Ενα παλιό ερώτημα είναι γιατί οι δημόσιοι οργανισμοί δεν μπορούν να είναι παραγωγικοί και τα δημόσια Μέσα Ενημέρωσης δεν μπορούν να ξεφύγουν από την πεπατημένη. Η αναπηρία τους δεν οφείλεται στο γεγονός ότι οι επιλογές προσωπικού γίνονται με μικροκομματικά κριτήρια, ούτε στο γεγονός ότι οι δημόσιοι υπάλληλοι αδιαφορούν για τη δουλειά τους. Οφείλεται πρωτίστως στο ότι λαλούν πολλά κοκόρια.Ενα παράδειγμα είχαμε προχθές με τον δημοτικό ραδιοσταθμό 9,84. Οι άνθρωποί του είχαν μια εξαιρετική ιδέα. Στη βία που εξαπλώνεται στους δρόμους της Αθήνας απάντησαν με ένα ραδιομαραθώνιο. Δέκα σταθμοί της πόλης αποφάσισαν να κάνουν κοινό ραδιοφωνικό πρόγραμμα, καλώντας πολιτικούς, δημοσιογράφους, πνευματικούς ανθρώπους, καλλιτέχνες κ.ά. να συζητήσουν για την εγκληματικότητα. Κάθε σταθμός επέλεγε κάποιους προσκεκλημένους και οι δημοσιογράφοι όλων των σταθμών έκαναν τη συνέντευξη. Ο 9,84 πρότεινε τον αρχιεπίσκοπο, τον συνταγματολόγο Ν. Αλιβιζάτο, τον Δ. Σαββόπουλο και τον Θ. Αγγελόπουλο.
Κατά κοινή ομολογία ήταν μια χρήσιμη πρωτοβουλία και το αποτέλεσμα ήταν καλό. Προέκυψε όμως ένα πρόβλημα. Ενας σταθμός, ο Real FM, κάλεσε -τι πιο φυσιολογικό;- τον δήμαρχο Αθηναίων κ. Γιώργο Καμίνη να τοποθετηθεί για το πρόβλημα.Τι το ήθελαν; Το απόγευμα ο επικεφαλής της αντιπολίτευσης κ. Νικήτας Κακλαμάνης άστραψε στο Δημοτικό Συμβούλιο. Θεώρησε προσβολή ότι μίλησε ο δήμαρχος και όχι ο ίδιος. Επρεπε είπε να είχαν κληθεί όλοι οι επικεφαλής των δημοτικών παρατάξεων να μιλήσουν, έτσι ώστε -να συμπληρώσουμε εμείς- να καταστραφεί μια θαυμάσια πρωτοβουλία και να γεμίσουν τα ραδιοκύματα με ξύλινο λόγο, σαν αυτόν που ακούμε στη Βουλή και στο Δημοτικό Συμβούλιο.Αυτή η παρέμβαση δεν οφείλεται στη συνήθη ξινίλα που εκπέμπει ο πρώην δήμαρχος. Είναι απόρροια της εμπεδωμένης πεποίθησης των πολιτικών ότι πρέπει (πάντα, «δημοκρατικά») να ελέγχουν και να εκμεταλλεύονται για ίδιον πολιτικό όφελος την κοινή περιουσία απαγορεύοντας κατ’ ουσίαν νέες πρωτοβουλίες να ανθήσουν. Αυτό, δηλαδή, που θα ήταν θεμιτό και επαινετό για ένα ιδιωτικό σταθμό πνίγεται στη φασαρία που κάνουν τα πολλά κοκόρια της πολιτικής, με αποτέλεσμα τα δημόσια Μέσα να διολισθαίνουν στα τετριμμένα προγράμματα με τον ισορροπημένο παραταξιακά, αλλά ξύλινο λόγο.http://www.kathimerini.gr
