«Στην πορεία της επαγγελματικής μου διαδρομής είχα την τύχη και ταυτόχρονα την ατυχία να έχω δίπλα μου ανθρώπους που αρχικά ήταν φιλικοί και πρόσχαροι, στην πορεία όμως έδειξαν το αληθινό τους πρόσωπο».
Τον τελευταίο χρόνο εργάζεται στο τμήμα πληροφορικής και ανάπτυξης εταιρείας, ωστόσο μέχρι να καταλήξει εκεί πέρασε από άλλα επαγγέλματα που είχαν μικρή ή μεγάλη συνάφεια με το σημερινό του αντικείμενο. Το κοινό σημείο όλων των επαγγελματικών θέσεων του Γιώργου Βεράνη όμως ήταν η συνεργασία με ανθρώπους που θεωρούσε στήριγμά του, αλλά τελικά αποδείχθηκαν... εχθροί.
«Μπορεί να έκλεισες την επαγγελματική συμφωνία, ωστόσο θα μπορούσες και καλύτερα», «δεν αξίζεις τη θέση αυτή όσο εγώ»: οι λυκοφιλίες, όπως εξηγούν οι ειδικοί, είναι φαινόμενο που ανθεί ιδιαίτερα στους διαδρόμους των γραφείων. Κι αυτό γιατί στον επαγγελματικό χώρο η ανταγωνιστικότητα και οι εργασιακές απαιτήσεις είναι τα βασικά χαρακτηριστικά. Στο εξωτερικό, μάλιστα, στους φίλους από συμφέρον έχουν δώσει και όνομα: frenemies. Δεν είναι τίποτε άλλο από εχθροί μεταμφιεσμένοι... σε φίλους. Ο όρος μάλιστα χρησιμοποιείται ευρέως τα τελευταία χρόνια και προέρχεται από τις λέξεις φίλος και εχθρός στην αγγλική γλώσσα (friend και enemy).
«Είναι εκείνοι οι οποίοι είναι ιδιαίτερα φιλικοί απέναντί σου, αλλά πίσω από την πλάτη σου σε κακολογούν», σημειώνουν οι ειδικοί. Οι λυκοφιλίες αυτές συνήθως δημιουργούνται γιατί και οι δύο πλευρές εφαρμόζουν το ελληνικό ρητό «κράτα τους φίλους σου κοντά, αλλά τους εχθρούς σου ακόμη πιο κοντά». Οπως λέει ο 28χρονος Γιώργος Βεράνης, οι «φίλοι» που συνάντησε ήταν στην αρχή φιλικοί και πρόθυμοι να τον βοηθήσουν «μέχρι να πάρουν αυτό που ήθελαν, δηλαδή τη συμπάθεια και την εύνοιά μου, αργότερα κάποιες εξειδικευμένες γνώσεις μου πάνω στον χώρο εργασίας που λόγω της θέσης μου μπορούσα να έχω. Στη συνέχεια κάποιοι από αυτούς ήθελαν να μπουν και στην προσωπική- κοινωνική μου ζωή. Άλλωστε είναι γνωστό πως όσο κάποιος είναι πιο πολύ μέσα στην κοινωνική σου ζωή, μπορεί πιο εύκολα να κερδίσει περισσότερα πράγματα που αφορούν τα επαγγελματικά».
Σύμφωνα με τη σύμβουλο ψυ χικής υγείας κ. Δήμητρα Θεοφίλη, αυτές οι φιλίες των frenemies εμφανίζονται κυρίως στο εργασιακό περιβάλλον, εξαιτίας των αυξημένων ωρών εργασίας, «που καθιστά δύσκολη, αν όχι αδύνατη, τη δημιουργία αλλά και τη συντήρηση φιλικών σχέσεων έξω από αυτόν. Αναφέρονται σε εγκάρδιες αλλά ταυτόχρονα και μη παραγωγικές σχέσεις, όπου νιώθουμε σύγχυση στην προσπάθειά μας να καταλάβουμε αν κάποιος είναι φίλος ή εχθρός μας. Είναι σχέσεις που ο άνθρωπος που συναναστρεφόμαστε είναι στην ουσία ένας εχθρός μεταμφιεσμένος σε φίλο, είναι μεν συνεργάτης μας- συνάδελφός μας, αλλά και ανταγωνιστής ταυτόχρονα».
Η κ. Θεοφίλη εξηγεί ότι πρόκειται για ένα πρόσωπο που αν και παρουσιάζει τη θετική και φιλική του πλευρά, συχνά εμφανίζει και μια σκοτεινή που σοκάρει και κάνει τον άλλον να αναρωτιέται αν είναι στην πραγματικότητα φίλος. «Μια τέτοια εργασιακή λυκοφιλία μπορεί να αποβεί ιδιαίτερα επικίνδυνη στον επαγγελματικό τομέα, αφού προσωπικές πληροφορίες που εκμυστηρευτήκατε σε εκείνον, σχόλιά σας για συναδέλφους ή διευθυντές, οικογενειακά ή οικονομικά προβλήματα για τα οποία τον πληροφορήσατε, μπορεί ανά πάσα στιγμή να γίνουν αντικείμενο κουτσομπολιού φέρνοντάς σας σε ιδιαίτερα δύσκολη θέση».
Πώς να τους αντιμετωπίσετε
«Αρχικά, όπως κάθε άπειρος, αντιμετώπιζα αυτά τα κρούσματα σπασμωδικά και με απότομες κινήσεις. Ομως με την πάροδο του χρόνου βελτιώθηκα στον τρόπο αντιμετώπισης. Διαπίστωσα ότι δεν ωφελούν, καθώς κάποιοι αμφιλεγόμενοι φίλοι είναι πιο ισχυροί από εσένα ή έχουν προσεγγίσει άλλους που είναι πιο ισχυροί στον ίδιο χώρο εργασίας. Μάλιστα, δεν φοβούνται να αποκαλυφθούν στο θύμα τους, άλλωστε αυτό επιδιώκουν», λέει ο Γιώργος Βεράνης.
