτησε: εμφύλιο πόλεμο. Αυτό είναι το μήνυμα των αμερικανικών ενδιάμεσων εκλογών, που μπορεί να αποδειχθεί εξαιρετική είδηση για τους Δημοκρατικούς, στο άμεσο μέλλον. Μακροπρόθεσμα, όμως, τα νέα είναι πολύ κακά για την Αμερική. Οι προκριματικές, όταν οι ψηφοφόροι επιλέγουν ποιος υποψήφιος από κάθε κόμμα θα κατέβει στις γενικές εκλογές, είθισται να περνούν απαρατήρητες, σε μια εκλογική περίοδο που δεν αφορά το προεδρικό αξίωμα. Δεν συνέβη το ίδιο φέτος. Η νίκη–σοκ της Κριστίν Οντόνελ ήταν η θεαματική επιτυχία του υπερσυντηρητικού κινήματος των πάρτι τσαγιού, στο πλαίσιο της εκστρατείας του τελευταίου εναντίον ενός κατεστημένου που έχει χάσει τον έλεγχο του κόμματος. Γι’ αυτήν την πανωλεθρία, η ηγεσία των Ρεπουμπλικανών μόνο τον εαυτό της μπορεί να κατηγορήσει. Από τότε που ο πρόεδρος Ομπάμα ανέλαβε την εξουσία, η αντιπολίτευση των Ρεπουμπλικανών επιμένει σε μία μόνη λέξη: όχι. Η απουσία πολιτικής δημιούργησε κενό, το οποίο έσπευσαν να γεμίσουν οι υπερσυντηρητικοί. Η διχασμένη αντιπολίτευση συμφέρει τον Ομπάμα. Η Αμερική, όμως, θα υποστεί μεγαλη ζημιά.ΠΗΓΗhttp://news.kathimerini.gr/:
