Oι ιμπεριαλιστικοί σχεδιασμοί και η παραμύθα του εθνικισμού

 


Υπήρχε περίπτωση να αποφασιστεί στη σύνοδο κορυφής της ΕΕ κάτι που θα πήγαινε κόντρα στα συμφέροντα και τους άμεσους σχεδιασμούς της Γερμανίας; Οχι. Υπήρχε περίπτωση οι Γερμανοί να προχωρήσουν, χωρίς προηγουμένως να έχουν καταλήξει σε συμφωνία με τους Γάλλους; Οχι. Τι δεν καταλαβαίνετε, λοιπόν;

Η μόνη περίπτωση να μην καταλαβαίνετε, είναι αν ανήκετε στον «εθνικό κορμό», που εξαρτά την «προάσπιση των εθνικών συμφερόντων» από τα διαβούλια των «εταίρων και συμμάχων μας». Αλλά και πάλι, πρέπει να τα έχετε συνηθίσει τα… εθνικά δράματα, όπως τα λέει η αντιπολίτευση, σε αντίθεση με την κυβέρνηση που μιλάει για… εθνικούς θριάμβους.

Ετσι και τώρα. Οι «κυρώσεις» κατά της Τουρκίας, που υποτίθεται ότι «βρίσκονταν στο τραπέζι» και μάλιστα… «δαγκώνουν», όπως έλεγε ο Πέτσας, τελικά δε «δάγκωσαν», γιατί απλούστατα δεν υπήρξαν. Τι θα ‘λεγε όμως ο Μητσοτάκης; Οτι γύρισε με άδεια χέρια, όπως τον κατηγόρησαν ο Τσίπρας και η Φώφη; Δε γίνονται αυτά τα πράγματα. Αρχισε να μιλά για απειλή κυρώσεων, που θα εφαρμοστούν, αν η Τουρκία συνεχίσει τις μονομερείς ενέργειες κτλ. Εριξε και την απαραίτητη σάλτσα, για τη «σκληρή διαπραγμάτευση» που έκανε ο ίδιος και τα συναφή.

Στην ίδια γραμμή και ο Αναστασιάδης, που έκανε γαργάρα την απειλή ότι θα μπλοκάρει τις κυρώσεις στη Λευκορωσία και δήλωσε πλήρως ικανοποιημένος από μια αναφορά υπέρ της μη παραβίασης των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Κυπριακής Δημοκρατίας, την ίδια στιγμή που στην κυπριακή ΑΟΖ ακόμα βρίσκονται ένα ερευνητικό σκάφος και ένα γεωτρύπανο της Τουρκίας και κάνουν εδώ και μήνες έρευνες και γεωτρήσεις!

Οι σύνοδοι κορυφής της ΕΕ, όταν δεν έχουν να επιλύσουν κάποιο εξαιρετικά κρίσιμο ζήτημα, έχουν και πολύ θέατρο και σόου. Ο Μακρόν για παράδειγμα εμφανίστηκε αμέσως πριν τον Μητσοτάκη στον διάδρομο, έκανε τις δηλώσεις του στους δημοσιογράφους, περίμενε λίγα δευτερόλεπτα να φτάσει ο Κούλης, τον χτύπησε καναδυό φορές φιλικά στην πλάτη και αποχώρησε. Αυτά είναι συνεννοημένα, φυσικά. Ο Μακρόν έκανε ανέξοδες δηλώσεις αλληλεγγύης προς την Κύπρο και την Ελλάδα, από την οποία μόλις πήρε μια τεράστια παραγγελία οπλικών συστημάτων (ανοιχτή μάλιστα για επέκταση, με φρεγάτες), ενώ είχε ήδη συμφωνήσει σε όλα με τη Μέρκελ. Σαν καλός έμπορος, όμως, φόρεσε το πιο λαμπερό χαμόγελό του την ώρα που διασάλπιζε την… αλληλεγγύη.

