 |
Τί είναι το ινσουλίνωμα |
Τί είναι το ινσουλίνωμα
Το ινσουλίνωμα είναι ένας όγκος που αποτελείται από παγκρεατικά κύτταρα, ο οποίος εκκρίνει ινσουλίνη σε μεγάλες ποσότητες. Στους περισσότερους ενήλικες που γίνεται η διάγνωση αυτή, ο όγκος είναι καλοήθης. Ένα 10% των όγκων αυτών είναι κακοήθεις ενώ άλλο ένα 10% των ασθενών αυτών παρουσιάζει το σύνδρομο της πολλαπλής ενδοκρινικής νεοπλασίας ΜΕΝ τύπου 1.Ποιά είναι η κλινική εικόνα του ινσουλινώματος
Η κλινική εικόνα του ινσουλινώματος χαρακτηρίζεται από μια τριάδα συμπτωμάτων που ονομάζεται τριάδα του Whiple. Η τριάδα αυτή περιλαμβάνει 1. χαμηλά επίπεδα γλυκόζης στο αίμα, 2. συμπτώματα υπογλυκαιμίας την ίδια στιγμή με τα χαμηλά επίπεδα γλυκόζης ορού ή πλάσματος και 3. ανακούφιση των συμπτωμάτων με τη διόρθωση της υπογλυκαιμίας. Στα συμπτώματα υπογλυκαιμίας περιλαμβάνονται ναυτία, εφίδρωση, ταχυκαρδία, αδυναμία, αποπροσανατολισμός, επιληπτικοί σπασμοί, κώμα και άλλα. Συνήθως με την πάροδο του χρόνου, η συχνότητα και η βαρύτητα των συμπτωμάτων αυξάνεται.Πώς γίνεται η διάγνωση
Προκειμένου να γίνει η διάγνωση του ινσουλινώματος, προσδιορίζονται τα επίπεδα γλυκόζης πλάσματος και ινσουλίνης από δείγματα που λαμβάνονται μετά από ολονύχτια νηστεία ή μετά από συνέχιση της ολονύκτιας νηστείας για 72 ώρες.Άλλες δοκιμασίες που μπορεί να χρησιμοποιηθούν περιλαμβάνουν προσδιορισμό του C-πεπτιδίου, προκλητές δοκιμασίες της ινσουλινικής έκκρισης και δοκιμασία καταστολής του C-πεπτιδίου. Εντούτοις, είναι πάντα βοηθητικές στην κύρια δοκιμασία της 72ωρης νηστείας.
Ποιά είναι η θεραπεία του ινσουλινώματος
H υπογλυκαιμία που συνοδεύει τα ινσουλινώματα είναι μια απειλιτική για τη ζωή επείγουσα ιατρική κατάσταση, γιατί ο εγκέφαλος απαιτεί γλυκόζη σαν πηγή ενέργειας. Εάν ο ασθενής είναι ικανός να καταπιεί, του χορηγούμε γλυκόζη από το στόμα. Εάν δεν έχει τις αισθήσεις του, θα πρέπει να χορηγηθεί άμεσα γλυκόζη ενδοφλεβίως ή γλουκαγόνο ενδομυϊκά.Η χειρουργική θεραπεία είναι ο προτεινόμενος τύπος θεραπείας για το ινσουλίνωμα. Η προεγχειρητική εντόπιση των όγκων με απεικονιστικές εξετάσεις παίζει σημαντικό ρόλο στη χειρουργική αντιμετώπιση ασθενών με ινσουλίνωμα. Η συντηρητική αντιμετώπιση εφαρμόζεται όταν ο ασθενής αρνείται τη χειρουργική επέμβαση, είναι υψηλού κινδύνου για χειρουργείο ή έχει διαπιστωθεί μεταστατική νόσος. Το πιο συχνά χορηγούμενο φάρμακο στα ινσουλινώματα είναι η διαζοξίδη.http://www.healthpress.gr
