Σήμερα από κοινού καλλιεργούν αυταπάτες ότι υπάρχει φιλολαϊκή διέξοδος από την κρίση, ότι υπάρχει φιλολαϊκή εκδοχή της ΕΕ.
Οι κομμουνιστικές δυνάμεις μαζί με τις
συνεργαζόμενες μέσω του ΠΑΜΕ πρέπει να ανοίξουν μέτωπο σε όλη αυτή την
αποπροσανατολιστική παρέμβαση χειραγώγησης.
Οι ταξικά προσανατολισμένες
δυνάμεις θέτουν στόχους πάλης και αιτήματα για την αντιμετώπιση άμεσων
αναγκών των μισθωτών – συνταξιούχων – των οικογενειών τους, που διαμορφώνουν ένα συνεκτικό διεκδικητικό πλαίσιο που έρχεται σε σύγκρουση με την κερδοφορία του κεφαλαίου, όπως τα αιτήματα για:
- Πλήρη – σταθερή εργασία
- 7ωρο – 5ημερο – 35ωρο
- Κατάργηση των ελαστικών μορφών απασχόλησης και πάγωμα των απολύσεων
- Κατάργηση της φορολογίας στα είδη πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης και τα καύσιμα
- Μείωση των επιτοκίων για στεγαστικά και καταναλωτικά δάνεια των εργαζομένων και την κατάργηση του ανατοκισμού
- Το πάγωμα όλων των δανείων των ανέργων
- Την αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν Υγεία – Πρόνοια και Παιδεία με κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δραστηριότητας
- Επίδομα ανεργίας στο 80% του κατώτερου μισθού χωρίς καμιά προϋπόθεση
- Σύνταξη στα 60 χρόνια για τους άνδρες και στα 55 χρόνια για τις γυναίκες κ.ά.
Το ταξικά συνεπές συνδικαλιστικό
εργατικό κίνημα πρέπει να αποκαλύψει, να απορρίψει τις σκόπιμα
παραπλανητικές απόψεις αυτών των ηγεσιών περί:
«εθνικών παραγωγικών στόχων και προβλημάτων παραγωγικότητας, ανταγωνιστικότητας» κλπ., «συναίνεσης
για την έξοδο από την κρίση», αναζήτησης «ρυθμίσεων εξυγίανσης,
εξανθρωπισμού του καπιταλισμού», απόψεις που «δαιμονοποιούν» το
φιλελευθερισμό μόνο και μόνο για να σώσουν τον καπιταλισμό.
Η δράση των αστικών και οπορτουνιστικών δυνάμεων μέσα στο συνδικαλιστικό κίνημα της εργατικής τάξης συνιστά πολιτικό ρεύμα με στόχο τη χειραγώγηση της συνείδησης της εργατικής τάξης.
Είναι το κύριο εμπόδιο για να μαζικοποιηθεί το συνδικαλιστικό εργατικό κίνημα, για να δυναμώσει ο ταξικός πόλος στις γραμμές του και για ν’ απομονωθεί ο κυβερνητικός – εργοδοτικός συνδικαλισμός.
Ολοκληρώνεται με το 6ο Μέρος
Σημειώσεις:
[1]. Β. Ι. Λένιν: «Απαντα», εκδ. «Σύγχρονη Εποχή», τ. 4, σελ. 250 – 251.
[2]. Στο ίδιο,σελ. 192 – 193.
[3]. Β. Ι. Λένιν: «Απαντα», εκδ. «Σύγχρονη Εποχή», τ. 43, σελ. 94.
[4]. Β. Ι. Λένιν: «Απαντα», εκδ. «Σύγχρονη Εποχή», τ. 4, σελ. 173 – 174.
[5]. Μαρξ – Ενγκελς: «Μανιφέστο του Κομμουνιστικού Κόμματος», εκδ. «Σύγχρονη Εποχή», σελ. 67.https://www.rovespieros.gr
[2]. Στο ίδιο,σελ. 192 – 193.
[3]. Β. Ι. Λένιν: «Απαντα», εκδ. «Σύγχρονη Εποχή», τ. 43, σελ. 94.
[4]. Β. Ι. Λένιν: «Απαντα», εκδ. «Σύγχρονη Εποχή», τ. 4, σελ. 173 – 174.
[5]. Μαρξ – Ενγκελς: «Μανιφέστο του Κομμουνιστικού Κόμματος», εκδ. «Σύγχρονη Εποχή», σελ. 67.https://www.rovespieros.gr