Η Μέρκελ, από την άλλη, έφτιαξε ένα αρχικό σχέδιο «συμπερασμάτων», στο οποίο δεν υπήρχε ούτε η λέξη Τουρκία. Επεσαν στα πατώματα Κούλης και Αναστασιάδης, πέταξαν στα σκουπίδια το αίτημα για απόφαση με συγκεκριμένες κυρώσεις, έτοιμες να εφαρμοστούν σε βάρος της Τουρκίας, και δήλωσαν ότι θα τους ικανοποιούσαν δυο-τρεις γενικόλογες αναφορές στις… αρχές αλληλεγγύης της ΕΕ. Ισα-ίσα για να μπορούν να τις «πουλήσουν» στο πόπολο.

Στο τέλος παραθέτουμε το κείμενο των «συμπερασμάτων» της συνόδου κορυφής (στα αγγλικά). Κι ευθύς αμέσως, παραθέτουμε το κεφάλαιο για την Ανατολική Μεσόγειο (σε δική μας μετάφραση), για να ξέρουμε περί τίνος πρόκειται.

Ανατολική Μεσόγειος

  1. Η ΕΕ έχει στρατηγικό ενδιαφέρον για ένα σταθερό και ασφαλές περιβάλλον στην Ανατολική Μεσόγειο και για την ανάπτυξη μιας συνεργασίας και αμοιβαία επωφελούς σχέσης με την Τουρκία. Η συνέχιση του διαλόγου με καλή πίστη και η αποχή από μονομερείς ενέργειες που αντιβαίνουν στα συμφέροντα της ΕΕ και παραβιάζουν το διεθνές δίκαιο και τα κυριαρχικά δικαιώματα των κρατών μελών της ΕΕ είναι απόλυτη απαίτηση ως προς αυτό. Ολες οι διαφορές πρέπει να επιλυθούν μέσω ειρηνικού διαλόγου και σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο. Σε αυτό το πλαίσιο, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο επαναλαμβάνει την πλήρη αλληλεγγύη του προς την Ελλάδα και την Κύπρο, των οποίων η κυριαρχία και τα κυριαρχικά δικαιώματα πρέπει να γίνονται σεβαστά.
  2. Η ΕΕ χαιρετίζει τα πρόσφατα βήματα οικοδόμησης εμπιστοσύνης από την Ελλάδα και την Τουρκία, καθώς και την ανακοίνωση ότι θα συνεχίσουν τις άμεσες διερευνητικές συνομιλίες τους με στόχο την οριοθέτηση της Υφαλοκρηπίδας και της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης των δύο χωρών. Αυτές οι προσπάθειες πρέπει να συνεχιστούν και να διευρυνθούν.
  3. Ταυτόχρονα, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο καταδικάζει έντονα τις παραβιάσεις των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Κυπριακής Δημοκρατίας που πρέπει να σταματήσουν. Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο καλεί την Τουρκία να απέχει από παρόμοιες ενέργειες στο μέλλον, κατά παράβαση του διεθνούς δικαίου. Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο υπογραμμίζει ότι η οριοθέτηση της Υφαλοκρηπίδας και της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης πρέπει να αντιμετωπιστεί μέσω διαλόγου και διαπραγματεύσεων με καλή πίστη, με πλήρη σεβασμό του διεθνούς δικαίου, και καλεί την Τουρκία να αποδεχτεί την πρόσκληση της Κύπρου για έναρξη διαλόγου με στόχο επίλυση όλων των θαλάσσιων διαφορών μεταξύ Τουρκίας και Κύπρου.