Οπως σημειώνουν οι ειδικοί, όταν οι εργαζόμενοι έχουν υποψίες ότι κάποιος είναι φίλος από συμφέρον, καλό είναι να εμπιστεύονται την πρώτη συναισθηματική αντίδραση όταν τους συναντούν. Κι αυτό γιατί δεν είναι πάντα εύκολο να ξεκαθαρίσουν αν κάποιος είναι πιο πολύ φίλος ή εχθρός τους. «Γι΄ αυτό θα πρέπει να αναρωτηθούν αν πραγματικά ευχαριστιούνται την παρέα και την επικοινωνία μαζί τους ή αν κυριαρχεί η έλλειψη εμπιστοσύνης και η καχυποψία. Δεν θα πρέπει όμως να περάσουν στο άλλο άκρο: να υποπτεύονται στην πρώτη διαφωνία τους πραγματικούς φίλους. Εξάλλου, μπορούν να τους ξεχωρίσουν, αφού είναι αυτοί που τους στηρίζουν όταν τα πράγματα καταρρέουν και θέλουν να τους συναντούν κι έξω από την εργασία», τονίζει η κ. Θεοφίλη.
Οι frenemies ανεβάζουν την πίεση!
ΟΙ FRΕΝΕΜΙΕS δεν κάνουν κακό μόνο στην ψυχολογία των εργαζομένων αλλά και στην υγεία. Μελέτη του Πανεπιστημίου Βrigham Υoung στην Αμερική έδειξε ότι τέτοιου είδους φιλίες μπορεί να είναι η αιτία για αυξημένη αρτηριακή πίεση. Κι αυτό γιατί, όπως εξηγούν οι μελετητές, οι απρόβλεπτες και αμφιλεγόμενες «φιλικές» σχέσεις ανεβάζουν στα ύψη την πίεση, καθώς είναι πηγή άγχους. Η υπεύθυνος της μελέτης, Τζούλιαν Χολτ Λούνσταντ, με τους συνεργάτες της μελέτησαν 100 υγιείς ανθρώπους και τους ζήτησαν να περιγράψουν τους φίλους τους ρωτώντας τους για το αν είναι αξιόπιστοι, αν βοηθούν σε έκτακτες καταστάσεις, αλλά και πόσο ενοχλητικοί είναι. Στη συνέχεια ζήτησαν από τους συμμετέχοντες στην έρευνα να φέρουν απέναντί τους έναν πραγματικό φίλο τους και έναν frenemy. Διαπίστωσαν λοιπόν ότι στις συζητήσεις με τους frenemies διακατέχονταν από άγχος, είχαν ταχυκαρδίες και αυξημένη αρτηριακή πίεση.
Οπως υπογραμμίζουν οι ειδικοί, όταν οι εργαζόμενοι διαπιστώσουν ότι απέναντί τους έχουν έναν «εχθρό» ή ανταγωνιστή, στον οποίο όμως έχουν εμπιστευθεί σημαντικές απόψεις και πληροφορίες, «είναι λογικό να κατακλύζονται από άγχος και στρες για το πού μπορεί να καταλήξουν αυτές οι πληροφορίες, να νιώθουν καχυποψία απέναντι σε όποιον τους πλησιάζει φιλικά στον εργασιακό τους χώρο, να χάσουν το ενδιαφέρον για τη δουλειά και τελικά να απομονωθούν επειδή δεν μπορούν να εμπιστευθούν κανέναν».
«Να προσέχεις ποιον εμπιστεύεσαι»
Η ΑΓΟΡΑ εργασίας στο ξεκίνημα μιας καριέρας, ιδιαίτερα στις μέρες μας, είναι κάθε άλλο παρά ένας δρόμος σύντομος και στρωμένος με ροδοπέταλα. Αυτό είχε κατά νου και η Βιβή Ντριγκόγια όταν έμπαινε στον χώρο του μάρκετινγκ. Γι΄ αυτό και δεν ήταν έκπληξη για την ίδια όταν σύντομα «φίλοι» την πλησίασαν στο γραφείο. «Εχω συναντήσει ανθρώπους οι οποίοι έδειχναν φιλικοί και καλοί. Γρήγορα όμως τρέχουν να παρουσιάσουν μια δική σου επιτυχία ως δικό τους έργο υπερτονίζοντας τη δική τους, ανύπαρκτη πολλές φορές, συμμετοχή και υποβαθμίζοντας τη δική σου», λέει η Βιβή.
Το θέμα, όπως δηλώνει, είναι πώς θα χειριστεί ο καθένας τις λυκοφιλίες. «Δεν χρειάζεται άγχος ούτε εμπάθεια. Το θέμα είναι να θέτεις όρια και να βαδίζεις με προσοχή. Η καλή συνεργασία με όλους είναι πολύ σημαντικός παράγοντας και η δουλειά στο γραφείο καλώς ή κακώς καταλαμβάνει ένα μεγάλο κομμάτι της καθημερινότητάς μας.
Πρέπει να προσέχεις ποιον εμπιστεύεσαι, να μη μοιράζεσαι τις υπευθυνότητές σου, χωρίς αυτό να σημαίνει βέβαια ότι πρέπει στον εργασιακό μας χώρο να είμαστε καχύποπτοι ή απρόσωποι. Ενας καλός φίλος άλλωστε στη δουλειά είναι μεγάλη ανακούφιση».πηγη:http://www.madata.gr
