Τζένη Κ.
«Τη στιγμή που ολόκληρη η Γαλατία βαδίζει με προθυμία στο μονόδρομο της εξυγίανσης και της προόδου υπό την επίβλεψη του Ιούλιου Καίσαρα, τη στιγμή που η συντριπτική πλειοψηφία των Γαλατών σταματάει στο δρόμο τους φοροεισπράκτορες και τους ζητά να παρακρατήσουν και περισσότερο ακόμα φόρο απ’ αυτόν που ορίζουν οι νόμοι, προκειμένου να επισπευτεί η πραγματοποίηση του αναπτυξιακού οράματος της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας για τις βορειοδυτικές επαρχίες της… είναι αδιανόητο να χαλάει την πιάτσα μια χούφτα κοπριτών, ακαμάτηδων, ανεπρόκοπων, τζαμπατζήδων χωριατών που κατεβάζουν κατά βούληση τα ξύλινα μάνταλα ολοτρόγυρα απ’ το χωριό τους και κάνουνε παντιέρα τους το «δεν πληρώνω- δεν πληρώνω» ή το «δε θα κάνεις χαβούζα (ΧΥΤΑ) το χωριό μας Πόπιους Κλάνιους Επιχειρημάτιους!(Ξετσίπωτος Ύπατος- κολλητός του Καίσαρα)» …Ενώ σπατάλησαν χρόνια ιστορίας στην άκαρπη κραιπάλη του μαγικού πιοτού και του ψητού αγριογούρουνου, ενώ ξόδεψαν εργατοώρες επί εργατοωρών στην πελέκηση μενίρ, (κάτι σαν χειρωνακτικό Sudoku ή χειρωνακτικό διαδικτυακό παιχνίδι, αν είστε πιο γκατζετάκηδες), τολμάνε τώρα αναιδώς να δείχνουν κώλο, πλατεία και ύφος Γαλατία στους φορείς της αληθινής ισχύος, στους εγγυητές της ασφάλειας, στους παρόχους της υπεροχής, στους Ρωμαίους. Δε φτάνει που είναι βουτηγμένοι στον οικονομικό παγανισμό και στις δεισιδαιμονίες, δε φτάνει που αρνούνται να ρίξουν στην πυρά τους δρυίδες κι άμα λάχει, τους φιλοξενούνε και μέσα στη Νομική ή που συζητάνε στα σοβαρά ότι μπορεί ανά πάσα στιγμή να παραλύσει ο μηχανισμός στήριξης και να πέσει ο ουρανός με τα καπιταλάστρα του, εννοούν να επιβεβαιώνουν κάθε τόσο τις θλιβερές υπάρξεις τους ρίχνοντας βρωμόξυλο στους απλούς, καθημερινούς Ρωμαίους στρατιώτες που επιτελούν με αυταπάρνηση το λειτούργημα της αποκατάστασης της τυραννίας. Αντί δηλαδή να ζητάνε τις ενοχικές καμτσικές που τους αναλογούν, σηκώνουν χέρι στους σωτήρες.Πότε ο χοντρός ο Οβελίξ, πότε ο κοντός ο Αστερίξ, πότε ο φάλτσος ο Κακοφωνίξ, πότε η ψωνάρα ο Ηγεμονίξ, όλοι τους τζάμπα μάγκες, μπλέκονται στα πόδια των υπηρετών της Γαλατορωμαϊκής Δημοκρατίας και δυναμιτίζουν την αρμονική υποδούλωση των φιλήσυχων διαβιούντων στην επιτηρούμενη χώρα. Συνάπτοντας σχέσεις και συνεργασίες με ύποπτα ντόπια και ξένα κέντρα αποφάσεων (με τη γνωστή Μπολσεβίκα Κλεοπάτρα και τον αναρχικό λαό της, με τους βρετανικούς πυρήνες της φωτιάς κλπ) προδίδουν την πατρίδα τους και μεθοδεύουν την επιστροφή στον προρωμαϊκό σκοταδισμόhttp://www.topontiki.gr/.