  4. Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο υποστηρίζει την ταχεία επανέναρξη των διαπραγματεύσεων, υπό την αιγίδα του ΟΗΕ, και παραμένει πλήρως δεσμευμένο για μια συνολική διευθέτηση του Κυπριακού στο πλαίσιο του ΟΗΕ και σύμφωνα με τα σχετικά ψηφίσματα του ΣΑΗΕ, συμπεριλαμβανομένων των ψηφισμάτων 550 και 789 του ΣΑΗΕ , και σύμφωνα με τις αρχές στις οποίες βασίζεται η ΕΕ. Περιμένει το ίδιο από την Τουρκία. Η ΕΕ είναι έτοιμη να διαδραματίσει ενεργό ρόλο στη στήριξη των διαπραγματεύσεων, μεταξύ άλλων διορίζοντας, μετά την επανάληψη, έναν εκπρόσωπο στην Αποστολή Καλών Υπηρεσιών του ΟΗΕ.
  5. Με την προϋπόθεση εποικοδομητικών προσπαθειών για την παύση των παράνομων δραστηριοτήτων έναντι της Ελλάδας και της Κύπρου, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο συμφώνησε να ξεκινήσει μια θετική πολιτική ατζέντα ΕΕ-Τουρκίας με ιδιαίτερη έμφαση στον εκσυγχρονισμό της Τελωνειακής Ενωσης και στη διευκόλυνση του εμπορίου, των επαφών ανθρώπων με ανθρώπους, το διάλογο υψηλού επιπέδου, τη συνεχή συνεργασία σε θέματα μετανάστευσης, σύμφωνα με τη δήλωση ΕΕ-Τουρκίας του 2016. Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο καλεί τον Πρόεδρό του, σε συνεργασία με την Πρόεδρο της Επιτροπής και με την υποστήριξη του Υπατου Εκπροσώπου, να εκπονήσει σχετική πρόταση για την αναζωογόνηση της ατζέντας ΕΕ-Τουρκίας.
  6. Υπενθυμίζοντας και επιβεβαιώνοντας π.χ. τα προηγούμενα συμπεράσματά της για την Τουρκία τον Οκτώβριο του 2019, σε περίπτωση ανανεωμένων μονομερών ενεργειών ή προκλήσεων κατά παράβαση του διεθνούς δικαίου, η ΕΕ θα χρησιμοποιήσει όλα τα μέσα και τις επιλογές που έχει στη διάθεσή της, συμπεριλαμβανομένων όσων προβλέπονται στο άρθρο 29 ΣΕΕ και στο άρθρο 215 ΣΛΕΕ, προκειμένου να υπερασπιστεί τα συμφέροντά της και αυτά των κρατών μελών της. Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο θα συνεχίσει να παρακολουθεί εκ του σύνεγγυς τις εξελίξεις και θα επανέλθει αναλόγως και θα λάβει αποφάσεις, κατά περίπτωση, το αργότερο κατά τη σύνοδό του του Δεκεμβρίου.
  1. Τέλος, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο καλεί για μια Πολυμερή Διάσκεψη για την Ανατολική Μεσόγειο και καλεί τον Υπατο Εκπρόσωπο να ξεκινήσει συνομιλίες σχετικά με την οργάνωσή της. Τρόποι όπως η συμμετοχή, το πεδίο εφαρμογής και το χρονοδιάγραμμα θα πρέπει να συμφωνηθούν με όλα τα εμπλεκόμενα μέρη. Η Διάσκεψη θα μπορούσε να αντιμετωπίσει ζητήματα για τα οποία απαιτούνται πολυμερείς λύσεις, συμπεριλαμβανομένης της θαλάσσιας οριοθέτησης, της ασφάλειας, της ενέργειας, της μετανάστευσης και της οικονομικής συνεργασίας.

Το «ζουμί» βρίσκεται στα σημεία 20 και 22. Ο γερμανογαλλικός άξονας ξανανοίγει την ατζέντα των διαπραγματεύσεων ΕΕ-Τουρκίας, που ήταν παγωμένες για χρόνια, συμπεριλαμβάνοντας τα Κεφάλαια που θέλει το καθεστώς Ερντογάν: τελωνειακή ένωση και κατάργηση της βίζας.

