Τα έκτακτα μέτρα, μόνιμα τώρα
Ο γάλλος πρόεδρος Εμ. Μακρόν, μετά την εκδήλωση της κρίσης, δήλωσε πως «τίποτα δεν πρέπει να μείνει όπως πριν» κι ακόμα ότι οι υπηρεσίες υγείας «θα πρέπει να μείνουν εκτός αγορών». Ταυτόχρονα, ψήφισε έκτακτα μέτρα, με τα οποία καταργεί τα εργασιακά δικαιώματα που υποτίθεται ότι θα διαρκούσαν μέχρι το τέλος Δεκεμβρίου του 2020. Ο επικεφαλής του γαλλικού ΣΕΒ με άρθρο του στην εφημερίδα «Φιγκαρό» ζήτησε τα μέτρα αυτά να παραμείνουν και να επεκταθούν: «να αυξηθούν οι ώρες εργασίας και να θυσιαστούν οι εορτές και οι άδειες», ώστε έτσι «οι επιχειρήσεις να δημιουργήσουν επιπλέον πλούτο», για να προχωρήσουν στις επενδύσεις.
Τα συνδικάτα αντέδρασαν αμέσως και δήλωσαν πως θα βγουν στους δρόμους και για να μην αφήσουν καμία αμφιβολία, ενημέρωσαν όλους τους εργαζόμενους, κι αυτούς που εργάζονται από το σπίτι τους, δείχνοντας έτσι πως δεν πρόκειται να μείνει κανένας απροστάτευτος. Έτσι, η ετοιμότητα αυτή –με το δείκτη επικοινωνίας– έχει γενικότερο ενδιαφέρον για τα συνδικάτα και των άλλων χωρών.
Η «αυτοκριτική» Μακρόν
Ο Μακρόν συνειδητοποίησε φαίνεται πως θα βρει μπροστά του τα συνδικάτα. Γι’ αυτό φρόντισε να δείξει στην τελευταία του τηλεοπτική εμφάνιση ότι εννοεί όσα λέει, γιατί επανέλαβε πως τίποτα δεν θα μοιάζει με το χθες, κι ακόμα είπε πως θα προχωρήσει στη βιομηχανική ανασυγκρότηση της χώρας. Πώς θα χτίσει, όμως, τη βιομηχανία; Με τις ίδιες πολιτικές που οδήγησαν τη Γαλλία και την Ευρώπη σε πολλαπλά αδιέξοδα; Στις πολιτικές αυτές να προσθέσουμε και τις οδηγίες των Βρυξελλών, 63 συνολικά από το 2011 μέχρι το 2018, προς τα κράτη-μέλη για τον περιορισμό των δημοσίων δαπανών στην υγεία, με τη μείωση του αριθμού των εργαζομένων, της ιδιωτικοποίησης υπηρεσιών κ.λπ. Ποιο μέλλον μπορεί να έχει η Ευρώπη; Σήμερα η ΕΕ «στάθηκε ανίκανη να απαντήσει με μια πολιτική αλληλεγγύης, αφήνοντας την κάθε χώρα μόνη της, κλεισμένη στα σύνορά της, για να αντιμετωπίσει την πανδημία και τον άγριο ανταγωνισμό», αναφέρουν σε κείμενό τους 60 ολλανδοί οικονομολόγοι, μετά την απαράδεκτη απόφαση του Γιούρογκρουπ.
Παρόμοια ερωτήματα και προβληματισμούς εκφράζουν συνδικάτα, κινήματα και προσωπικότητες σε διάφορες χώρες της Ευρώπης, τα οποία επιχειρούν να συντονίσουν τις κινήσεις τους.
Μ. Κοβάνης,http://epohi.gr/