Για την εμπειρία που έζησε φτάνοντας από την Ευρώπη στην Αφρική κολυμπώντας λέει:
«Ηταν συναρπαστική. Την πρώτη ώρα χρειάστηκε πολλή προσπάθεια για να ξεκολλήσω από τη στεριά, γιατί είχε ρεύματα. Το νερό στροβιλιζόταν, όμως ήμουν προετοιμασμένη γι’ αυτό και ήξερα ότι το μόνο που έπρεπε να κάνω είναι να κολυμπήσω γρήγορα. Επίσης, η θερμοκρασία του νερού άλλαζε συνεχώς. Τη μια στιγμή ήταν παγωμένο, και έκανες μια “χεριά” και γινόταν ζεστό. Χρειάζεται να έχεις κάνει ειδική προπόνηση για να αντεπεξέλθεις σε αυτές τις συνθήκες».
Η Σοφία Ψιλόλιγνου κάλυψε τα περίπου 16 χιλιόμετρα του στενού σε χρόνο 4 ώρες και 36 λεπτά. Πόσο δύσκολο ήταν; «Τα 16 χιλιόμετρα κολύμβησης δεν μπορεί να είναι εύκολη υπόθεση. Μολονότι έχω διασχίσει πολύ μεγαλύτερες αποστάσεις, με προσωπικό ρεκόρ μια διαδρομή 60 χιλιομέτρων, Κορώνη - Καλαμάτα - Κορώνη τον Σεπτέμβριο του 2004, οι εκπλήξεις είναι πάντα παρούσες, όπως λ.χ. τα ρεύματα, ο κυματισμός και η θερμοκρασία του νερού. Ωστόσο ήταν φοβερή η αίσθηση που είχα όταν πλησίαζα τις αφρικανικές ακτές» απαντάει.
ΚΟΛΥΜΒΗΤΡΙΑ ΑΠΟ ΚΟΥΝΙΑ
- Πώς ξεκίνησε ο δεσμός σας με το υγρό στοιχείο;
Από μωρό έμαθα να κολυμπάω. Τα καλοκαίρια όλη η οικογένεια πήγαινε στο Λουτράκι, όπου θυμάμαι ο πατέρας μου έκανε ατέλειωτες προσπάθειες να με μάθει κολύμπι. Δεν θυμάμαι τι έμαθα πρώτα, να περπατάω ή να κολυμπάω. Η ενασχόλησή μου με την κολύμβηση ως άθλημα ξεκίνησε το 1970, όταν δεκάχρονο κοριτσάκι με έγραψε ο πατέρας μου στον Ολλυμπιακό. Θυμάμαι τον πρώτο μου προπονητή, τον Χρήστο Οικονόμου, και τις πρώτες μου προπονήσεις στην πισίνα, στη Φοιτητική Εστία στα Πατήσια.
Η ΠΑΓΩΜΕΝΗ ΜΑΓΧΗ
Οι εμπειρίες συμπληρώνουν η μία την άλλη. Το 2002 η Σοφία έκανε τον διάπλου της Μάγχης από τη Γαλλία στη Βρετανία: «Το στενό της Μάγχης το έχω περάσει δύο φορές, το καλοκαίρι του 2002 και του 2003. Ωστόσο, ο διάπλους του 2002 υπήρξε σταθμός στη ζωή μου. Πολύ δύσκολη δοκιμασία. Κολυμπούσα 10 και 40 λεπτά και άκουγα μόνο τον θόρυβο των χεριών μου και λίγο τη μηχανή από το σκάφος που με ακολουθούσε για λόγους ασφάλειας. Το πιο δύσκολο κομμάτι ήταν η φάση της προετοιμασίας, γιατί έπρεπε να γίνω χειμερινή κολυμβήτρια, ώστε να αντέξω τις χαμηλές θερμοκρασίες που επικρατούν στο στενό ακόμη και το καλοκαίρι. Από τη Μάγχη έχω κρατήσει τις πιο γλυκές αναμνήσεις, όπως τη μεγάλη μου κόρη να με περιμένει με την αδελφή μου στην προβλήτα στο Folkestone στην Αγγλία για να με τυλίξει με την ελληνική σημαία» αναφέρει χαρακτηριστικά.
ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΥΠΟΘΕΣΗ
- Πόσο δύσκολο είναι να συνδυάζεις σπίτι, παιδιά, καριέρα; Αυτό δεν είναι μαραθώνιος;
Ολοι ζούμε τον καθημερινό μαραθώνιο και ειδικά για τις γυναίκες που εργάζονται είναι πολύ σκληρός. Ομως τα πάντα είναι θέμα θέλησης. Πάντα καταφέρνουμε αυτά που πραγματικά θέλουμε. Προσωπικά πιστεύω ότι δεν υπάρχει «δεν μπορώ». Οταν θέλεις κάτι, οργανώνεσαι ανάλογα και όλα τα καταφέρνεις, ακόμη και μαθαίνοντας από τα λάθη σου.
- Συμμετέχουν στις προσπάθειές σας τα παιδιά;
Είμαι τυχερή μαμά. Εχω τρία υπέροχα παιδιά, τα καλύτερα παιδιά στον κόσμο. Πρώτα από όλα, και τα τρία παιδιά μου είναι αθλητές, κολυμβητές και μάλιστα και χειμερινοί. Η μεγάλη μου κόρη, η Νικόλ, τώρα πια είναι φοιτήτρια στο Μαθηματικό Αθήνας και έχει άλλες ενασχολήσεις. Η δεύτερη κόρη μου, η Διονυσία, είναι 13,5 χρόνων, ενεργή κολυμβήτρια και συμμετέχει ως επίσημη συνοδός μου στους αγώνες. Ο δεκάχρονος Αλέξης είναι και αυτός ανερχόμενος κολυμβητής. Και τα τρία παιδιά μου νιώθουν υπερήφανα για τη μητέρα τους και το καθένα συμμετέχει ανάλογα με την ηλικία και τον τρόπο του.
- Ποιος είναι ο επόμενος στόχος;
Εχω σκεφτεί να ξαναπροσπαθήσω στην Ισπανία και να κάνω τον διπλό διάπλου του Γιβραλτάρ, γιατί δεν μου αρέσει να αφήνω ατέλειωτες υποθέσεις. Επίσης, έχω σκεφτεί να πραγματοποιήσω έναν διάπλου στην Αμερική, τον οποίο έκαναν αυτοί που δραπέτευαν από το Αλκατράζ.http://www.real.gr
