Για δεκαετίες αρέσκονταν οι ιμπεριαλιστές του δυτικού κόσμου - με προεξάρχουσες τις ΗΠΑ - να προβάλουν, αναλύουν και καταδικάζουν γεγονότα βίας, μικρότερης ή μεγαλύτερης κλίμακας, που λάμβαναν χώρα σε χώρες που οι ίδιοι κατατάσσουν στο αντίπαλο στρατόπεδο και ιδιαίτερα στη Ρωσία και την Κίνα. Τι συμβαίνει, όμως, όταν τέτοιου χαρακτήρα γεγονότα συμβαίνουν στη καρδιά του κτήνους του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού;
Πολύ πριν την ανάληψη της προεδρίας Τραμπ, ακόμη περισσότερο σήμερα βέβαια, όλες οι δηλώσεις πολιτικών και αναλυτών αρχίζουν με τη διαπίστωση του βαθιού διχασμού που υπάρχει στην αμερικανική κοινωνία. Πριν από αυτόν, ωστόσο, λιγότεροι αναγνώριζαν δημόσια αυτό που ήταν και είναι ολοφάνερο. Η ιθύνουσα ελίτ της χώρας είναι βαθύτατα πρωτογενώς διχασμένη, με βασική αιτία την αδυναμία της υπερδύναμης να επιβάλει παγκόσμια τα συμφέροντά της. Το μπλοκάρισμα στην επίτευξη των στόχων της, με βάση την υιοθέτηση κι εφαρμογή των διαφόρων τακτικών τα τελευταία 30 χρόνια, έχει οδηγήσει σε μια φανερή κατάσταση εκνευρισμού. Ιμπεριαλιστικές χώρες-“στρατηγικοί ανταγωνιστές” των ΗΠΑ, όπως τις κατονομάζουν τα επιτελεία τους, ισχυροποιούνται παρά τη μειονεκτική θέση από την οποία ξεκίνησαν. Άλλες που θεωρούνται “σύμμαχες” αποκτούν μεγαλύτερα περιθώρια αυτόνομης κίνησης. Το σημαντικότερο, οι εξελίξεις αυτές πιέζουν για ανάληψη άμεσης δράσης προκειμένου να αποφευχθεί η προβολή ισχύος που εκτιμάται ότι θα παρουσιάσουν ανταγωνιστές και σύμμαχοι στο όχι και πολύ απώτερο μέλλον.
Πριν από 20 χρόνια, χρειάστηκε η προβοκάτσια των Δίδυμων Πύργων για την εξαπόλυση της επιχείρησης απώθησης του ρώσικου ιμπεριαλισμού και ακόμη στενότερης περικύκλωσής του. Το τι σήμανε αυτό για τους λαούς είναι τραγικά γνωστό πλέον. Τα αποτελέσματα αυτής της επιλογής έπιασαν τα όριά τους. Πρόεδροι άλλαξαν, μέχρι που ο “αλλοπρόσαλλος” απερχόμενος ένοικος του Λευκού Οίκου να καταδείξει το πραγματικό πρόβλημα που αντιμετωπίζει ο αμερικάνικος ιμπεριαλισμός. Αυτό, στη βάση του οποίου τμήματα του αμερικάνικου κεφαλαίου ώθησαν ό,τι πιο μαύρο διέθεταν να ηγηθεί μιας υποτιθέμενης λαϊκής οργής για την “κλοπή ψήφων”. Οι στολές παραλλαγής που φορούσαν γνωστά στις ΗΠΑ φασιστικά και ρατσιστικά φυράματα φανερώνουν το “ποιόν” όλων αυτών των “οργισμένων και αγανακτισμένων από την αδικία”.
Χωρίς να είναι ακόμη ξεκαθαρισμένο αν πέτυχαν και τι τα κέντρα του συστήματος που βρίσκονται πίσω τους, γεγονός είναι ότι δηλώνουν εμφατικά, με την έστω και για τέσσερεις ώρες κατάληψη του Καπιτωλίου, ότι είναι παρόντα και επιχειρούν να επιταχύνουν τη λήψη αποφάσεων και την ανάληψη δράσης. Το αν αυτό σημαίνει την έναρξη ενός νέου κύκλου στην επιχείρηση επανακατάκτησης-επαναποικιοποίησης του κόσμου και πόσο γρήγορα μένει να φανεί. Επειδή όντως δεν έχει συνηθίσει η ανθρωπότητα σε τέτοιες εικόνες στον αμερικάνικο “ναό της δημοκρατίας”, μάλλον θα πρόκειται για κάτι “μεγάλο” και ο καθένας οφείλει να συνειδητοποιήσει την επικινδυνότητα της κατάστασης.
Η αντιδραστική κατευθυνόμενη βία είναι σίγουρο ότι θέλει να λειτουργήσει ως καταλύτης και κυοφορεί εξελίξεις που τα τεκταινόμενα στο εσωτερικό μέτωπο των ΗΠΑ θα μοιάζουν και θα είναι απλώς προοίμιο. Είναι επιτακτική ανάγκη οι λαοί να δυναμώσουν την αντιπολεμική-αντιιμπεριαλιστική πάλη τους!
Σ.Π.https://antigeitonies3.blogspot.com/
