Το μυστήριο για το γρήγορο και μακρύ πήδημα του ψύλλου έλυσαν επιστήμονες του Πανεπιστημίου του Κέμπριτζ. Ηταν γνωστό ότι η ενέργεια εκσφενδόνισης ενός ψύλλου σε μία απόσταση 200 φορές μακρύτερη από το σώμα του οφείλεται σε μία σπειροειδή δομή στο σώμα του. Ομως οι επιστήμονες δεν μπορούσαν να κατανοήσουν πώς δύναται να μεταφέρεται αυτή η ενέργεια στο έδαφος προκειμένου να πηδήξει. Ένα βίντεο υψηλής ταχύτητας αποκαλύπτει το μυστικό στον τρόπο που οι ψύλλοι χρησιμοποιούν τα πισινά πόδια τους ως
«μοχλούς εκτίναξης». Αυτό το φαινόμενο επιτρέπει στους ψύλλους να κινούν τα πόδια τους στο έδαφος και η ξαφνική σπειροειδής αναπήδηση εκτοξεύει το έντομο μπροστά και προς τα πάνω, αναφέρουν οι επιστήμονες. Μισό αιώνα πριν, δύο ομάδες ερευνητών ανακάλυψαν για πρώτη φορά ότι η ενέργεια για την ικανότητα άλματος των εντόμων συμπεριλαμβανόταν σε μία εσωτερική ελαστικότητα, αντί στους μικροσκοπικούς μύες των ψύλλων. Αυτή η ανακάλυψη οδήγησε σε δύο θεωρίες για την αλτικότητα των εντόμων. την ώρα που η μία ομάδα υπέθετε ότι οι ψύλλοι αναπηδούν από τα γόνατά τους, η άλλη έλεγε ότι η εκτίναξη γίνεται από τα πίσω πόδια, σπρώχνοντας τα πέλματα στο έδαφος. Από αυτήν την συσπειρωμένη θέση, το έντομο μπορεί να αναπηδήσει προς τα πάνω. Ο Δρ.Gregory Sutton και ο καθηγητής Malcolm Burrows από το Πανεπιστήμιο του Κέμπριτζ, οι οποίοι ηγούνται της έρευνας, θέλουν να δώσουν τέλος σ' αυτήν την διχογνωμία. Ο Sutton, η έρευνα του οποίου χρηματοδοτήθηκε από το Ερευνητικό πρόγραμμα Χωρίς Σύνορα, ελπίζει ότι θα σχεδιαστούν ρομπότ, τα οποία θα μπορούν να πηδούν όπως τα έντομα. Η μεγαλύτερη αποκάλυψη ήρθε από το βίντεο υψηλής ταχύτητας, το οποίο χρειάστηκε μία εβδομάδα για να τραβηχτεί, στο οποίο οι ερευνητές προσπαθούσαν να
«πείσουν» τον ψύλλο να πηδήξει την σωστή στιγμή.
«Τελικά ανακαλύψαμε ότι οι ψύλλοι δεν μπορούν να πηδήξουν όταν υπάρχει σκοτάδι», εξήγησε ο δρ.Sutton. Ετσι σβήσαμε τα φώτα, μετακινήσαμε την κάμερα και ένα θάλαμο για να μεταφέρουμε στο επίπεδο τον ψύλλο, μετά ανάψαμε τα φώτα και ο ψύλλος πήδηξε κατά μήκος του επιπέδου της κάμερας. Οταν οι επιστήμονες κατασκέυασαν την τροχιά του κάθε άλματος του ψύλλου, ταίριαξε ακριβώς με αυτήν που είχε κατασκευαστεί το 1967 από τον Βρετανό επιστήμονα, Henry Bennet-Clark. Από κάποιες απόψεις η αλτικότητα του ψύλλου παραμένει ασαφής.
«Πηδούν πάντα προς την ίδια κατεύθυνση και αυτό πιστεύουμε ότι πρέπει να είναι περιορισμένοι», δήλωσε ο Sutton.
«Και συνεπώς δεν μπορούμε να γνωρίζουμε πώς ο ψύλλος τοποθετεί τα πόδια του, όταν αναπηδά»,συμπλήρωσε. Τέλος πρόσθεσε, ότι αυτό δείχνει το πόσα λίγα γνωρίζει κανείς για τις πολλές ικανότητες των κοινών εντόμων.http://www.pyles.tv
