Τον Ιούνιο του 2007, η φωτιά που ξέσπασε στο χωριό Στεφάνη Βοιωτίας δεν αντιμετωπίστηκε έγκαιρα μ’ αποτέλεσμα να ξεφύγει και να κατακάψει 56.000 στρέμματα στην Πάρνηθα, εκ των οποίων 21.800 στρέμματα ήταν δάσος κεφαλληνιακής ελάτης. Η καταστροφή στον Εθνικό Δρυμό είναι πολύ μεγάλη ως προς την αναδημιουργία του δάσους – και μη αναστρέψιμη για κάποιες επιφάνειες... Όμως ο «αγώνας» της γης για ζωή συνεχίζεται και σταδιακά η χλωρίδα και η πανίδα του βουνού ξαναγεννιέται μέσα από τις στάχτες.
Αναδασώσεις
«Οι πρώτες αναδασώσεις ξεκίνησαν το 2008 με 45.000 φυτάρια κεφαλληνιακής ελάτης. Ήδη, έχουν φυτευτεί 300.000 δενδρύλλια μαύρης πεύκης για τη δημιουργία προδάσους, ώστε να ακολουθήσει η ανάπτυξη των ελάτων. Υπάρχει σχετικό πενταετές πρόγραμμα με προδιαγραφές από τον Φορέα Αναδάσωσης. Στις βόρειες περιοχές, που είναι πιο υγρές, τα έλατα φυτεύονται κατευθείαν στο έδαφος, ενώ στις νότιες που είναι πιο ξηρές, χρειάζονται προδάσος», εξήγησε στο ΑΠΕ- ΜΠΕ ο Κωνσταντίνος Δημόπουλος, πρόεδρος του Φορέα Διαχείρισης του Εθνικού Δρυμού Πάρνηθας. «Τα αποτελέσματα είναι πολύ καλά και δεν έχουμε μεγάλες απώλειες. Το καλοκαίρι γίνονται ποτίσματα. Φέτος για πρώτη φορά στην αναδάσωση βοήθησαν εθελοντές. Είχε προηγηθεί εκπαίδευσή τους, γιατί η ελάτη είναι δύσκολη και απαιτητική και πρέπει να είμαστε προσεκτικοί».
Βιοποικιλότητα
Σε ό,τι αφορά την πανίδα, ελάφια, ζαρκάδια, αγριογούρουνα, αγριοκάτσικα, αλεπούδες, λαγοί και πολλά άλλα ζώα άρχισαν σταδιακά να προσαρμόζονται στις νέες συνθήκες της Πάρνηθας, ζουν και αναπαράγονται στην καμένη γη. Η κοινότητα των κόκκινων ελαφιών αριθμεί σήμερα περίπου 700 άτομα. Προς το παρόν ο πληθυσμός των ελαφιών δεν απειλεί την αναγέννηση του δάσους, ωστόσο οι ερευνητές φοβούνται ότι λόγω της προστασίας των ελαφιών και το πρασίνισμα των καμένων εκτάσεων, ο αριθμός τους μπορεί να αυξηθεί θέτοντας σε κίνδυνο τα νέα βλαστάρια. Κι όπως επισήμανε ο κ. Δημόπουλος, ενδέχεται κάποια από τα κόκκινα ελάφια να μεταφερθούν σε άλλο σημείο στην Ελλάδα, με παρόμοιο βιότοπο.
Αντιπλημμυρικά έργα
Κυρίαρχο ήταν και το θέμα της προστασίας του εδάφους και η προστασία των γειτονικών δήμων όπου καταλήγουν τα μεγάλα ρέματα της Πάρνηθας. Τοποθετήθηκαν 1.288 χιλιόμετρα κορμοδέματα, 496.000 μέτρα κλαδοπλέγματα στις πλαγιές, 44 λιθοφράγματα και κορμοφράγματα στις κοίτες των ρεμάτων και 4.000 τ.μ. ξυλοφράγματα για να συγκρατούν τα νερά και το χώμα, όπου σχηματίζονται χείμαρροι.
Πυρασφάλεια
Το περασμένο καλοκαίρι δεν σημειώθηκε ούτε ένα επεισόδιο φωτιάς. «Αυτό είναι αποτέλεσμα της επιθετικής πολιτικής, που εφαρμόζουμε ενάντια στις πυρκαγιές», υποστήριξε ο κ. Δημόπουλος, επισημαίνοντας πως «σε συνεργασία με την πυροσβεστική εκπονήθηκε σχέδιο πυροπροστασίας με συντονισμό. Τα δώδεκα μικρά πυροσβεστικά με δεξαμενές πυρόσβεσης και συστήματα εντοπισμού φωτιάς, που δώρισε ιδιωτική τράπεζα το καλοκαίρι του 2010, μοιράστηκαν τους δήμους Λιοσίων και Φυλής, καθώς και σε επιλεγμένα σημεία στο βουνό». Σημαντική είναι και η βοήθεια που προσφέρουν στην πυρασφάλεια και οι Εθελοντές Δασοπυροσβέστες Αττικής (ΕΔΑΣΑ), ο Ελληνικός Πολιτιστικός Ορειβατικός Σύλλογος (ΕΠΟΣ) Φυλής, ενώ, όπως είπε ο κ. Δημόπουλος, φέτος προστέθηκαν τρεις επιπλέον δεξαμενές νερού για ελικόπτερα στις ήδη 68 υπάρχουσες για ελικόπτερα και οχήματαhttp://www.real.gr/.
