-Με τροπολογία που ψηφίστηκε από τους βουλευτές της ΝΔ, με συνοπτικές
διαδικασίες, όπως έχει παγιωθεί πλέον, δίνεται η δυνατότητα στις
επιχειρήσεις από τις 15 Ιουνίου και έως τις 15 Οκτωβρίου να εντάσσουν
μέρος ή τμήμα των εργαζομένων πλήρους απασχόλησης σε σχήματα μειωμένου
χρόνου εργασίας και αμοιβής, μέχρι τα τέλη Οκτωβρίου, κάνοντας χρήση της
επιδότησης του Δημοσίου από τη δανειακή γραμμή «SURE» της Ευρωπαϊκής
Επιτροπής. Για τις αερομεταφορές προβλέπεται η παράταση του προγράμματος
μέχρι το τέλος του 2020.
Πρόκειται για μια κλιμάκωση της ολομέτωπης επίθεσης ενάντια στους μισθούς των εργαζομένων καθώς και στο δικαίωμα της πλήρους απασχόλησης, η οποία προεκτείνει για μήνες ακόμα αντεργατικά μέτρα που πέρασαν με Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου τις μέρες της πανδημίας και πατάνε πάνω στο έδαφος που έστρωσαν τα μνημόνια μέσα στη δεκαετία που προηγήθηκε.
Με το νέο πρόγραμμα «Συν-Εργασία», που η κυβέρνηση εμφάνισε ως “μηχανισμό ενίσχυσης της απασχόλησης”(!), προβλέπεται συγκεκριμένα: Περικοπή μισθών κατά 20%, μέσω της δυνατότητας που δίνει στις επιχειρήσεις να μετατρέπουν τις συμβάσεις πλήρους απασχόλησης σε μερική και εκ περιτροπής εργασία. Οι εργοδότες μπορούν να μειώνουν το ωράριο και το μισθό των εργαζομένων μέχρι και 50%, ενώ το κράτος -μέσω του εν λόγω προγράμματος- θα καλύπτει μόνο το 60% των απωλειών του εργαζόμενου, γεγονός που τελικά οδηγεί σε μείωση εισοδήματος κατά 20%.
Ούτε συζήτηση βέβαια για αποτροπή των απολύσεων, οι οποίες θα συνεχιστούν. Άλλωστε όπως προβλέπεται ρητώς, οι επιχειρήσεις -μετά τη λήξη του προγράμματος- θα μπορούν ελεύθερα και να απολύουν τους εργαζόμενους που εντάχθηκαν σε αυτό ή να προχωρούν σε αλλαγή συμβάσεων εργασίας με μείωση ωρών απασχόλησης και μισθού, καθώς η κυβέρνηση δεν έθεσε ούτε καν κάποιους υποτυπώδεις χρονικούς περιορισμούς. Η δήθεν «προστασία» των εργαζομένων, όσον αφορά τη θέση εργασίας και το είδος της σύμβασης, περιορίζεται αυστηρά και μόνο στο διάστημα που ισχύει το πρόγραμμα, χωρίς και αυτό να είναι απόλυτο, αφού απολύσεις μπορούν να γίνουν και κατά τη διάρκειά του σε εργαζόμενους που δεν μπουν σε εκ περιτροπής εργασία ή δεν έχουν ανάκληση της σύμβασης εργασίας τους.
Με δεδομένη την ανυπαρξία ελεγκτικών μηχανισμών και κάτω από τον εκβιασμό των εργοδοτών, όπως επανειλημμένως έχει καταγγελθεί -και συμβαίνει εδώ και χρόνια με τις συμβάσεις μερικής απασχόλησης, όπου το ωράριο παρατείνεται παράνομα- είναι πέρα για πέρα βέβαιο ότι τώρα πια χιλιάδες εργαζόμενοι θα υποχρεωθούν να εργαστούν σε συνθήκες που θα παρέχουν πλήρη δουλειά με μειωμένο μισθό.
Μεγάλη πρόκληση αποτελεί το γεγονός ότι τον εν λόγω μηχανισμό μπορούν να αξιοποιήσουν όλες οι επιχειρήσεις, ακόμα και αυτές που παρουσιάζουν μεγάλη κερδοφορία, καθώς η μόνη προϋπόθεση είναι «να εμφανίζουν μείωση του τζίρου τους, τουλάχιστον 20%, κατά το προηγούμενο χρονικό διάστημα, ανεξαρτήτως ΚΑ∆».
Οι ανατροπές και αυτού του προγράμματος θα είναι χωρίς αμφιβολία μόνιμες, καθώς το πρόγραμμα ουσιαστικά δεν έχει ημερομηνία λήξης. Σε πρώτη φάση θα εφαρμοστεί μέχρι 15 Οκτώβρη, η κυβέρνηση δεν έχει αποκλείσει την «επέκταση της χρονικής ισχύος του εάν και εφόσον χρειαστεί», ενώ το αντίστοιχο πρόγραμμα «SURE», με το οποίο θα συνδεθεί, αναφέρεται ρητά ότι θα έχει ορίζοντα μέχρι το τέλος του 2022.
