Λένιν να σου πετύχει… Γενικός ξεσηκωμός στο Εκουαδόρ, ο πρόεδρος της χώρας κατέφυγε στο Γκουαγιακίλ

Το 2017 ο Δρόμος επεσήμαινε, σε κείμενά του για την κατάσταση στο Εκουαδόρ (Ισημερινός), ότι «η Κεντροαριστερά δεν μπορεί να συνεχίσει να κυβερνά αγνοώντας τις λαϊκές μάζες που την ανέδειξαν στην εξουσία». Αφορμή ήταν οι προεδρικές εκλογές, στις οποίες αναμετριούνταν από τη μια ο κεντροαριστερός Λένιν Μορένο, υποστηριζόμενος –τότε– από τον απερχόμενο πρόεδρο Ραφαέλ Κορέα, κι από την άλλη ο κεντροδεξιός τραπεζίτης Γκιγιέρμο Λάσο. Το αποτέλεσμα ήταν αβέβαιο: είχε προηγηθεί η νεοφιλελεύθερη στροφή του Κορέα, η οποία έφερε αντιμέτωπο τον πάλαι ποτέ ριζοσπάστη πρόεδρο με την Αριστερά και τα ιθαγενικά κινήματα που του είχαν δώσει περιφανείς νίκες στις τρεις προηγούμενες εκλογικές αναμετρήσεις. Το «κεφάλαιο» Κορέα είχε ξοδευτεί και το κόμμα του, η συμμαχία Περήφανη και Κυρίαρχη Πατρίδα (PAIS), αναζήτησε τη σωτηρία στο πρόσωπο του άφθαρτου ως τότε Λένιν Μορένο.
Ο νέος ηγέτης της συμμαχίας PAIS με το «βαρύ» βαφτιστικό όνομα –συνηθισμένο στο Εκουαδόρ, όπου η Αριστερά έχει βαθιές ρίζες– μπήκε στη μάχη με την υπόσχεση να πατάξει τη διαφθορά και να επιστρέψει στις φιλολαϊκές πολιτικές της πρώτης περιόδου του Κορέα, θέτοντας ξανά υπό έλεγχο τις ασύδοτες πολυεθνικές και διακόπτοντας την επαναπροσέγγιση με το ΔΝΤ. Έτσι επικράτησε τελικά, αν και δύσκολα, δεδομένου ότι ένα μεγάλο μέρος της λαϊκής βάσης δεν ψήφισε υπέρ του: η όποια εμπιστοσύνη είχε χαθεί οριστικά εξαιτίας των νεοφιλελεύθερων πολιτικών και της άγριας καταστολής που άσκησε ο Κορέα ενάντια στα κινήματα διαμαρτυρίας κατά τη διάρκεια των τελευταίων χρόνων της διακυβέρνησής του. Οπωσδήποτε, η νίκη του Λένιν Μορένο ερμηνεύθηκε πρόπερσι ως δείγμα ανακοπής του κύματος συντηρητικής παλινόρθωσης στη Λατινική Αμερική.

«Ούτε Κορέα, ούτε Μορένο – Ο αγώνας είναι του λαού»: το πανό της Εθνικής Φοιτητικής Ένωσης Εκουαδόρ, ημιπαράνομης ήδη από την εποχή του Κορέα, συμπυκνώνει τη μαχητική γραμμή που κυριαρχεί στους κόλπους των διαδηλωτών και απορρίπτει την επιστροφή στο παρελθόν.

Χειρότερα από τον Κορέα γίνεται; Γίνεται!

Έκτοτε κύλησε πολύ νερό στο αυλάκι… Ο Μορένο ξεπέρασε τον προκάτοχό του στην υλοποίηση μιας πολιτικής στρεφόμενης ευθέως ενάντια στη λαϊκή πλειοψηφία, η οποία επιπλέον ευθυγραμμιζόταν με τις εντολές της Ουάσιγκτον. Χαρακτηριστικά δείγματα της φιλοδυτικής στάσης του ήταν η ταύτισή του με τις ΗΠΑ στην καταγγελία του «δικτάτορα Μαδούρο», όπως και η κυνική παράδοση στις βρετανικές αρχές του Τζούλιαν Ασάνζ, ιδρυτή των Wikileaks που είχε βρει καταφύγιο στην πρεσβεία του Εκουαδόρ στο Λονδίνο. Αυτά έγιναν λίγο-πολύ γνωστά στη διεθνή κοινή γνώμη, αμαυρώνοντας την εικόνα του «προοδευτικού» ηγέτη. Αντίθετα, στα ψιλά περνούσαν οι ειδήσεις για την ακραία νεοφιλελεύθερη πολιτική του και για τους διωγμούς που εξαπέλυσε εναντίον αριστερών και ιθαγενών. Μέχρι αυτή την εβδομάδα, οπότε ξέσπασε η τελευταία λαϊκή εξέγερση, το εύρος της οποίας ανάγκασε τους πάντες να αναφερθούν σ’ αυτήν.https://edromos.gr/