Αναδασώσεις
«Οι πρώτες αναδασώσεις ξεκίνησαν το 2008 με 45.000 φυτάρια κεφαλληνιακής ελάτης. Ήδη, έχουν φυτευτεί 300.000 δενδρύλλια μαύρης πεύκης για τη δημιουργία προδάσους, ώστε να ακολουθήσει η ανάπτυξη των ελάτων. Υπάρχει σχετικό πενταετές πρόγραμμα με προδιαγραφές από τον Φορέα Αναδάσωσης. Στις βόρειες περιοχές, που είναι πιο υγρές, τα έλατα φυτεύονται κατευθείαν στο έδαφος, ενώ στις νότιες που είναι πιο ξηρές, χρειάζονται προδάσος», εξήγησε στο ΑΠΕ- ΜΠΕ ο Κωνσταντίνος Δημόπουλος, πρόεδρος του Φορέα Διαχείρισης του Εθνικού Δρυμού Πάρνηθας. «Τα αποτελέσματα είναι πολύ καλά και δεν έχουμε μεγάλες απώλειες. Το καλοκαίρι γίνονται ποτίσματα. Φέτος για πρώτη φορά στην αναδάσωση βοήθησαν εθελοντές. Είχε προηγηθεί εκπαίδευσή τους, γιατί η ελάτη είναι δύσκολη και απαιτητική και πρέπει να είμαστε προσεκτικοί».
Βιοποικιλότητα
Σε ό,τι αφορά την πανίδα, ελάφια, ζαρκάδια, αγριογούρουνα, αγριοκάτσικα, αλεπούδες, λαγοί και πολλά άλλα ζώα άρχισαν σταδιακά να προσαρμόζονται στις νέες συνθήκες της Πάρνηθας, ζουν και αναπαράγονται στην καμένη γη. Η κοινότητα των κόκκινων ελαφιών αριθμεί σήμερα περίπου 700 άτομα. Προς το παρόν ο πληθυσμός των ελαφιών δεν απειλεί την αναγέννηση του δάσους, ωστόσο οι ερευνητές φοβούνται ότι λόγω της προστασίας των ελαφιών και το πρασίνισμα των καμένων εκτάσεων, ο αριθμός τους μπορεί να αυξηθεί θέτοντας σε κίνδυνο τα νέα βλαστάρια. Κι όπως επισήμανε ο κ. Δημόπουλος, ενδέχεται κάποια από τα κόκκινα ελάφια να μεταφερθούν σε άλλο σημείο στην Ελλάδα, με παρόμοιο βιότοπο.
Αντιπλημμυρικά έργα
Κυρίαρχο ήταν και το θέμα της προστασίας του εδάφους και η προστασία των γειτονικών δήμων όπου καταλήγουν τα μεγάλα ρέματα της Πάρνηθας. Τοποθετήθηκαν 1.288 χιλιόμετρα κορμοδέματα, 496.000 μέτρα κλαδοπλέγματα στις πλαγιές, 44 λιθοφράγματα και κορμοφράγματα στις κοίτες των ρεμάτων και 4.000 τ.μ. ξυλοφράγματα για να συγκρατούν τα νερά και το χώμα, όπου σχηματίζονται χείμαρροι.
Πυρασφάλεια
Το περασμένο καλοκαίρι δεν σημειώθηκε ούτε ένα επεισόδιο φωτιάς. «Αυτό είναι αποτέλεσμα της επιθετικής πολιτικής, που εφαρμόζουμε ενάντια στις πυρκαγιές», υποστήριξε ο κ. Δημόπουλος, επισημαίνοντας πως «σε συνεργασία με την πυροσβεστική εκπονήθηκε σχέδιο πυροπροστασίας με συντονισμό. Τα δώδεκα μικρά πυροσβεστικά με δεξαμενές πυρόσβεσης και συστήματα εντοπισμού φωτιάς, που δώρισε ιδιωτική τράπεζα το καλοκαίρι του 2010, μοιράστηκαν τους δήμους Λιοσίων και Φυλής, καθώς και σε επιλεγμένα σημεία στο βουνό». Σημαντική είναι και η βοήθεια που προσφέρουν στην πυρασφάλεια και οι Εθελοντές Δασοπυροσβέστες Αττικής (ΕΔΑΣΑ), ο Ελληνικός Πολιτιστικός Ορειβατικός Σύλλογος (ΕΠΟΣ) Φυλής, ενώ, όπως είπε ο κ. Δημόπουλος, φέτος προστέθηκαν τρεις επιπλέον δεξαμενές νερού για ελικόπτερα στις ήδη 68 υπάρχουσες για ελικόπτερα και οχήματαhttp://www.real.gr/.