Δεν μπορούμε να προβλέψουμε πόσο γρήγορα θα εξελιχθούν αυτές οι διαπραγματεύσεις, γιατί δε γνωρίζουμε τι ακριβώς παζαρεύεται στο παρασκήνιο, όπου γίνονται οι ουσιαστικές συζητήσεις. Το μόνο βέβαιο είναι ότι στο παιχνίδι συμμετέχει και η Γαλλία. Γι’ αυτό και η μαραθώνια τηλεφωνική επικοινωνία Μακρόν-Ερντογάν και μετά η διαρροή στο Bloomberg ότι ο Ερντογάν ζήτησε να αγοράσει γαλλικούς αντιαεροπορικούς πυραύλους. Γι’ αυτό η Γαλλία δεν ασχολήθηκε καθόλου με τη φιλολογία περί επιβολής κυρώσεων στην Τουρκία, οι οποίες μέχρι πρότινος καταλάμβαναν εξέχουσα θέση στη ρητορική των πολιτικών ηγετών της.

Και βέβαια, ο Ερντογάν κάτι θα «δώσει». Τι ακριβώς θα το μάθουμε εν καιρώ. Την ίδια στιγμή, όμως, «παίρνει» κάτι σημαντικό. Μπαίνει στο παιχνίδι της Ανατολικής Μεσογείου όχι με τα ερευνητικά και γεωτρητικά σκάφη και τον πολεμικό του στόλο, αλλά επισήμως, διά της διπλωματίας. Τον πιάνουν από το ένα χέρι η Μέρκελ και από το άλλο ο Μακρόν και τον βάζουν στην «παρέα» σαν ισότιμο μέλος. Ο «παρίας» γίνεται «παίκτης».

Αναφερόμαστε στο σημείο 22 και στην προετοιμασία πολυμερούς διάσκεψης για την ανατολική Μεσόγειο, από την οποία δεν μπορεί, βέβαια, να λείψει η Τουρκία, η οποία μέχρι τώρα ήταν αποκλεισμένη απ’ όλα τα projects, με απαίτηση του Ισραήλ, της Ελλάδας και της Κύπρου.

Το εγχείρημα δεν είναι ασφαλώς εύκολο, καθώς οι «παίχτες» είναι πολλοί. Μια αναφορά του Πομπέο, κατά την πρόσφατη επίσκεψή του στην Ελλάδα, δείχνει ότι οι Αμερικάνοι έχουν ανοιχτή γραμμή με τους Γερμανογάλλους. Ο Πομπέο παρέπεμψε την επίλυση των ελληνοτουρκικών διαφορών στο ΝΑΤΟ και στην πρωτοβουλία του Βερολίνου! Αν δεν ήταν σε συνεννόηση με το γερμανογαλλικό άξονα, θα μιλούσε μόνο για το ΝΑΤΟ. Εννοείται ότι οι ΗΠΑ δε θα λείψουν από μια τέτοια διάσκεψη (αν και όποτε γίνει), είμαστε όμως σίγουροι ότι θα λείπει η Ρωσία. Δεν είναι τυχαίο ότι και ο Πομπέο στις δηλώσεις του και η εκπρόσωπος Τύπου του Στέιτ Ντιπάρτμεντ στη συνέντευξή της στην ΕΡΤ, διατύπωσαν ανοιχτά την αμερικάνικη στρατηγική στην περιοχή μας: να απομονωθεί η Ρωσία, ενεργειακά, πολιτικά και στρατιωτικά.

Ας προσέξουμε όμως τη συμπερίληψη της θαλάσσιας οριοθέτησης στην ατζέντα αυτής της πολυμερούς διάσκεψης, που αποφάσισε η σύνοδος κορυφής της ΕΕ. Αυτό είναι που φοβούνται οι έλληνες εθνικιστές κι έχουν πέσει στα πατώματα θρηνώντας. Φοβούνται ότι δε θα χρειαστεί καν προσφυγή στη Χάγη, αλλά σε μια πολυμερή διάσκεψη θα τεθούν για λύση οι ελληνοτουρκικές διαφορές «πακέτο». Δηλαδή, και αυτά που ζητά η Τουρκία. Και βέβαια, δεν μπορεί να τα πάρει όλα ο ελληνικός εθνικισμός, θα πρέπει να πάρει και ο τουρκικός. Ακόμα κι αν δεν υπάρξει κατάληξη στην πολυμερή, θα έχει διαμορφωθεί η ατζέντα και μ’ αυτήn την ατζέντα θα πάνε οι δυο κυβερνήσεις στη Χάγη.

