Oι Ελληνες φημίζονται εδώ καιδεκαετίες για τον αριθμό των ξένων γλωσσών που κοσμούν το βιογραφικό τους. Κατακτώντας ήδη από μικρή ηλικία ένα ικανοποιητικό επίπεδο αγγλικών, στρέφονταν μέχρι πρότινος προς το παραδοσιακό «βαρύ πυροβολικό» των ξένων γλωσσών (γαλλικά και γερμανικά). Σε περιόδους οικονομικής κρίσης ωστόσο ο γλωσσικός ελιτισμός δίνει τη θέση του σε πιο πρακτικά ερωτήματα: «Ποια είναι η γλώσσα των οικονομικών υπερδυνάμεων, του εμπορίου και των συναλλαγών; Ποια γλώσσα θα με βοηθήσει να βρω δουλειά;». Και κάπως έτσι παραγκωνισμένες γλώσσες όπως τα κινεζικά, τα ρωσικά, τα τουρκικά και τα σουηδικά κερδίζουν διαρκώς έδαφος αποδεικνύοντας ότι οι Ελληνες- αν μη τι άλλο- έχουν την ικανότητα να στρέφουν το βλέμμα τους... στο μέλλον.
Οι πιο «δυνατές»
Για τους Ελληνες που έχουν στραμμένο το βλέμμα στο μέλλον τα κινεζικά, η γλώσσα της ανερχόμενης υπερδύναμης, αποτελούν αναμφισβήτητα μονόδρομο. Το πρόβλημα είναι ότι αυτός ο μονόδρομος είναι ιδιαίτερα... δύσβατος, μια και η εν λόγω γλώσσα, που ομιλείται από περισσότερους από ένα δισεκατομμύριο ανθρώπους, απαιτεί μια εντελώς διαφορετική φιλοσοφία δόμησης του λόγου. «Αναγκάστηκα να μάθω να σκέφτομαι και να επικοινωνώ από το μηδέν. Τα κινεζικά δεν έχουν γραμματική, ρήματα ή ουσιαστικά, μόνο ιδέες που παρατίθενται σε μία πρότασημέσω των ιδεογραμμάτων» εξηγεί ο κ. Κάρολος Βιδάλης. Τα δε ιδεογράμματα είναι κάθε άλλο παρά απλή υπόθεση καθώς «ακόμη και μια κουκκίδα ή μια μικρή γραμμούλα μπορεί να αλλάξει τελείως το νόημα! Συνεπώςπρέπει κανείς να μάθει απ΄ έξω εκατοντάδες από αυτάκαθώς απαιτούνται τουλάχιστον 300 για μια στοιχειώδη επικοινωνία, ενώ μόνο όταν φτάσεις στα 1.000 αρχίζεις να “στέκεσαι στα πόδια σου”» προσθέτει. Παρά τις δυσκολίες, ωστόσο, ο κ. Βιδάλης δεν εγκαταλείπει τον κινεζικό... Γολγοθά καθώς θεωρεί ότι όποιος μιλάει κινεζικά κατέχει ένα «συγκριτικό πλεονέκτημα στις εμπορικές συναλλαγές, όπου οι κινεζικές επιχειρήσεις αποκτούν όλο και περισσότερο έδαφος». Η γλώσσα που κατέχει τα πρωτεία στις προτιμήσεις των Ελλήνων είναι αναμφισβήτητα τα ισπανικά, η δεύτερη «ισχυρότερη» σε αριθμό ομιλητών διεθνώς. Σύμφωνα μάλιστα με τα στατιστικά στοιχεία του Διδασκαλείου Ξένων Γλωσσών του Πανεπιστημίου Αθηνών, οι εγγραφές στις τάξεις των ισπανικών έχουν ξεπεράσει την τελευταία πενταετία ακόμη και αυτές των αγγλικών! «Τα ισπανικά είναι μια γλώσσα με μεγάλη δυναμικήκαθώς ομιλείται στο σύνολο σχεδόν των χωρών της Νότιας Αμερικής, ενώ αποτελεί τη βασική ξένη γλώσσα που διδάσκεται στις ΗΠΑ. Τα τελευταία χρόνια η μανία των ισπανικών έχει φθάσει και στη χώρα μας, ιδίως από φοιτητές που ήδη έχουν ένα ικανοποιητικό επίπεδο αγγλικών και θέλουν να επεκταθούν σε μια δεύτερη ξένη γλώσσα» εξηγεί ο κ. Δημήτρης Ραμαντζάς, διευθύνων σύμβουλος του ομίλου διδασκαλίας ξένων γλωσσών «So Εasy». «Βοηθάβέβαιασε αυτό και η επιρροή της μουσικής βιομηχανίας που έχει εισαγάγει την ισπανική γλώσσα και κουλτούρα στη ζωή του Ελληνα» προσθέτει. Η... εμπορική καρδιά
