Του Τασου Tελλογλου
Ενας από τους λίγους ανθρώπους του κρατικού μηχανισμού που μπορεί να συνδέσει τους φερόμενους ως μέλη του «Επαναστατικού Αγώνα» με τη «17Ν», επιμένει να τους αποκαλεί «95άρηδες».
Οταν η ελληνική αστυνομία προσέγγιζε μία «διαλυμένη οργάνωση συνταξιούχων» (ΕΛΑ) και «μία άλλη που έκανε μερικά χτυπήματα για να μένει στη ζωή» («17Ν»), μία ομάδα νέων ανθρώπων που είχε ριζοσπαστικοποιηθεί μέσα από τις συγκρούσεις 1989-1995 (Τεμπονέρας, κινητοποιήσεις κατά των ιδιωτικοποιήσεων, αθώωση του αστυνόμου Μελίστα) κατέλαβε το Πολυτεχνείο. Πέντε από τους έξι συλληφθέντες του περασμένου Σαββατοκύριακου, είχαν λάβει μέρος στην κατάληψη αυτή (1995) και στελέχη της αστυνομίας αλλά και άτομα του αντιεξουσιαστικού χώρου με μεγαλύτερη εμπειρία, θεωρούν το ’95 ως το σημείο εκκίνησης του φαινομένου της «νέας τρομοκρατίας» (κατά την αστυνομία) ή του «ένοπλου πολιτικού αγώνα» (κατά τους αντιεξουσιαστές). O νεκρός στη συμπλοκή της Δάφνης Λάμπρος Φούντας, ήταν ανθρωπος αυτής της γενιάς.
Η πρώτη ενέργειαΗ αποφυλάκιση του Νίκου Μαζιώτη συνέπεσε με την εξάρθρωση της «17Ν» και το «κίνημα αλληλεγγύης» για τους φυλακισμένους, όπως συνέβη και με την «τρίτη γενιά του ένοπλου κόμματος» σε άλλες χώρες της Δυτικής Ευρώπης. Η πρώτη ενέργεια του «Επαναστατικού Αγώνα» το 2003, ταυτίστηκε χρονικά με την έναρξη της δίκης της «17Ν».
Στη συνέχεια, ο «Επαναστατικός Αγώνας» και για τουλάχιστον τέσσερα χρόνια έγινε ένας μητροπολιτικός μύθος. «Η “17Ν” ήταν πολύ πιο κλειστή και δεν είχε τον χαρακτήρα τμήματος ενός ευρύτερου κοινωνικού δικτύου», επισημαίνει στην «Κ» ένας από τους «βετεράνους» της αντιτρομοκρατικής καταστολής. Η «17Ν» έκανε ληστείες αλλά «δεν συνεργαζόταν με ληστές, ούτε αντήλλασσε τεχνογνωσία και υποστήριξη με άλλους ποινικούς. Εδώ τα όρια είναι πιο ασαφή, καθώς στα κεφάλια ορισμένων μελών του “Ε.Α.” φαίνεται ότι πλάι σε θεωρητικούς της κοινωνικής κριτικής του καπιταλισμού φιγουράριζαν ο Παλαιοκώστας και ο Σορίν Ματέι...».
Ο «Ε.Α», θεωρητικά, ήταν «πιο ευάλωτος» στις αρχές και πιο επιρρεπή τα μέλη του «σε λάθη», καθώς, μέχρι τώρα, έχει βρεθεί ότι:
α) Διέθετε πέντε διαμερίσματα στον πυκνό αστικό ιστό της πόλης, ανάμεσα στη Νέα Φιλαδέλφεια και το κέντρο της Κυψέλης.
β) Προχωρούσε σε συνεχείς απαλλοτριώσεις (αυτοκινήτων, μηχανών, χρημάτων).
γ) Τα μέλη του προχωρούσαν σε δεκάδες μετακινήσεις μέσα στη μέρα, για τις ανάγκες του μεγάλου αριθμού ενεργειών.
δ) Είχε κάνει ψηφιοποίηση της «μνήμης της οργάνωσης».
Το ότι η αστυνομία δέν στάθηκε ικανή τα προηγούμενα χρόνια να αξιοποιήσει «τα λάθη», αυτό λέει πολλά για την κατάστασή της την τελευταία 5ετία. Είχε, πάντως η ΕΛ.ΑΣ. την τύχη να έχουν παραμείνει στην υπηρεσία από το καλοκαίρι του 2002, ικανά στελέχη. Στην επόμενη οργάνωση –«τίποτα δέν τελείωσε, όλα συνεχίζονται», όπως γράφεται στους τοίχους- αυτοί θα λείπουν, και η τέταρτη γενιά θα είναι πολύ... πιο ριζωμένη στο αστικό τοπίο αυτής της πόλης, λέγεται (και προβλέπεται) χαρακτηριστικά.πηγη:http://news.kathimerini.gr