Φαίνεται καθαρά (καθαρότερα από άλλες φορές) ότι έχουμε μια εξελισσόμενη αντιπαράθεση δυο αστικών κρατών (Τουρκίας και Ελλάδας) στην ανοιχτή θάλασσα, εκατοντάδες μίλια μακριά από τις ακτές τους, με επίδικο το χώρισμα της θάλασσας σε «οικόπεδα», με την προσδοκία ότι θα πάρουν κάποια ψίχουλα από τα ενεργειακά μονοπώλια, αν βρεθούν κάποια κοιτάσματα στην περιοχή και αν ποτέ τα ενεργειακά μονοπώλια κρίνουν συμφέρουσα την εξόρυξή τους (προς το παρόν έχουν αποσυρθεί από τις έρευνές τους στην ΑΟΖ της Κύπρου, γιατί το κόστος είναι μεγάλο και η διεθνής καπιταλιστική κρίση έχει ρίξει τη ζήτηση για καύσιμα).

Χθες τα δυο αυτά κράτη είχαν παρατάξει τους πολεμικούς στόλους τους στην Ανατολική Μεσόγειο. Σήμερα, προχωρούν σε διπλωματικές επαφές. Δεν είναι τυχαίο ότι τη μέρα της συνόδου κορυφής της ΕΕ, το ΝΑΤΟ ανακοίνωσε ότι επιτεύχθηκε τεχνική συμφωνία μεταξύ των αντιπροσωπειών Ελλάδας και Τουρκίας. Σε λίγες μέρες θα έχουμε στην Κωνσταντινούπολη και τη συμφωνημένη επανέναρξη των ελληνοτουρκικών συνομιλιών για τα περιβόητα ΜΟΕ (Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης), που είχαν σταματήσει το 2016.

Σε κάθε περίπτωση, είτε με πολεμική ένταση είτε με διπλωματικές διαπραγματεύσεις, το εθνικιστικό δηλητήριο εξακολουθεί να ενσταλάζεται στους λαούς των δύο χωρών. Γι’ αυτό και θα επαναλάβουμε αυτά που γράψαμε στις 5 Σεπτέμβρη:

Θα παρακολουθούμε και θα σχολιάζουμε τις εξελίξεις. Οχι ενταγμένοι σε κάποιο «εθνικό μέτωπο», αλλά από τη σκοπιά των ταξικών συμφερόντων του προλεταριάτου και της φτωχολογιάς. Με τη θέση ότι έχουμε να κάνουμε με έναν ανταγωνισμό αντιδραστικό και άδικο από τις δυο πλευρές. Με έναν ανταγωνισμό για τα συμφέροντα των αστικών τάξεων Ελλάδας και Τουρκίας. Με τα κέρδη των ενεργειακών μονοπωλίων, που κόβουν τη θάλασσα σε «οικόπεδα» και προκαλούν τεράστια οικολογική καταστροφή. Με το μοίρασμα των σφαιρών επιρροής ανάμεσα στις κυρίαρχες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις.

Ε, λοιπόν, δεν πρόκειται για όλ’ αυτά να ριχτούμε σ’ ένα λουτρό αίματος με τον τουρκικό λαό. Στα εθνικιστικά και πολεμοχαρή κηρύγματά τους θα αντιπαραθέτουμε τη φιλία, τη διεθνιστική αλληλεγγύη, τον αγώνα για κοινωνική απελευθέρωση και στις δυο όχθες του Αιγαίου.https://eksegersi.gr/

Η λίστα ιστολογίων μου