Δεν πρόκειται για μηχανισμό στήριξης των εργαζομένων αλλά, κατά κύριο λόγο, των εργοδοτών που θα αποκτήσουν μέσω αυτού πάμφθηνο εργατικό δυναμικό. Ενώ και το βάρος λειτουργίας του θα μεταφερθεί και πάλι στις πλάτες των εργαζομένων και του λαού, μέσω των επόμενων φορομπηχτικών μέτρων και νέων περικοπών μισθών, συντάξεων, περικοπών δαπανών σε Υγεία – Παιδεία-Πρόνοια.
Πρόκειται για μια κλιμάκωση της ολομέτωπης επίθεσης ενάντια στους μισθούς των εργαζομένων καθώς και στο δικαίωμα της πλήρους απασχόλησης, η οποία προεκτείνει για μήνες ακόμα αντεργατικά μέτρα που πέρασαν με Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου τις μέρες της πανδημίας και πατάνε πάνω στο έδαφος που έστρωσαν τα μνημόνια μέσα στη δεκαετία που προηγήθηκε.
Με το νέο πρόγραμμα «Συν-Εργασία», που η κυβέρνηση εμφάνισε ως “μηχανισμό ενίσχυσης της απασχόλησης”(!), προβλέπεται συγκεκριμένα: Περικοπή μισθών κατά 20%, μέσω της δυνατότητας που δίνει στις επιχειρήσεις να μετατρέπουν τις συμβάσεις πλήρους απασχόλησης σε μερική και εκ περιτροπής εργασία. Οι εργοδότες μπορούν να μειώνουν το ωράριο και το μισθό των εργαζομένων μέχρι και 50%, ενώ το κράτος -μέσω του εν λόγω προγράμματος- θα καλύπτει μόνο το 60% των απωλειών του εργαζόμενου, γεγονός που τελικά οδηγεί σε μείωση εισοδήματος κατά 20%.
Ούτε συζήτηση βέβαια για αποτροπή των απολύσεων, οι οποίες θα συνεχιστούν. Άλλωστε όπως προβλέπεται ρητώς, οι επιχειρήσεις -μετά τη λήξη του προγράμματος- θα μπορούν ελεύθερα και να απολύουν τους εργαζόμενους που εντάχθηκαν σε αυτό ή να προχωρούν σε αλλαγή συμβάσεων εργασίας με μείωση ωρών απασχόλησης και μισθού, καθώς η κυβέρνηση δεν έθεσε ούτε καν κάποιους υποτυπώδεις χρονικούς περιορισμούς. Η δήθεν «προστασία» των εργαζομένων, όσον αφορά τη θέση εργασίας και το είδος της σύμβασης, περιορίζεται αυστηρά και μόνο στο διάστημα που ισχύει το πρόγραμμα, χωρίς και αυτό να είναι απόλυτο, αφού απολύσεις μπορούν να γίνουν και κατά τη διάρκειά του σε εργαζόμενους που δεν μπουν σε εκ περιτροπής εργασία ή δεν έχουν ανάκληση της σύμβασης εργασίας τους.
Με δεδομένη την ανυπαρξία ελεγκτικών μηχανισμών και κάτω από τον εκβιασμό των εργοδοτών, όπως επανειλημμένως έχει καταγγελθεί -και συμβαίνει εδώ και χρόνια με τις συμβάσεις μερικής απασχόλησης, όπου το ωράριο παρατείνεται παράνομα- είναι πέρα για πέρα βέβαιο ότι τώρα πια χιλιάδες εργαζόμενοι θα υποχρεωθούν να εργαστούν σε συνθήκες που θα παρέχουν πλήρη δουλειά με μειωμένο μισθό.
Μεγάλη πρόκληση αποτελεί το γεγονός ότι τον εν λόγω μηχανισμό μπορούν να αξιοποιήσουν όλες οι επιχειρήσεις, ακόμα και αυτές που παρουσιάζουν μεγάλη κερδοφορία, καθώς η μόνη προϋπόθεση είναι «να εμφανίζουν μείωση του τζίρου τους, τουλάχιστον 20%, κατά το προηγούμενο χρονικό διάστημα, ανεξαρτήτως ΚΑ∆».
Οι ανατροπές και αυτού του προγράμματος θα είναι χωρίς αμφιβολία μόνιμες, καθώς το πρόγραμμα ουσιαστικά δεν έχει ημερομηνία λήξης. Σε πρώτη φάση θα εφαρμοστεί μέχρι 15 Οκτώβρη, η κυβέρνηση δεν έχει αποκλείσει την «επέκταση της χρονικής ισχύος του εάν και εφόσον χρειαστεί», ενώ το αντίστοιχο πρόγραμμα «SURE», με το οποίο θα συνδεθεί, αναφέρεται ρητά ότι θα έχει ορίζοντα μέχρι το τέλος του 2022.
Δεν πρόκειται για μηχανισμό στήριξης των εργαζομένων αλλά, κατά κύριο λόγο, των εργοδοτών που θα αποκτήσουν μέσω αυτού πάμφθηνο εργατικό δυναμικό. Ενώ και το βάρος λειτουργίας του θα μεταφερθεί και πάλι στις πλάτες των εργαζομένων και του λαού, μέσω των επόμενων φορομπηχτικών μέτρων και νέων περικοπών μισθών, συντάξεων, περικοπών δαπανών σε Υγεία – Παιδεία-Πρόνοια.
πηγή: Λαϊκός Δρόμος
