«Το κρέας περιέχει πρωτεΐνες, κατά τηδιάσπαση των οποίων δημιουργούνται αμινοξέα, που με τη σειρά τους διασπώνται σεάλλα στοιχεία, ένα από αυτά και η αμμωνία. Κατά τη διάσπαση των πρωτεϊνώναπελευθερώνεται αμμωνία, η οποία αποβάλλεται από τα ούρα, με τη μορφή τηςουρίας. Για να απελευθερωθεί η ουρία, ο οργανισμός χρησιμοποιεί κάποια ένζυμα. Η μειωμένη πρόσληψη πρωτεϊνών κατά τη νηστεία μειώνει και τα ποσοστά έκκρισηςαυτών των ενζύμων, αφού δεν τα χρειάζεται σε ποσότητες. Όταν το Πάσχα καταναλώσουμε απότομα υπερβολικές ποσότητες πρωτεϊνούχων τροφίμων, τότε τοσώμα μας δεν μπορεί να διαχειριστεί το πλεόνασμα της αμμωνίας, μιας και δενπρολαβαίνει να αυξήσει την έκκριση των ενζύμων αυτών, με αποτέλεσμα ναδιαχέεται η περίσσια αμμωνία στο αίμα και να μην αποβάλλεται. Συνέπεια όλωναυτών; Η δυσπεψία και η τοξικότητα», εξηγεί στο η διαιτολόγος-διατροφολόγος, μέλος της επιστημονικής ομάδας «Διατροφή» και του ΙνστιτούτουΔιατροφικών Μελετών και Ερευνών, Κική Γούτα.«Η νηστεία ξεκίνησε από τα πρώτα χρόνια του ανθρώπου, όταν ο Θεός απαγόρευσετην κατανάλωση του μήλου στους πρωτόπλαστους», αναφέρει η Κική Γούτα.Η ιστορία συνεχίζεται και μας φέρνει σε επόμενες γενιές και σε διαφορετικούςλαούς, με δικούς τους κανόνες. Έτσι, για τους αρχαίους Έλληνες τη νηστεία τηνακολουθούσαν οι βασιλείς, οι ιερείς και οι στρατηγοί, προκειμένου να θυσιάσουν.Ο απλός λαός νήστευε μόνο κατά τις γιορτές των Θεσμοφοριών και των Ελευσινίωνκαι αυτό γινόταν για εξιλασμό και κάθαρση.Οι Εβραίοι νήστευαν χωρίς να ακολουθούν κάποιον κανόνα θρησκευτικό, αλλά γιανα προκαλέσουν τη θεία συγνώμη. Οι νηστείες αυτές γινόταν σε περιόδους πουσυμβόλιζαν μεγάλες συμφορές, όπως η άλωση της Ιερουσαλήμ από τοΝαβουχοδονόσορα.Οι Ρωμαίοι νήστευαν για να ζητήσουν βοήθεια από το Θεό. Οι Μουσουλμάνοι και οιΆραβες καταφεύγουν στη νηστεία το μήνα Ραμαζάν (ο 9ος του Ισλαμικού σεληνιακούέτους) και δεν καταναλώνουν τίποτα, από την ανατολή μέχρι την δύση του ηλίου,ενώ την νύχτα επιτρέπεται η τροφήhttp://www.madata.gr/.
