Είναι πολύς ο καιρός που αναρωτιέμαι πόσο κοντά στο Θεό είναι μερικοί επί της γης εκπρόσωποί Του. Μερικοί παπάδες, μερικοί ιερείς, μερικοί μητροπολίτες. Να το κάνω πιο συγκεκριμένο το πράγμα: τι δουλειά έχουν άνθρωποι, γιατί άνθρωποι είναι, σαν τον Θεσσαλονίκης Άνθιμο, τον Πειραιώς Σεραφείμ, τον Καλαβρύτων Αμβρόσιο, τον Ιωαννίνων Θεόκλητο, τον προεδρεύοντα στη μητρόπολη Νέας Κρίνης και Καλαμαριάς κ. Προκόπιο αλλά και κάμποσους άλλους, με αυτό το απλό και καθαρό «αγαπάτε αλλήλους» του Χριστού;Καθημερινά, από άμβωνος, από τηλεοράσεως αλλά και μέσω των προσωπικών τους ιστοσελίδων αρκετοί άγιοι Πατέρες μας βομβαρδίζουν με θέσεις και δηλώσεις μίσους και διχόνοιας, παρεμβαίνουν στα πολιτικά (και δημοτικά) πράγματα της χώρας, επηρεάζουν συνειδήσεις, απειλούν, εξαπολύουν επικίνδυνες εθνικοπατριωτικές κορώνες. Οι άνθρωποι που, υποτίθεται πως , μιλούν εν ονόματι του Θεού!Κατακρίνουν τη γύμνια του σώματος την ίδια ώρα που μοιάζουν να μη νοιάζονται για τη γύμνια της ψυχής. Εξακολουθούν να θεωρούν πορνεία τον πολιτικό γάμο την ώρα που η ίδια η ζωή μοιάζει να τους έχει ήδη προσπεράσει ( Άνθιμος). Αποκαλούν τους, όποιους, κυβερνώντες «γραικύλους» και ταυτόχρονα αποκαλύπτουν προσπάθειες του διεθνούς Σιωνισμού να εξοντώσει την Ορθοδοξία και να καταστρέψει το θεσμό της οικογένειας δείχνοντας τις μονογονεικές οικογένειες και τα ομόφυλα ζευγάρια(Σεραφείμ). Κηρύσσουν με απόλυτη συνείδηση πως «..το ελληνικό αίμα θα μολυνθεί από τους μετανάστες εάν και εφόσον τους χορηγηθεί ελληνική ιθαγένεια..»(Αμβρόσιος). Κι όλα αυτά στο όνομα του Θεού, του Χριστιανισμού, της Ορθοδοξίας… Σε ποια ξένη γη ταξιδεύει το «αγάπα τον πλήσιον σου ως εαυτόν»; Πού πήγε αυτό το «ο έχων δύο χιτώνας να δίδει τον έναν»; Πόσο εύκολα ξεχνούν αυτοί οι «άγιοι άνθρωποι» την Τρίτη εντολή που λέει: «Ου λήψει το όνομα Κυρίου του Θεού σου επί ματαίω»; Επί ματαίω και τα λόγια του Χριστού: « Επείνασα γαρ και εδώκατέ μοι φαγείν, εδίψασα και εποτίσατέ με, ξένος ήμην και συναγάγετέ με»..
«εκεί παπάς..»Στον αντίποδα, υπάρχουν ορισμένοι πραγματικά φωτισμένοι άνθρωποι που έχουν γνώση του απλού Ευαγγελικού λόγου. Που μιλούν όπως ο απλός Χριστός στους απλούς ψαράδες. Με τα λίγα που ξέρω, ξεκινάω με αυτούς που νιώθω ως κεφαλές: ο Αλβανίας Αναστάσιος, ο Μεσογαίας και Λαυρεωτικής Νικόλαος, ο Ναυπάκτου Ιερόθεος αλλά και ο Αρχιεπίσκοπος Ιερόνυμος και ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος. Φτάνω και στους απλούς παπάδες, αυτούς που βρίσκονται μέσα στον κόσμο και ποτέ δεν ξεχνούν ότι αποτελούν κομμάτι του: ο παπά-Αντώνης της Κιβωτού, ο Φιλόθεος Φάρος, ο πατέρας Σιμεών στο μοναστήρι των Αγίων Αναργύρων έξω από την Καστοριά. Προφανώς υπάρχουν κι άλλοι. Πολλοί. Αν τους ξέρετε, μιλήστε γι’ αυτούς. Γιατί οι άλλοι, με τις φωνές και τα τσιτάτα, πάνε να το χαλάσουνε το μαγαζί. Και δεν πρέπει. Στο κάτω-κάτω: «το πίπτειν ανθρώπινον, το μετανοείν θείον, το εμμένειν σατανικόν» λένε οι γραφές. Και δίκιο έχουν. Η εκκλησία δεν οφείλει να είναι ένα ηθικοπλαστικό σχολείο. Αυτό πιστεύει και ο Ιερώνυμος. Ευτυχώς. Επίθεση αλήθειας, αγάπης και αυθεντικότητας πρέπει να κάνει για να ξανακερδίσει το παιχνίδι. Στο μεγαλείο της ελληνικής καθαρότητας που προασπίζονται οι θρησκευτικοί κήνσορες της δημόσιας ζωής απαντάει μια φράση του Ιερόθεου της Ναυπάκτου: «Ο ελληνισμός και η Εκκλησία κυριάρχησαν στον κόσμο με το δυνατό και ελεύθερο οικουμενικό τους πνεύμα και όχι με τη ρατσιστική νοοτροπία, τις εθνοφυλετικές τάσεις και τις κομπλεξικές απόψεις».
Chapeau.
«πού είναι ο παπάς..;»
Επειδή το απλό ράσο, ή το ολόχρυσο άμφιο και τα αλεξίσφαιρα πολυτελή αυτοκίνητα, δεν κάνουν τον παπά, ψάξε και βρες τον εσύ. Μπορείς.
ΥΓ. Δε είμαι ένας βαθιά θρησκευόμενος άνθρωπος. Πιστεύω όμως. Με τον τρόπο μου. Όποτε νιώθω την ανάγκη, πάω και ανάβω ένα κεράκι στην εκκλησία. Θα ήθελα να εμπιστεύομαι πιο πολύ όλους όσοι εκπροσωπούν την Ορθοδοξία. Ακόμα δεν μπορώ. Γι’ αυτό έγραψα αυτό το κομμάτιhttp://www.protagon.gr/.