Αμφισβητώντας την παραδοσιακή ελληνική νοοτροπία που αντιλαμβάνεται τα Βαλκάνια ως τον «φτωχομαχαλά της Ευρώπης», εκατοντάδες νέοι Ελληνες αποφασίζουν να στρέψουν το βλέμμα τους προς τη «γειτονιά» μας καθώς εκεί χτυπάει η καρδιά των εμπορικών συναλλαγών. Ετσι γλώσσες όπως τα ρωσικά και τα βουλγαρικά ανεβαίνουν σταθερά στις προτιμήσεις ιδίως αυτών που ασχολούνται με τον τουρισμό και το εμπόριο. «Η Ρωσία είναι ένας εμπορικός κολοσσός που διατηρεί στενές σχέσεις με τη χώρα μας, ενώ οι συναλλαγές με τη Βουλγαρία- ιδίως μετά την είσοδό της στην Ευρωπαϊκή Ενωση- είναι ζωτικό κομμάτι της οικονομίας μας. Είναι κρίμα που τόσο λίγοι το αντιλαμβάνονται» αναφέρει η κυρία Νατάσα Αθανασιάδου. Εδώ και τρία χρόνια η ίδια μαθαίνει τις δύο αυτές γλώσσες, οι οποίες ταλαιπωρούν τους Ελληνες με δύσκολη προφορά και ιδιαίτερα σύνθετη γραμματική αλλά αποζημιώνουν τον επιμελή μαθητή. «Είναι υπέροχο να μπορείς να διαβάζεις Πούσκιν ή Ντοστογέφσκι από το πρωτότυπο!» σχολιάζει με ενθουσιασμό η κυρία Αθανασιάδου.
Την ίδια στιγμή μια πρώην παραγκωνισμένη ξένη γλώσσα (η οποία, ωστόσο, έχει αφήσει πλούσιες επιρροές στα ελληνικά) αποκτά όλο και περισσότερους έλληνες μαθητές. Ο λόγος για τα τουρκικά, τη γλώσσα των γειτόνων με τους οποίους διατηρούμε τη γνωστή σχέση μίσους- αγάπης, χωρίς ωστόσο να τους γνωρίζουμε πραγματικά. «Μαθαίνοντας τουρκικά γνώρισα εκ των έσω τον τουρκικό πολιτισμό, τα τραγούδια τους, τον κινηματογράφο τους, ενώ ταξίδεψα πολλές φορές και στην Τουρκία και την αγάπησα. Μάλισταη εξοικείωσή μου με τα τουρκικά ήταν τέτοια που όταν βρέθηκα στη Γαλλία για σπουδές έκανα πάρα πολλούς τούρκους φίλους και κατέληξα να μιλάω... περισσότερο τουρκικά από γαλλικά!» σχολιάζει η κυρία Σάρα Γκιάτα. Σουηδική πρακτική
Η κρυφή δύναμη στις ξένες γλώσσες είναι αναμφισβήτητα τα σουηδικά. Ο λόγος είναι πρακτικός και δη επαγγελματικός: η Σουηδία χαρακτηρίζεται (όχι αδίκως) «Γη της Επαγγελίας» για νέους γιατρούς και μηχανικούς, οι οποίοι βρίσκουν στη σκανδιναβική χώρα έναν εργασιακό παράδεισο γεμάτο επαγγελματικές ευκαιρίες και υψηλές αμοιβές. Για να τις εκμεταλλευτούν χρειάζεται να υπερνικήσουν μόνο ένα εμπόδιο: τη γλώσσα. Γι΄ αυτό και οι μαθητές των σουηδικών πυκνώνουν τα τελευταία χρόνια τις τάξεις των φροντιστηρίων. «Πρόκειται για μια εύκολη γλώσσα, μια και η γραμματική είναι απλή και μόνο η προφορά παρουσιάζει κάποιες απαιτήσεις. Αλλωστεοι φοιτητές που την επιλέγουν είναι αποφασισμένοι να κατακτήσουν γρήγορα ένα βασικό επίπεδοπου θα τους επιτρέψει να εργαστούν στη Σουηδία, γι΄ αυτό και η πρόοδός τους είναι θεαματική» σχολιάζει ο κ. Αρης Γιαχνής, διευθυντής του φροντιστηρίου Δεληβοπούλου στη Θεσσαλονίκη, το οποίο ειδικεύεται στη διδασκαλία των σουηδικών.πηγη:http://www.tovima.gr
