Σε
μερικές περιπτώσεις, η συσσώρευση της χολής στη χοληδόχο κύστη και η
δημιουργία λίθων εντός αυτής ευνοούν την ανάπτυξη μικροβίων στην
περιοχή. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα τη φλεγμονή του τοιχώματος της
χοληδόχου κύστης, μια κατάσταση που ονομάζεται οξεία
χολοκυστίτιδα. Τα συμπτώματα της οξείας
χολοκυστίτιδας δε διαφέρουν από αυτά που αναφέρθηκαν παραπάνω, ενώ μπορεί να υπάρχει ακόμη πυρετός και ρίγος.
Πώς θα διαγνώσει ο γιατρός τη χολολιθίαση και την οξεία χολοκυστίτιδα
Εάν ο γιατρός υποψιαστεί την ύπαρξη χολολίθων στη χολή ή/και οξεία
χολοκυστίτιδα,
θα πραγματοποιήσει εξετάσεις αίματος και υπερηχογράφημα κοιλίας ή απλή
ακτινογραφία κοιλίας ή σπανιότερα μια ειδική απεικονιστική εξέταση, την
παλίνδρομη χολαγγειοπαγκρεατογραφία, τα οποία θα αναδείξουν τους
χολόλιθους.
Ποιά είναι η θεραπεία – αντιμετώπιση της χολολιθίασης και της οξείας χολοκυστίτιδας
Όταν οι λίθοι στη χοληδόχο κύστη παρουσιάζουν συμπτώματα, συνήθως
απαιτείται αφαίρεση ολόκληρης της χοληδόχου κύστης και του περιεχομένου
της με κατάλληλη χειρουργική επέμβαση, τη λεγόμενη χολοκυστεκτομή.
Συνήθως, η χολοκυστεκτομή πραγματοποιείται λαπαροσκοπικά. Στην τεχνική
αυτή, δε γίνεται μία μεγάλη τομή στην κοιλιά, όπως με την κλασική
χειρουργική αντιμετώπιση, αλλά 4 πολύ μικρές τομές, από όπου περνούν τα
κατάλληλα εργαλεία και μια ειδική κάμερα, με τη βοήθεια των οποίων
γίνεται η αφαίρεση της χοληδόχου κύστης. Με τη μέθοδο αυτή εξασφαλίζεται
η πολύ σημαντική ελάττωση του μετεγχειρητικού πόνου και η παραμονή του
ασθενούς στο νοσοκομείο για πολύ μικρότερο χρονικό διάστημα. Σε
ορισμένες περιπτώσεις και για διάφορους λόγους, μπορεί να μην είναι
εφικτή ή να αντενδείκνυται η χειρουργική επέμβαση. Στην περίπτωση αυτή,
μπορεί να γίνει προσπάθεια διάλυσης των λίθων είτε με φάρμακα
(χηνοδεοξυχολικό οξύ), είτε με υπερήχους (εξωσωματική λιθοτριψία με
υπερήχους).http://www.healthpress.gr
