Ξύπνα, Βασίλη... Γράφει ο Γιάννης Καλαμίτσης

Α, ΡΕ ΒΑΣΙΛΗ! Φωνάζεις συνθήματα, στην πλατεία, εσύ ο «κυρίαρχος λαός», δίπλα σε εκείνους που άφησαν τον καναπέ και πήγαν στην αιώρα και σε εκείνους που χάσανε τη βόλεψη που είχαν εξασφαλίσει και τη θεωρούσαν μόνιμη. Στέκεσαι απέναντι από τη Βουλή, μουτζώνεις πολιτικούς, τους φτύνεις, τους ξεφωνίζεις, τους πετάς γιαούρτια, τους απειλεί και πιστεύεις πως τους τρομάζεις. Κι εκείνοι, σε κοιτάζουν από τα παράθυρα του «Ναού της Δημοκρατίας» και σε σχολιάζουν. Μετρούν τη δύναμη της απειλής σου και μετά ψηφίζουν τον εκτελεστικό νόμο (με τη διαδικασία του «κατεπείγοντος») και ψηφίζουν και το Μεσοπρόθεσμο σχέδιο εξαφάνισής σου, σαν «έτοιμοι από καιρό, σαν θαρραλέοι». Πόθεν αντλούν τόσο θάρρος; Μα, από την εμφανέστατη αδυναμία σου! Φταίει που δεν έχεις συνειδητοποιήσει πως εσύ, ο «κυρίαρχος λαός», όποτε πας και ψηφίζεις, βάσει των εκλογικών νόμων οι οποίοι ισχύουν τις τελευταίες δεκαετίες, πέραν του ότι δεν καλείσαι να εκλέξεις, αλλά απλώς να επιλέξεις. Ξύπνα, Βασίλη! Με την ψήφο σου παραιτείσαι των «κυριαρχικών σου δικαιωμάτων». Και επιπλέον, η ψήφος σου, κλέβεται. Με τις καθιερωμένες απάτες της δεύτερης και της τρίτης κατανομής και το δώρο των τόσων εδρών στο «πρώτο κόμμα», άλλον επιλέγεις εσύ κι άλλος πάει στη Βουλή!Δίνεις, εσύ, ο κυρίαρχος ψηφοφόρος, 20.000 σταυρούς στον τάδε υποψήφιο και στη Βουλή πάει ο δείνα, που ήταν η επιλογή δύο χιλιάδων ψηφοφόρων. Κάποιες φορές έχουν βρεθεί στη Βουλή οι επιλογές εκατόν πενήντα και διακοσίων ψηφοφόρων! Θυμάσαι τον Κατσίκη, που έχοντας πάρει περίπου εκατόν πενήντα ψήφους, στήριξε την κυβέρνηση Μητσοτάκη, η οποία δεν είχε βγάλει εκατόν πενήντα έναν βουλευτές; Τη Μαρίνα Δίζη Πατσουρέα, τη θυμάσαι; Είχε πάρει τετρακόσιες ψήφους, μπήκε στη Βουλή σαν Οικολόγος-Πράσινη και κάποια μέρα σήκωσε μέσα στη Βουλή ένα πανό κι έκανε τον «Ναό της Δημοκρατίας» κάτι σαν λαϊκή αγορά.Ξύπνα, Βασίλη! Αν δεν αλλάξει, προς το δημοκρατικότερο, ο εκλογικός νόμος, θα είσαι όμηρος εκείνων που σκέφτονται τη βουλευτική τους αποζημίωση και τα άλλα προνόμια πάνω από τη ζωή σου. Ακόμη και εκείνων που λένε, λένε, λένε, εκφράζοντας αντιρρήσεις και μετά πάνε στη Βουλή και ψηφίζουν αυτό που θέλουν ο αρχηγός και το κόμμα. Ενα είναι το δόγμα των πολιτικών: με τα λόγια άρες μάρες, με την ψήφο κουλαμάρες.Κι ένα είναι το «πιστεύω» τους: την κουτάλα, σύντροφοι!http://www.real.gr